Gave van de Schepper

Ons te bezinnen op wat de Heere heeft gegeven en nog steeds geeft is geboden. Die bezinning mag niet geschieden los van Gods Woord, ja moet zelfs plaats hebben bij een open Bijbel. Ons levensvlak is vol van Gods gave. En heel dicht bij moeten we beginnen. Bij alles waar we dagelijks mee omgaan. Bij wat we dagelijks dragen. Onze kleding. Nu moet hiervan direct gezegd worden, dat niet alles wat er op kledinggebied gepresenteerd wordt en gedragen wordt, van de Heere is. De satan komt met zeer veel aandragen. Ook hij heeft zijn fabrikanten. Zijn leveranciers zijn niet weinigen. De satan, kenner van de mens, weet waarmee hij de mens dienen, strelen en bevredigen kan. In elke tijd zorgt hij voor vraag en smaak. Nu is weleens gezegd, gelet deze werkelijkheid “de kleding komt uit Sodom”. Dit is niet juist. Ook niet de mode op zich.

Zeker de mode kan een machtig wapen zijn in de hand van de satan en zo in de hand van de mens om de harten van de mens te bespelen. Maar een mode, die verantwoord is naar de Schrift, is niet af te keuren. In goede mode zit model en levert kleding geschikt en gepast voor ieder naar gelang zijn persoon en leeftijd is. Verantwoorde kleding maakt presentatief. Het spreekwoord: “kleren maken de man” is niet aftands. Althans zo mag het voor ons beslist niet zijn of worden.

Verder moet ons steeds voor de aandacht blijven staan: wie ons de kleding gegeven heeft. Het is onze Schepper. We lezen in de Bijbel dat de Heere het kleed heeft gegeven. Direkt toen de zonde ontbindend in het leven inbrak, werden de ogen van Adam en Eva geopend en bemerkten zij dat zij naakt waren. Zij hechtten vijgebladeren aaneen en maakten zich schorten.

Zij schaamden zich. Ja. Voor wie? Voor de Heere. Maar toch ook voor elkaar! Daarom bedekten zij met vijgebladen wat hen zozeer als man en vrouw onderscheidde. En dan is het de Heere Zelf, Die die schamele schorten van vijgebladen vervangt door rokken en vellen. De Heere geeft het kleed.

Niet maar als beschutting tegen de koude. Maar om hun schaamte te bedekken en tevens om hun een beveiliging te geven tegen het sterke gevoel van hun schaamte. En ook om als man en vrouw bezig te kunnen zijn op de plaats waar men woont en werkt. Vandaar dat de kleding geen straf is maar een liefdesgave van de Heere. Zijn zorg blijkt er in. Nu moet ook in de kleding steeds uitkomen het eigene van de man en de vrouw. Onderscheid in kleding moet duidelijk merkbaar en zichtbaar zijn. Men moet weten en zien, wie men voor zich heeft. Want de Heere schiep de man en Hij schiep de vrouw.

Nu dit onderscheid door God in de schepping gegeven en na de val gelaten mag in kleding niet worden weggenomen. Naar de orde des Heeren moet er steeds onderscheid zijn in kleding van het mannelijk en vrouwelijk geslacht. Door de weeks en op de zondag. Dus niet slechts wanneer men kerk-waarts gaat. In onze tijd van gelijkstelling, wordt ook de kleding één.

Onze tijd kenmerkt zich door de uni-sexmode, waarbij mannen en vrouwen precies dezelfde kleren dragen en alle onderscheid verdwenen is. In reformatorische kringen en zo ook onder ons is dit merkbaar. Men wil mee met de tijdgeest.

Kinderen krijgen gemakkelijk hun zin en oudere jongeren kunnen hun gang gaan. Soms kan een moeder er niet tegen op, want regelmatig wordt gewezen op kinderen van medekerkleden en soms nogwel kinderen van avondmaalgangers.

Jonge vrouwen willen meedoen en meegeteld worden. In kleding, haardracht, bepaalde vormen van make-up of gebruik van stiften. Nu heeft dit alles te maken met wereldgelijkvormigheid en het gaat in tegen het Woord van God. Bijbels is niet: hoe ver kan ik met de wereld meegaan, maar het “gij geheel anders”. En daar valt onze levensstijl niet buiten. Ook onze kleding niet. U moet Zefanja I maar eens lezen. Wanneer we er een bepaalde stijl op nahouden, dan doen we dat niet omdat we beter zijn, of willen zijn, maar omdat de Heere het van ons vraagt.

De uitdrukking “eerbare kleding” is ook geen ouderwets gezegde. Zij is voluit bijbels. Onze kleding, wat we dragen moeten we voor de Heere kunnen verantwoorden, want van Hem zijn alle dingen. Tot in het kleinste toe. En voor de Heere verantwoorde kleding is niet smakeloos, maar juist smaakvol.

De Heere laat veel aan pracht zien in de natuur. We kunnen de huiden van dieren er ook bij betrekken. Zo wil Hij ons ook vandaag gepaste kleding geven voor door de weeks en voor de zondag. Erg is het, dat soms moeders van gezinnen met een bepaald inkomen stad en land moeten afgaan om “wat goeds, wat verantwoords” te vinden voor zichzelf en voor de kinderen. En dat niet alleen voor de meisjes, maar ook voor de jongens. Er zou voor elke portemonnee wat binnen het bereik moeten liggen. Misschien kan er aan gewerkt worden. Ook hierin hebben we elkaar te dienen. En tenslotte laten leden van een sekte ons in het dragen van kleding niet een beschamend voorbeeld zijn. U ziet ze niet slordig gekleed langs de huizen gaan als ze colporteren.

Ook dragen vrouwen en meisjes geen mannenkleding. Laten we allen ons bewust zijn, wat Gods gave is en wat de Heere van ons vraagt. Tijden kunnen veranderen, zeden en gewoonten ook, maar onderscheid tussen ons en de wereld moet er blijven. En nu kan er minachtend naar ons gekeken worden, ik ondervind dit zelf ook nog door mijn kleding, maar er wordt ook op ons gelet. En dat moet kunnen. En hebben we het, om wat ook, moeilijk, kijk veel naar Boven. De Heere weet dat we in deze tijd leven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen