DE BEHANDELING DER GEWIJDE GESCHIEDENIS OP DE JONGELINGSVEREENIGING.

Het ligt in ons voornemen om in korte schetsen over onderwerpen Oud- en Nieuw Testament de leden van onze Jongelingsvereenigingen behulpzaam te zijn bij hun taak, voor zoover dit de behandeling der Gewijde Geschiedenis aangaat.

Alvorens echter de eerste schetsen te schrijven, lijkt het ons niet overbodig eerst enkele wenken te geven hoe in het algemeen te werk moet worden gegaan bij dit hoofdvak op de J.V. en wat eigenlijk „Geschiedenis" is.

Daartoe volgt als inleiding van deze rubriek de volgende schets:

De Geschiedenis is niet een aaneenschakeling van losse, op zichzelf staande gebeurtenissen, maar de onthulling van Gods eeuwigen raad.

Als een machtig panorama laat de Heere in Zijn Woord aan ons nog voorbijgaan, wat Hij van eeuwigheid heeft besloten en in der tijd tot stand gebracht tot zaligheid van Zijn uitverkoren volk in en door den Zoon.

Dat Woord als oorkonde van de bijzondere Godsopenbaring naspeuren, behoort ook tot de taak van de Jongelingsvereeniging.

Het was onder den zegen van Boven de taak van Luther, om het licht van Gods Woord, door Rome onder een korenmaat gezet, weer op den kandelaar te plaatsen.

Alle deformatie (ontaarding) begint waar we Gods Woord loslaten.

Alle reformatie begint, waar een terugkeer plaats heeft tot Gods Getuigenis.

We behoeven slechts te verwijzen naar Joh. 5 : 39 en Prediker 12:1, om overtuigd te worden, dat we verplicht zijn Gods Woord te onderzoeken, terwijl we in Psalm 119 lezen:

„Gij eischt van ons, dat w' op Uw waarheid letten" „Dat wij altoos op hoogen prijs Uw leer" „En 't heilig recht van Uw getuignis zetten".

Vooral de jonge menschen, die bij onze Gemeenten behooren en het teeken en zegel van Gods verbond aan hun voorhoofd dragen, moeten in Gods Woord worden onderwezen.

De eerste plicht, die op den Jongeling rust is, naar de Evangelische verklaring van het vierde gebod in den Heidelbergschen Catechismus, Zondag 38, naarstig op te gaan onder de ambtelijke bediening van het Woord Gods, ook als er door een ouderling een predicatie wordt gelezen.

Vervolgens trouw gebruik te maken van de Catechisatie en zich stellen onder ambtelijke leiding.

We zijn van nature geneigd om alle banden en jukken te verbreken, terwijl de ware vrijheid daar gevonden wordt, waar men in ootmoed buigt onder de tucht van Gods Woord.

De Jongelingsvereeniging is geen Evangelisatie.

Men komt in alle eenvoudigheid saam, om biddend Gods Woord te onderzoeken, niet of het wel waar is wat we in den Bijbel lezen, maar omdat het waar is.

Het uitgangspunt van ons onderzoek is niet „Gods Woord staat in den Bijbel"; maar „de Bijbel is Gods Woord".

Onvoorwaardelijk buigen voor het gezag van Gods Woord worde geëischt van alle Jongelingen, die van de Vereeniging lid wenschen te worden.

De inleider stelle zich niet aan als een miniatuurpredikantje.

Voor de vuist spreken worde nagelaten.

Men zij in alles natuurlijk en eenvoudig.

Het Bestuur zorge voor een maandelijksche, liefst een driemaandelijksche rooster, waarop de onderwerpen zijn aangegeven en de namen der inleiders genoemd.

Verder zorge het Bestuur voor degelijke bronnen, waarvan de inleiders gebruik moeten maken.

Men wachte zich ervoor om eigen gedachten op den voorgrond te brengen.

De Hoofdbron is natuurlijk de Heilige Schrift.

Men verzuime niet de Drie Formulieren van Eenigheid te bestudeeren.

Om een inleiding te maken begint men liefst eenige weken voor den tijd het opgegeven Schriftgedeelte rustig en met aandacht te lezen en vergete vooral niet den kantteekenaar na te lezen.

Men make gebruik van alle beschikbare verklaringen en make bij het gebruik der bronnen telkens aanteekeningen, die ons later ten nutte komen.

Als een en ander bezonken is, begint men zijn inleiding uit te schrijven.

Voor een uur Schriftonderzoek is een inleiding van 15 minuten lang genoeg.

De nadruk moet vallen op de bespreking, die onder degelijke en bevoegde leiding plaats heeft.

Het woord „inleiding" zegt al, dat het geen uitgewerkte preek mag zijn.

De inleiding leide de bespreking in.

Het onderwerp moet duidelijk en zakelijk zijn, zoodat het mogelijk is om er met vrucht over te spreken.

De inleider zorge, dat hij het onderwerp machtig is en schrijve volstrekt geen groote gedeelten uit de bronnen over.

Niet alleen de inleider, maar ook de andere jongelingen geven hun volle aandacht aan het te behandelen onderwerp.

Men stelle geen vragen, die den inleider in moeilijkheden brengen, maar bedenke, dat ons weten zeer beperkt is en we houden er steeds rekening mede, dat we spreken over Gods dierbaar Woord.

Vooral in onzen tijd, waar de zuigkracht van de wereld zoo sterk is en een stroom van litteratuur over onze jonge menschen wordt uitgegoten, die vaak hun zielen vergiftigt, is het zoo noodig, dat onze jonge menschen in de Waarheid worden onderwezen.

Hoe vaster wij staan in den bodem der waarheid, hoe moeilijker het zal zijn voor de goden van den tijd om het jonge hart te beïnvloeden.

Daarom leze men vooral de geschriften van onze Godzalige Vaderen.

Er is genade noodig om niet te buigen voor het wereldbeeld van onzen tijd.

De Heere geve ons jongelingen, die met de drie vrienden van Daniël tegenover de stem der dreiging en der verleiding, vrijmoedig durven zeggen: „Wij hebben niet van noode U op deze zaken te antwoorden".

Dan. 3:15b.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen