ACTIEBEREIDHEID…?

Buiten ons kerkelijk bestaan kennen we het woord ‘actiebereidheid’ eigenlijk alleen uit de media, uit de mond van vakbondsleiders en ontevreden werknemers. Het woord roept spanning op. Begrijpelijk, want als er in onze maatschappij massaal gehoor gegeven wordt aan zo’n oproep tot actie, gaan er dingen ‘plat’: het werk wordt neergelegd en de arbeidsverhoudingen komen op scherp te staan. Tijdelijk, naar men hoopt, tot het doel van de actie is bereikt.…

Een aansporing tot een dergelijke actiebereidheid zal men binnen ons kerkelijk leven niet gauw horen, dunkt me. En terecht. We belijden niet voor niets, dat niet door kracht, noch door geweld, maar door de Geest veranderingen, vernieuwingen tot stand komen.

EN TOCH !

Ik ben er niet helemaal gerust op of wij in ons ‘kerkelijk bedrijf’ werkelijk vrij blijven van het soort activisme dat hierboven gesignaleerd wordt. Oh nee, ik verwacht geen collectieve actie van kerkgangers. Ik doel op iets anders. Dagelijks pleeg ik in mijn krant de kerkelijke berichten te volgen. Niet altijd word je daar vrolijk van. Maar waar het me nu om gaat zijn al die verslagen van bijeenkomsten, conferenties en ‘workshops’ die me informeren over wat er zoal door en binnen de kerken op touw gezet wordt (om nog maar te zwijgen van alle lectuur die in het kielzog ervan meekomt). Ik noem zomaar een paar van die dingen:

- enthousiaste gemeenten berichten dat ze ijverig bezig zijn met ‘gemeente-opbouwplannen’.

Daarvoor zijn allerlei, vooral Amerikaanse, ‘modellen’ beschikbaar waarmee men direct aan de slag kan om het gemeentelijk leven tot bloei te brengen;

- in sommige plaatsen heeft men cursussen ‘discipelschapstraining’ in de aanbieding: ‘wat te doen om als discipel van Jezus herkenbaar en dienstbaar te zijn?’

- in weer andere gemeenten gaat een enquête rond met de bedoeling ‘de eigen gaven’ van gemeenteleden in kaart te brengen om die vervolgens in te zetten in het kerkenwerk;

- sinds enige tijd zijn we blijkbaar tot de ontdekking gekomen dat het ons ontbreekt aan echt ‘christelijke leiders’ en dus gaan er trainingen komen om dit tekort aan leiderschap op te heffen !

Nou én..! hoor ik iemand zeggen. Wat is hier mis mee? Prachtig toch,die inzet van mensen in de kerk! Zeker, laten de broeders ambtsdragers maar blij zijn met betrokken gemeenteleden.

En zeker, er valt van de hiergenoemde voorbeelden stuk voor stuk iets goeds te zeggen. En toch…, toch stel ik een vraag: wat verwachten we er ten diepste van? Lopen we niet het gevaar met al onze plannen, schema’s en organisatiemodellen de Geest een route voor te schrijven, terwijl we weten dat Hij z’n eigen weg gaat?

Actiebereid is allereerst naar mijn smaak die gemeente die hóórt en bídt; die stil kan zijn om zich door Woord en Geest op weg te laten helpen. Ora et labora !

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen