Ter overweging

Dr. R. Seldenrijk, Genetische technieken en Christelijke ethiek. Sleutelen aan erfelijkheid in gezondheidszorg en landbouw. 144 blz. Houten 1988.

De auteur is bioloog en beweegt zich met lezingen en artikelen op het gebied van de biomedische wetenschap. Dit boek is een deel in de Kompas-serie, die een redactie heeft, bestaande uit leden van de Gereformeerde Gemeenten. Het boek is verdeeld in 29 hoofdstukken, die kort en zakelijk veel informatie geven. In de tekst wordt teruggegrepen op een uitvoerige literatuurlijst. Er wordt over personen (met hun jaartallen), over termen en zaken veel gezegd in kort bestek. Naar mijn gedachte soms iets te veel. Het eerste deel behandelt „Sleutelen aan de erfelijkheid”. Het tweede deel gaat in op de ethische vragen, die door deel 1 worden opgeroepen. Aan het slot van elk hoofdstuk treffen we een samenvatting aan, die haar naam eer aandoet. De veehouderij komt ook ter sprake. Er wordt gevraagd om juridische verankering van de rechtspositie en rechtsbescherming van het embryo (blz. 110).

De auteur tracht ernst te maken met de belijdenis dat God de Schepper is. Hij wijst op de achtergrond van het werken aan een supermens. Het slothoofdstuk „Verantwoord handelen” onderstreept onze verantwoordelijkheid, zonder in details voorschriften te geven. Een boek dat in kort bestek veel goeds biedt.

Het bevreemdt mij dat de auteur de gangbare methode van reageerbuisbevruchting niet acceptabel vindt alleen vanwege het gevaar dat de goede embryo’s in handen komen van wetenschappers (blz. 106). Op de vorige bladzijde heeft hij gezegd dat de kunstmatigheid van deze methode op zich geen probleem is. Hij meent zelfs dat, indien er een embryo „over” is en de moeder overlijdt vóór de implantatie, embryo-donatie als „vroege adoptie” kan worden beschouwd. Uit dit alles moet ik concluderen dat de schrijver tegen de methode geen bezwaar heeft. Hij staat op dit punt vlak naast prof. Douma. Zijn bezwaar zoals hierboven vermeld lijkt mij niet houdbaar en gezien zijn principiële instemming, niet van wezenlijk belang.

Dr. J. van Bruggen, Marcus, het evangelie volgens Petrus. 416 blz. f. 69,50. Uit. J.H. Kok, Kampen, 1988.

Voor dit boek en voor de werkkracht van de schrijver heb ik grote bewondering. Zijn boek over „Christus op aarde” heb ik enigszins kritisch besproken. Dit boek vind ik een voor predikanten onmisbaar boek. De grote belezenheid, de soepelheid waarmee de schrijver zijn enorme kennis in bescheiden vorm aan de lezer voorlegt, de originele manier van met de tekst bezig zijn èn de diepe eerbied voor de Schrift brachten mij tot het oordeel dat ik hierboven neerschreef.

Natuurlijk zijn er teksten waarover men van mening zal verschillen. Een klein voorbeeld: in Marcus 15:33 zou ik het accent laten vallen op het oordeel van God in de drie-urige duisternis. Wat de schrijver erover zegt, lijkt me van betekenis (er komt geen hulp van God), maar het zwaartepunt ligt hier niet. Soms is de exegese wat ver gezocht. Ook dan in elk geval origineel. Ik waardeer dat de schrijver beknopt en tegelijk degelijk naar andere auteurs verwijst. Men wordt over hun mening in enkele zinnen geïnformeerd. Doordat de aan de orde zijnde tekst met vette cijfers van hoofdstuk en vers wordt afgedrukt, kan men snel zijn weg vinden in het commentaar. Ik betreur het dat de kopjes en de daarmee corresponderende opschriften boven de bladzijden niet in de inhoudsopgave zijn opgenomen. De prijs is voor een zo goedverzorgd boek niet hoog. Ik hoop dat het de schrijver gegeven wordt ons met meer delen te dienen! Dit deel is een verrijking en een verrassing.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen