VREDE OP AARDE

Wanneer de engelen zingen in die zalige Kerstnacht van Christus' geboorte dan luidt die engelenzang: , , Ere zij God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in de mensen een welbehagen”.

Het woord aarde staat hier tegenover het woord hemel. Maar we moeten van de hemel en de aarde geen tegenstelling maken in die zin dat ze tegenover elkaar staan. Integendeel, er komt straks een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, die samen de lof des Heeren zullen verkondigen. En dat is een vrucht van de komst van de Heere Jezus Christus. Wanneer de Zaligmaker geboren wordt, is dat een geschenk van de hemel. En het is die enige Naam, de naam van de Heere Jezus Christus, die , , hemel en aarde verenigt tesaam".

Doordat de mens gezondigd heeft, zich de toorn Gods op de hals gehaald heeft, daarom kan er geen gemeenschap zijn tussen de hemel en de aarde. Trouwens, het bedenken des vleses is vijandschap tegen God. Zonde betekent oorlog en geen vrede met God. Maar de Zaligmaker is geboren en in de kribbe van Bethlehem ligt Gods Zoon, Die niet alleen God met de mens, maar ook de mens met God verzoent. Hij maakt vrede. Een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven en men noemt Zijn Naam... Vredevorst...

Daarom kunnen we ook zeggen: Hij is onze vrede! Hij is onze vrede door Zijn verzoenend lijden en sterven. Buiten Hem kan er van vrede geen sprake zijn.

En dat is nu de nood van onze tijd en van onze wereld. Men misbruikt het „vrede op aarde" van de engelenzang door deze vrede te zoeken in de weg van eigen inspanning. Men is bezig om van deze aarde een paradijs te maken, hier en nu wordt dat paradijs gezocht, hier en nu worstelt en strijdt men om de vrede op aarde. En de Kersttoespraken van de vorsten dezer wereld die dezer dagen weer gehouden zullen worden, zullen van deze vrede hier en nu spreken in vage termen waarin toch wel een zeker verlangen naar vrede uitkomt. Maar men zoekt niet de vrede van de Vredevorst, van Hem die gekomen is om de mens met God te verzoenen en daardoor vrede te brengen op aarde. Maar de vraag of er vrede tussen God en de mens is raakt de wereld van onze dagen niet, of men veronderstelt dit maar dat deze vrede er met de komst van Christus is gekomen. De wereld stelt alleen belang in de vrede tussen de mensen en de volken. En de kerk van onze tijd is ook al een heel eind op deze weg gegaan. Het gaat om medemenselijkheid en om vrede hier en nu.

Men kan het niet verkroppen dat er nog steeds oorlog is in Vietnam. Op het Kerstfeest zullen de kanonnen vierentwintig uur zwijgen, maar dan gaat de oorlog toch weer door. Mensen die daarvoor verantwoordelijk zijn, worden door de wereld als spelbrekers beschouwd. Vrede moet er komen op aarde. Vrede moet er zijn op aarde. Hier en nu moet het paradijs komen op deze aarde.

Maar de geschiedenis van de mensheid maakt ons allen wel duidelijk dat er buiten God geen vrede kan worden gevonden. Deze geschiedenis spreekt immers van de éne oorlog na de andere. En de Heere Jezus heeft het ons voorzegd dat zelfs aan het einde van dit wereldbestel als Hij wederkomt de geruchten van oorlogen er nog zullen zijn. Het zal hier geen paradijs worden en het kan hier geen paradijs worden. Dat kan alleen door de Heere Jezus Christus, die als Borg en Middelaar de zonde van Zijn volk en kerk op Zich neemt en verzoenend draagt. Dan leidt Zijn weg van de kribbe naar het kruis. En dan leren we verstaan dat Zijn kerk achter dit Lam Gods aan moet wandelen wil het op de goede weg zijn, op de weg des vredes.

Deze vrede is een andere dan die de wereld ons geeft. Het is de kroon op de verzoening. „Wij dan gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God door onze Heere Jezus Christus." De profeet Jesaja zegt: Ik zie hun wegen en Ik zal hen genezen; en Ik zal hen geleiden en hun vertroostingen wedergeven, namelijk aan hun treurigen. Ik schep de vrucht der lippen, vrede, vrede dengenen die verre zijn en dengenen die nabij zijn, zegt de Heere en Ik zal hen genezen" (Jesaja 57 : 18 en 19). Deze vrede is een geheel andere dan die de wereld geeft. Dat blijkt duidelijk uit het woord „genezen". Er moet iets vergeven en hersteld en genezen worden, dan zal het vrede zijn.

Maar dat wil tegelijk zeggen dat er strijd is. Want wanneer we vrede hebben met God dan hebben we strijd met de zonde en met de dienaren van de zonde. Gods kerk is een strijdende kerk op aarde. Vandaar ook dat we met die oecumenische beweging niet mee kunnen gaan die een aardse vrede zoekt, een vrede boven geloofsverdeeldheid, een vrede zonder waarheid, een vrede op aarde zonder Koning Jezus, een vrede alleen door medemenselijkheid. Wanneer de Heere Jezus komt, dan komt ook de strijd. „Meent niet dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen maar het zwaard".

Wanneer we met God verzoend zijn, wanneer de vrede tussen God en ons hersteld is, leren we tegen de wereld en de duivel en de zonde strijden en... overwinnen. Straks komt de nieuwe hemel en de nieuwe aarde waar gerechtigheid en vrede genoten zullen worden. Maar deze nieuwe hemel en deze nieuwe aarde komt alleen in de weg van de strijd. Vrede op aarde komt alleen na bange strijd. Maar Gods kerk mag er zeker van zijn:

De bergen zullen vrede dragen, de heuvels heilig recht.

Hij zal hen vrolijk op doen dagen, het heil hen toegezegd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen