Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Laat ons de rustdag  wijden...

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Laat ons de rustdag wijden...

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

UW GEBOD iS ZEER WIJD

(Het vierde gebod) - III

door J.C. Schuurman, Ridderkerk

Zondag 38

Wie zich bezint op Gods geboden kan niet om de Heidelbergse Catechismus heen. Beknopt maar trefzeker worden er lijnen getrokken naar ons eigen leven. Uiteraard is actualisering naar deze tijd nodig, omdat ons leerboek eeuwen geleden is ontstaan. Maar dat neemt niet Aveg dat we met de uitleg van de Catechismus nog altijd zeer geholpen zijn.

De vraag die in zondag 38 wordt gesteld, is positief geformuleerd. "Wat gebiedt God in het vierde gebod? " Dus niet: "Wat verbiedt God? " Met deze vraag beweegt de Catechismus zich in het spoor van de Schrift. Het vierde gebod bevat immers zowel in Exodus 20 als in Deuteronomium een positieve opdracht (zoals we in het eerste artikel hebben gezien). Opvallend is het aantal werkwoorden in het antwoord. "De Catechismus zwijgt over hetgeen te laten is, en spreekt over hetgeen te doen is" (G. Oorthuys).

Samenkomst van de gemeente

Om te beginnen staan de kerkdienst en de prediking centraal. Ook de scholen worden genoemd. Mogelijk gaat het om theologische scholen die dienaren van het Woord opleiden. In ieder geval stelt de Catechismus de verkondiging van het Evangelie voorop. Het is de dienst van de verzoening. Door middel van de prediking komt God Zelf tot ons. Het is ook de werkplaats van de Heilige Geest. Willen we tot geloof en bekering komen, dan zuUen we onder het Woord moeten zijn. Daar breekt de Heere ons af in onszelf, om zo plaats te maken voor Christus en Zijn werk. We worden door ons leerboek aangespoord om trouw te komen. "Dat ik op de rustdag tot de gemeente Gods naarstig kome." Naarstig! Dus niet zo nu en dan als het ons uitkomt of als wij er behoefte aan hebben om naar de kerk te gaan. In Hebreen 10:25 lezen we het appèl om de onderlinge bijeenkomst niet na te laten. Zo nodig dienen we elkaar op dit punt binnen de gemeente te vermanen, "en dat zoveel te meer, als gij ziet, dat de dag nadert." In deze laatste woorden wordt de samenkomst in het Hcht van de naderende wederkomst geplaatst. Hoe meer we opschuiven in de richting van de jongste dag, hoe meer we de eredienst nodig hebben om te waken en bereid te zijn. In het "naarstig komen" klinkt ook iets door van verwachting. Laat er gebed zijn om gezegende diensten. Wie biddend naar de zondag toeleeft, komt anders naar de kerk. Dan zien we uit naar een ontmoeting met de levende God in het Woord.

De beide diensten

In dit verband wil ik ook het belang van de beide erediensten benadrukken. In veel gemeenten neemt het kerkbezoek in de tweede dienst af. Dit kan moeilijk een teken van geestelijke bloei zijn. Hier ligt een ernstig zorgpunt. Er is een geestelijk uithollingsproces gaande, dat aan onze gemeenten niet voorbijgaat. Bovendien wordt de zondag op een natuurlijke en tegelijk zinvolle manier ingevuld als we 's morgens én 's middags/ 's avonds naar de kerk komen. Iemand heeft eens treffend opgemerkt dat de twee-keerkerkgang de zondag styleert. Daarmee wordt bedoeld dat de eigen stijl van de zondag wordt bevorderd als we twee keer de diensten bezoeken. Wie één keer gaat moet een groot deel van de dag opvullen met andere dingen. Er zouden heel wat discussies rond de zondagsviering worden voorkomen als we consequent vasthielden aan de beide diensten. Als de liefde tot Christus werkelijk in ons leeft, dan is het toch niet te veel gevraagd om twee keer naar de kerk te komen? Het gaat om Gods eer! Bovendien zorgt de catechismusprediking ervoor, dat in de tweede dienst het leerelement sterker aan de orde is.

Waarom zou ik naar de kerk gaan?

Jaren geleden schreef Dr. A.A. van Ruler een boek onder deze titel. In tweeëntwintig hoofdstukken weet hij evenzoveel redenen aan te geven om naar de kerk te gaan. Ook in zondag 38 worden een aantal dingen genoemd.

• "Om Gods Woord te horen." Dit is het eerste en het centrale van de eredienst. We hebben een sprekende God Die Zichzelf door middel van de Schrift bekend maakt. De verkondiging van het evangelie is hét middel waarvan de Heilige Geest gebruik maakt om het geloof te werken en te voeden. Het Woord is een hamer waarmee de Geest harde harten verbrijzelt én het is medicijn, waardoor gebroken harten worden geheeld. Van de prediking gaat ook leiding uit met het oog op de levenswandel voor Gods aangezicht.

• "Om de sacramenten te gebruiken." Naast het hoorbare Woord geeft de Heere ook zichtbare tekenen en zegelen van Zijn genade. Door middel van de sacramenten wordt de betrouwbaarheid van de drieenige God extra benadrukt, opdat we hoe langer hoe meer leren steunen op Zijn genade alleen.

• "Om God de Heere openlijk aan te roepen." In de derde plaats wordt het gebed genoemd. De bevrijding van Petrus uit de gevangenis in Handelingen 12 laat zien, dat God op het gebed van de gemeente wonderen doet. Wezenlijke onderdelen van het gebed in de eredienst zijn: verootmoediging en schuldbeHjdenis, het smeken om de opening van het Woord en om de werking van de Heilige Geest, dankzegging en aanbidding, voorbede voor kerk en wereld, terwijl ook specifieke noden binnen de gemeente voor de Heere worden neergelegd.

• "Om de armen christelijke handreiking te doen." Het geven van onze gaven betreft onze diakonale roeping. Wie door de Heere bediend wórdt met Zijn genade, gaat ook zelf dienen. Hebben we oog voor anderen? Dat raakt niet alleen ons geefgedrag, maar heel onze levenshouding.

De rustdag en de week

In het slot van zondag 38 worden twee behartenswaardige dingen beleden. Allereerst dat de rustdag niet los staat van de andere dagen van de week. De zegen van de zondag werkt (als het goed is) door op maandag, op dinsdag enzovoort. Hoe dan? Doordat "ik al de dagen van mijn leven rust van mijn boze werken." Dus geen zondagschristendom. De rustdag is ook bedoeld om ons toe te rusten tot een heilige wandel voor Gods aangezicht. Concreet betekent dat: strijden tegen zonde, onoprechtheid en verleidingen die op ons afkomen, én vragen naar Gods wil. Zonder de Heilige Geest is dat een onmogelijkheid. Daarom belijdt de Catechismus dat "ik de Heere door Zijn Geest in mij werken laat". Wat klinkt dat ontspannen: de Geest laten werken. En dan wórdt mijn leven geheiligd en doortrokken van de vreze des Heeren.

Uitzicht op de eeuwige rust

Verder wordt er een lijn getrokken naar de eeuwige sabbat die in dit leven al aanvangt. Volgens Hebreeën 4 : 9 blijft er een rust over voor het volk van God. Letterlijk staat er in het Grieks: een sabbat. Boze werken zullen voorgoed tot het verleden behoren. Met alle onrust is het gedaan. Er zullen ook geen vragen meer zijn rond de invulling van de zon- dag. Want de drie-enige God Avordt in volkomenheid gediend. Van die rust wordt 's zondags al een voorsmaak ontvangen. Calvijn heeft de rustdag vergeleken met een uitkijktoren die we - met name in de eredienst - beklimmen om uitzicht te ontvangen op Gods eeuwige heerlijkheid! Een heerlijk vérgezicht! Dat kan maar zo voor ons opengaan. Onder de prediking. Of aan de avondmaalstafel. Het geeft een diepe rust om te schuilen achter Jezus' bloed. Juist op de zondag wordt het door de Heilige Geest geleerd om het niet te verwachten van onze eigen inspanningen. Alleen het volbrachte werk van Christus is het fundament waarop we veilig kunnen bouwen.Wat kan een mens opknappen van een goede zondag. Daar word je een ander mens van. Je kunt de zorgen weer aan, en de week weer in. Met de zegen van de zondag in de rug. Ondertussen doet de Geest uitzien naar de volle gemeenschap met God om Hem eeuwig te loven.

De erediensten zijn wekelijkse repetities met het oog op de grote uitvoering in Gods Koninkrijk als het altijd zondag zal zijn.Wie iets van dit geheim heeft ontdekt, stemt in met Psalm 92: "Laat ons de rustdag wijden met psalmen tot Gods eer. 't Is goed, o Opperheer^dat w' ons in U verblijden!"

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 juni 2004

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's

Laat ons de rustdag  wijden...

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 juni 2004

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's