Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Even langs bij carbidschutterij Staphorst

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Even langs bij carbidschutterij Staphorst

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Enkele honderden mensen hebben zich verzameld rond een weiland aan het Geerligsland in Staphorst. Het is oudejaarsdag 1996, twee uur 's middags. In het weiland staat een twintigtal melkbussen of gasflessen in slagorde opgesteld.
Vele jongens en twee meisjes maken de laatste toebereidselen. Het is tijd voor het jaarlijks terugkerende carbidschieten. Vanwege de kou blijven de meeste toeschouwers in de auto zitten. Enkele jongelui bekijken het geheel vanuit een lege melkstal met uitzicht op het weiland.

Knallen
De vuurleider staat ongeveer tien meter voor de rij melkbussen opgesteld. Als een strateeg overziet hij het "slagveld". „Is iedereen klaar?" roept de vuurleider door zijn tot megafoon gepromoveerde oranje toeter. ,Jongens, aansteken en wegwezen!" De twintig gebukt zittende carbidschieters steken af, staan op en rennen achteruit, weg van hun melkbussen. Na enkele seconden klinken angstaanjagend harde knallen over het Staphorster veld en flitsen enkele tientallen plastic ballen tientallen meters de lucht in. De tweede ronde volgt. Geroutineerd gooit een schutter enkele stukken carbid in de gasfles. Een scheut water gaat erbij. Snel wordt een plastic bal in de hals geduwd. In een gaatje in de zijkant van de fles wordt een strijker gestopt. Op bevel van de vuurleider worden alle melkbussen en gasflessen tegelijk aangestoken. Met een enorm gedreun gaan de ballen huizenhoog de lucht in. Er is sprake van een verbazingwekkende discipline. „Dat moet ook", verklaart Berend Veijer, lid van de schutterij. „De veiligheid moet voorop staan. Daarom zijn we enkele jaren geleden ook overgestapt op plastic ballen in plaats van bussendeksels."

Traditie 
„Het is iets meer dan tien jaar geleden begonnen", vertelt Jan Harke, de nestor van het carbidschieten. „Ik nodigde toen wat vrienden uit om op oudejaarsdag achter onze boerderij samen carbid te schieten. Dat is uitgegroeid tot dit evenement." Sinds die eerste keer is het vaste traditie om op oudejaarsdag van twee tot vier uur te genieten van de sfeer, de belangstelling en het luide gedreun. Het overgrote deel van de carbidschutters is gewapend met een melkbus. Enkele zijn fraai beschilderd. Een bus is zelfs getooid met een stropdas. Minstens even afwisselend is de outfit van de deelnemende schutters. Een enthousiasteling is getooid met Amerikaanse hoed en vossestaart. Een ander heeft een pet en een pruik op. Een van de deelnemers draagt een dikke lange leren jas tegen de kou. Er zijn opvallend veel klompen, overalls en alle soorten en maten petten. Toeschouwer Jan Schra staat duidelijk te genieten. „Als ik om me heen kijk is het net of ik tussen Nicaraguaanse vrijheidsstrijders sta. Dit is 't grootste carbidevenement van West-Europa, echt voor oudere kwajongens", zegt hij, zich duidelijk thuisvoelend. In een hoek van het weiland heeft het team Kui-Do zich opgesteld. Op enkele stalen balken zijn vijf "carbidkanonnen" stevig vastgelast. Zo kunnen er meerdere schoten tegelijk afgevuurd worden. De batterij van vijf gasflessen staat strategisch opgesteld. Het gevaarte is gemaakt door een groep vrienden die de liefde voor het oudejaarsfestijn met elkaar delen. Het geheel is erg mobiel. Na afloop van het schuttersfeest wordt de carbidbatterij achter de auto gekoppeld. Langzaam hobbelen auto en gevaarte het weiland uit. In no time is team Kui-Do richting warme kachel vetrokken.

Doel
In 1995 had het carbidschieten een bijzonder karakter. Berend Veijer: „Vorig jaar schoten we met een gericht doel. Ons schieten was toen een protest tegen de annexatieplannen van Meppel. Zij wilden toen grond van de gemeente Staphorst annexeren. Als schutterij hebben we toen een carbidprotest laten horen. Ik zou graag zien dat we ook de komende jaren doelgericht schieten. Een goed doel moet zich nog aandienen."

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 22 januari 1997

Terdege | 84 Pagina's

Even langs bij carbidschutterij Staphorst

Bekijk de hele uitgave van woensdag 22 januari 1997

Terdege | 84 Pagina's