UIT DE PRAKTIJK

28

In een gesprek op een onzer huisbezoeken werd eens opgemerkt door een der huisgenoten, dat ook de kinderen des Heeren zo veel tegenslagen in hun leven ondervinden, en hoe komt dat nu. Die mensen proberen te leven naar Gods Woord, zij leven anders dan de andere mensen, en toch krijgen ze met allerlei tegenheden te kampen. Jullie zeggen dat God Zijn volk bewaart en hun overkomt hetzelfde als die naar God en Zijn gebod niet omzien, dat kan ik maar niet begrijpen. Hoe kunnen jullie dat nu klaarmaken.

„Jongen, jongen, waarom ben je toch zo dwars”, zeide zijn moeder, „je weet het wel beter, je hebt het wel anders gehoord. Moet je het deze mensen moeilijk maken met zulke vragen?”

Deze jongeman was wel ondenvezen van huis uit, maar had de kerk de rug toegekeerd, en na een paar jaar in het buitenland te hebben gewerkt was er ogenschijnlijk weinig meer van zijn opvoeding overgebleven, hoewel uit zijn spreken bleek, dat hij wel wist hoe het zijn moet naar Gods Woord. In onze tegenwoordigheid vermaande hem zijn moeder, en daarop aansluitend zijn wij een weinig op zijn gezegden ingegaan.

„Vriend, wat het tijdelijke leven aangaat leert ons de Schrift dat de tegenspoeden der rechtvaardigen vele zijn; men ziet het tegenwoordig nog dat het diegenen, die niet naar God en godsdienst omzien veelal voor de wind gaat, en dat een gelovig mens nogal eens tegen de wind en de stroom op moet roeien, en dan ga je niet zo hard vooruit. Dat zijn geen vreemde zaken, het is naar het Woord en de ervaring. De Heere Jezus heeft gezegd, dat Zijn volk in de wereld verdrukking zal hebben, en zien ze daarop alleen, dan is schrik envrezehun deel, maar nu heeft de Heere er wat bijgevoegd, en als ze daar dekrachtvan mogenervaren, dan is dit hun enige maar ook zekere troost: Ik heb de wereld overwonnen. Dan kunnen voor het tijdelijke de wegen wel door moeite en verdriet, ja door ziekenhuizen en sterfhuizen heengaan, maar als die Heere nabij mag zijn, en zij Zijn liefde en getrouwheid mogen ervaren, wat is daar dan tegen te schatten?Wat is die mens gelukkig die in al die omstandigheden die enige Toevlucht mag kennen. Dit te ondervinden is niet onder woorden tebrengen, maar het is een zalig genieten. Wat is dan de wereldling doodarm, geen toevlucht in alles wat hem treft, en in alles voor eigen rekening. Voor tegenheden wordt Gods volk niet gespaard, ook de bijbelheiligen hebben dat ondervonden, maar de Heere verloste hen uit de benauwdheden. Hij heeft een nauw oog over degenen, die Zijn Naam vrezen”.

„Och man, die jongen weet het wel, hij heeft daar vroeger genoeg van gezien en gehoord, maar dat buitenland heeft hem helemaal bedorven”, zo kwam zijn moeder tussenbeide. „Je hebt het van je grootvader menigmaal gehoord hoe hij bijzonder bewaard is in vele gevallen, en zo bewaart de Heere Zijn volk nog, zodat zij er met verwondering over spreken”.

„Ja vrouw, wanneer we eens terug mogen zien op het leven dat achter ligt, dan zijn we kennelijk bewaard, niet alleen voor de verleidingen der wereld, maar ook in gevallen van levensgevaar, waarin we de bewarende hand des Heeren mochten opmerken. De Heere bewaart Zijn volk soms op een bijzondere wijze. ”.

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen