Vrede in het Midden-Oosten?

„Het Midden-Oosten zal niet eeuwig en altijd getroffen worden door rampspoed."

Dit is geen bijbelse profetie, maar een uitspraak van de Israëlische schrijver Yehoshua. naar aanleiding van de Golfoorlog, in het NRC van 6 maart jl.

Ook de Amerikaanse president George Bush is optimistisch over vrede in het Midden-Oosten. Hij wil zelfs toe naar een nieuwe wereldorde:

„ Voor ons ligt de mogelijkheid om voor de huidige en voor de komende generaties een nieuwe wereldorde te smeden, een wereldorde waar de rechtsorde en niet de wetten van de jungle het gedrag van naties bestuurt."

Maar of het optimisme van de beide heren realistisch is. is de vraag. Dingen in het Midden-Oosten zijn niet zo eenvoudig. Er ligt daar zoveel 'kruit' opgeslagen, dat er maar een enkele vonk voor nodig is om ergens de boel te doen ontploffen. Nü was het rond de Golf, tussen Irak en Koeweit.

Daarvóór was het de oorlog tussen Irak en Iran. Wat zal nog volgen?

Als je de tegenstellingen en de problemen in het Midden-Oosten eens op een rijtje zet. frons je toch wel even je wenkbrauwen.

Tegenstellingen

In een willekeurige volgorde volgt hier een aantal tegenstellingen.

1. Joden/Arabieren

De staat Israël is. behalve door Egypte, door geen enkel Arabisch land erkend.

2. De volken zonder eigen staat/de regeringen van de staten waarin ze wonen.

De Palestijnen - < —»-Israël De Koerden •*—*• Irak. Iran en Turkije

De Armeniërs - «—»• Turkije en de Sovjet-Unie.

3. Sunnieten en Shiietcn

(Shi'ieten kennen veel meer gezag toe aan hun geestelijken dan de Sunnieten).

In Irak bestaat de bevolking voor bijna 60% uit Shi'ieten, maar de belangrijkste funkties in bestuur, leger en de ekonomie zijn in handen van de Sunnieten (20%).

In Syrië is het omgekeerde het geval: daar zijn de Sunnieten in de meerderheid, maar bekleden de Alawieten (een soort Shi'ieten) de belangrijkste posities.

4. Fundamentalisten/reformisten De fundamentalisten wijzen iedere aanpassing van het Westen af en zijn bereid geweld te gebruiken ter handhaving van de zuivere Islam.

Deze houding is bij de volksmassa's zeker niet weg, getuige diverse "demonstraties tegen het Westen, ook de afgelopen tijd.

5. Libanon

Daar strijden zoveel partijen om verschillende redenen om

de macht, dat "op verzoek van' de Arabische Liga. Syrië daar troepen heeft om dc orde te bewaren.

Problemen

De volgende problemen zijn aan deze lijst nog toe te voegen.

1. De enorme bewapening

De V.S. en de S.U. en niet te vergeten Europa hebben hun 'vrienden' daar volgestopt met wapens.

2. De ongelijk verdeelde welvaart, olie-en watervoorziening

Het belang van bezit van olie is duidelijk, maar water vormt misschien nog wel een belangrijkere bron van welvaart. De grote rivieren die er zijn stromen door verschillende landen. Zo kan het ene land (bijvoorbeeld Turkije) het andere land (Irak) van water afsnijden. Die angst is er!

3. Het ondemokratische karakter van de meeste Arabische staten

Een slecht teken is, dat de eerste maatregel die dc Emir van Koeweit nam, de invoering was van de staat van beleg.

4. Het schenden van de mensenrechten

Amnesty International heeft nog onlangs het Midden-Oosten een dikke onvoldoende gegeven. In landen als Syrië en Irak worden Shi'ieten en Palestijnen op de meest gruwelijke wijze gemarteld en vermoord.

5. De mentaliteit van dc Arabieren: hun trots, hun eergevoel

Zij kunnen het eigenlijk niet verdragen dat het Westen hen de baas is, in techniek en wetenschap. Die superioriteit is weer eens overduidelijk gebleken in de Golfoorlog.

Wie voor dit kruitvat een oplossing weet. mag het zeggen.

Alom wordt geroepen dat er nu, na de golfoorlog een historische kans ligt om aan de vrede daar te werken. Politici reizen af en aan. Bezoeken worden afgelegd aan de acht Arabische bondgenoten, aan Israël en aan de Palestijnen.

Baker (VS) en Van de Broek (IG/NLl hebben bun ronde gedaan. President Bush zal nog volgen Vanuit hun thuisfronten (I ngeland en f rankrijk) worden ideeën aangedragen, die nuttig /ouden kunnen zijn.

Oplossingen

De oplossing voor het Middenoosten wordt in twee richtingen gezocht.

- Enerzijds stieeli men naar een algemene vredesregeling voor het Midden-Oosten.

Een voorbeeld daarvan is Bush' streven naar een Nieuwe Wereldorde, waarbij een grote rol is weggelegd voor de V.N.

Voor het Midden-Oosten zou er een nieuwe veiligheidsstruktuur moeten komen, gegrond op drie peilers: ekonomische samenwerking, wapenbeheersing en erkenning van eikaars grenzen.

- Anderzijds wil men eerst en vooral een regeling van de Palestijnse kwestie.

Met name Israël zet hier vraagtekens bij. Zij wil beslist niet dat de 'Palestijnse kwestie' als dé sleutel voor de problemen in het Midden-Oosten wordt gezien. Mocht er een regeling met de Palestijnen komen, dan is het probleem van de Koerden toch nog niet opgelost?

Wat de algemene regeling voor het Midden-Oosten betreft, zijn de deskundigen het erover eens dat de tijd daar nog niet rijp voor is.

Ook Bush wil niet te hard van stapel lopen. Hij komt met voorzichtige plannen om een beter klimaat te scheppen waarin diktators geen kans meer krijgen.

Zo wil hij streven naar:

- demokratisering;

- evenwichtiger verdeling welvaart;

- stopzetting van wapenexporten;

- aantal brandhaarden verwijderen.

Om een algemene vrede te bereiken begint men toch met de kwestie 'Israël'. Niet omdat dat de enige of diepste brandhaard

is. Wèl omdat dit het meest urgent is. De Palestijnse kwestie vergiftigt zijn omgeving konstant.

Misschien zou het het beste zijn als het tweesporen beleid van Israël werd gevolgd.

Daarmee wordt bedoeld dat men afzonderlijk probeen een regeling te treffen met de Palestijnen en vrede met de Arabische buurlanden.

Welke prijs cr door wie voor wat betaald zou moeten worden, moet dan punt van onderhandeling zijn.

Maar wie er met wie moet onderhandelen, is op zich al een probleem. Israël wil beslist niet met de PLO onderhandelen en géén internationale konferentie. Wat dat laatste betreft zei Shamir het onlangs zo: ..Ik heb president Bush klip en klaar gezegd dat ik het lot van het joodse volk niet laat bepalen via een stemming waarbij landen als Colombia.

IJsland en Jemen de hand opsteken. Het gaat om onze veiligheid, ons bestaan."

Ook al zijn er door het Westen routes uitgezet waarlangs de vrede in het Midden-Oosten bereikt zou kunnen worden, er blijven voetangels en genoeg over die kunnen klemmen doen struikelen.

Wat moetje met een uitspraak van de Palestijnse journalist Daoed Katoub? „Bush heeft ons een lesje geleerd. Die les is dat wij moeten opbouwen.

Alleen militair zal het ons lukken om, met steun van zoveel mogelijk landen. Israël op de knieën te dwingen. Zo heeft Bush Saddam Hoessein verslagen, zo kunnen wij Israël verslaan." Is dat de les die Bush heeft willen leren?

Er zijn Midden-Oosten deskundigen die zeggen dat op zijn beurt Bush niets van dc Arabieren begrijpt. Volgens Udo Steinbach moet het Westen het Midden-Oosten met rust laten omdat hun volkenrechtelijke ideeën toch niet aansluiten bij dc Arabische mentaliteit. „De nieuwe wereldorde van Bush is niet die van de Arabieren."

Wie het weet mag het zeggen!

Yehoshua, de man uit het begin, die hoop had voor het Midden-Oosten. putte die hoop uit de menselijke geschiedenis. Waren Europa en Zuid-Oost-Azië vroeger ook geen tonelen van eindeloze kon flikten en de verschrikkelijkste barbaarsheden in de menselijke geschiedenis geweest?

En wij? Die zo heerlijk van een afstand er min of meer beschouwelijk over kunnen spreken? Welke toekomst zien wij voor het Midden-Oosten?

Zal het daar van kwaad tot erger gaan en uitmonden in een Armageddon, dat toch niet tegen tc houden is? Zal er uiteindelijk vrede komen voor het aardse Jeruzalem, waarvoor de God van Israël de erkenning zal krijgen?

Bestudering van Gods Woord is ook in dezen nodig om zicht te krijgen op Zijn wereld. Bidden ook! Om de vrede van Jeruzalem èn de werking van Gods Geest in de harten van een ieder in het Middenoosten. Want, al klinkt het misschien wat simpel, voor sommigen zelfs naïef. Gods Geest via Jezus dc Messias werkt de ware broederschap die over landsgrenzen, politieke systemen en tradities heenkijkt.

Uiteindelijk moetje in de eerste plaats christen zijn. en dan pas Nederlander, Arabier of Jood!

SHALOM!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen