DE BEKERING 3

Afkeren van de zonden

Bekering gaat gepaard met het zich afkeren van de zonden en de afgoden. Hier valt te denken aan een reiziger die de verkeerde kant op gaat. Zo’n reiziger verlaat de verkeerde weg en gaat de goede weg zoeken. Wie berouw heeft over de zonden kan er niet mee doorgaan. Hij kan niet voort blijven gaan op de zondige weg die hij tot dan toe bewandelde. Hij krijgt immers een afkeer van de zonde en een verlangen naar Gods wil te leven. Onbekeerden blijven gebonden aan hun zonden en begeerten. Bekering maakt hier los van. De zonden kleven dan nog wel aan de ziel, maar de ziel niet meer aan de zonden. Voordat een mens bekeerd wordt, jaagt hij de zonde na. Na de bekering is het juist andersom: dan jagen de zonden Gods kind na. De zonden achtervolgen hem. Boston vergelijkt de zonden van bekeerden met de grafklederen van de opgestane Lazarus. De hoogachting die er was voor de zonden verandert in minachting. Er is geen liefde meer tot de zonden, maar veroordeling ervan. Genade en heiligheid worden nu hoger gewaardeerd dan zonde en slechtheid. In het hart is het besluit gevallen de Heere te dienen. De zonde wordt niet meer bemind, maar gehaat. Er leeft in het hart afschuw van de zonde. Er is verlangen verlost te zijn van de zonde zoals een gevangene ernaar verlangt dat de boeien van hem afvallen.

De bekering is te zien aan de levenswandel. De weg der zondaren is immers verlaten. De begeerten van het vlees laat hij verhongeren en hij spijkert het lichaam van de zonden met al zijn leden aan het kruis van Christus. Hert verschil tussen de schapen van Christus en de bokken van de duivel is te zien. Als Gods kind een vreselijke misstap begaat, blijft hij er niet in liggen, maar hij herstelt zich weer door bekering. Het is onmogelijk bekeerd te zijn en door te leven in de zonde. Niet alleen in het openbaar, maar ook in het verborgene wordt er tegen de zonde gestreden. Is dat zo bij u?

Er is strijd ontbrand tegen de wereld, de duivel en het vlees. Dat is een geestelijke strijd in het leven van de bekeerden. De oorlog tegen de zonde is uitgeroepen en wordt aangegaan. De kwade ranken worden gehaat en er is liefde tot Gods wet. Een farizeeër heeft het druk met de buitenkant, maar wie bekering mag kennen heeft het het moeilijkst met de binnenkant, met de zonden in zijn hart.

Het zich afkeren van de zonden is een voortdurende zaak. Het is niet zo dat dit beperkt is tot het allereerste begin van de bekering.

Het zich afkeren van de zonden is vrijwillig: het komt voort uit het hart. Het is ook oprecht. Een boetvaardige keert zich oprecht van zijn zonden af omdat de zonden in strijd zijn met Gods heiligheid, omdat ze God beledigen, Zijn Zoon onteren en Zijn Geest bedroeven, Zijn wet overtreden en Zijn beeld vervormen.

Het zich afkeren van de zonden is allesomvattend. Alle leugenpaden worden gehaat (Psalm 119:104). Wie zich oprecht afkeert van één zonde, keert zich van alle zonden af. Gedeeltelijke verandering is niet oprecht. De Heere eist immers het gehele hart.

Een druppel vergif maakt een hele beker wijn dodelijk. Een zonde die overgebleven is maakt alle veranderingen waardeloos.

Echte afkering van de zonden kan geen uitstel lijden. In de bekering wordt het wegwerpen van de zonden niet uitgesteld. Een rechteroog dat zondigt moet onmiddellijk uitgerukt worden.

Echte bekering is een zaak van het hart. Dan keert men zich zelfs van de zonden af die het meest bemind werden. Bekering betekent ook zich afkeren van datgene wat verleidelijk is in de zonden. Boston spreekt van de handel waardoor de zonden grip op iemand hebben. Er is een mijden van de gelegenheden tot zondigen. Waakzaamheid in situaties die gemakkelijk tot zondigen brengen wordt gevonden. Ook is er een zich afkeren van het genieten van de vruchten van de zonden.

Bekering komt ook hierin uit dat men vergoedt of herstelt wat op een verkeerde manier van anderen genomen is. Zacheüs deed dit (Lukas 19:8). Als hij iets door bedrog ontvreemd had zou hij dat vierdubbel wedergeven. Als de eer van iemand is aangetast, dient dit zo mogelijk ook hersteld te worden. Ook als de eer van God is benadeeld dient dit goed gemaakt te worden.

Er dient een afkeer te zijn van de zonden die de Heere getart hebben en die Zijn toorn opwekken. Treuren over de zonden en afkeer van de zonden gaan samen. Een uitwendig afkeren van de zonden zonder innerlijke afkeer van het hart deugt niet. Een uitwendige verandering kan vrij gemakkelijk tot stand gebracht worden. Maar het gaat om het afwenden van het hart van de wereld en de begeerten van deze wereld. Bekering duurt niet een dag of een jaar, maar het gehele leven. Treffend zegt Boston op blz. 104 “de zonden volgen ons, terwijl wij ervandaan vluchten.” Het hele leven van een christen is oorlog tegen de duivel, de wereld en de zonde. Het is noodzakelijk zich van de zonden af te keren. Er staat immers duidelijk in de Bijbel: “Indien gij u niet bekeert, zult gij allen insgelijks vergaan.”

Tot God keren

Wie zich bekeert, keert tot God terug. We lezen in Hosea 6:1 “Komt en laat ons wederkeren tot den HEERE,” Door de zonde verlaat een mens God, door bekering keert een mens terug tot God. Die terugkeer valt te vergelijken met de terugkeer van een weggelopen slaaf naar zijn meester of de terugkeer van de verloren zoon tot zijn vader.

De zonde doet een mens God verlaten om het bij de schepselen te gaan zoeken. De Springader des levenden waters wordt verlaten om gebroken bakken uit te houwen die geen water houden. Door bekering keert de zondaar terug tot God.

De mens moest God gehoorzamen als zijn Meester en Heere. Door de zonde verlaat de mens zijn Meester en Heere. Door bekering keert hij tot Hem terug. De zondaar keert zich af van de wetten van God, maar wie zich bekeert, keert ook terug tot Zijn wetten. De brede weg wordt vaarwel gezegd en de smalle weg wordt bewandeld.

Door bekering gaat de zondaar God liefhebben als Meester en Heere. In het hart van de zondaar leeft haat tegen God. Door bekering komt er liefde tot God in het hart. Wie bekeerd wordt gaat zien dat God het waard is eeuwig gediend te worden. De bekeerde ziel kiest God als enige Heere en Meester Het is het vaste voornemen van het hart de Heere te dienen. Zonder tegenzin wordt de Heere dan gediend. Het dienen van God wordt beschouwd als het hoogste geluk. Het dienen van de Heere wordt als de ware vrijheid beleefd.

Wanneer de zondaar terugkeert, gaat hij God gehoorzamen. Toen Saulus was neergeveld op de weg naar Damascus vroeg hij: “Heere, wat wilt Gij, dat ik doen zal?” De dienaren van God willen de Heere gehoorzamen, zij willen hun plicht volbrengen, zij willen doen wat de Heere van hen vraagt. Met hart en ziel wordt gedaan wat de Heere eist. Er is een begeerte tot Gods bevelen. Er is een vermaak in de wet van God naar de inwendige mens. Er is de begeerte heilig te zijn, omdat God heilig is. Wie bekeerd wordt keert tot God terug om nooit weer te worden wat hij geweest is. Wat het ook kost, het is de begeerte van het hart de Heere te gehoorzamen. De nieuwe gehoorzaamheid wordt gekend.

Voornemens zonder pogingen zich aan die voornemens te houden, zijn niet goed. De ware boetvaardige zal ernaar streven om alles te doen wat hij kan. Wie bekeerd wordt, keert niet alleen terug tot enkele plichten, maar tot alle plichten. Hij wil ook weten wat zijn plicht is. Als hij het weet, wil hij zijn plicht vervullen. De plicht ten aanzien van God en de naaste wordt gedaan. Die plicht wordt niet alleen met het verstand, maar ook het hart vervuld. Wie bekeerd wordt, wordt gedreven door de liefde tot God. Als de boetvaardige terugkeert, keert hij oprecht terug. Hij doet dit niet geveinsd of huichelachtig, maar met zijn hele hart. Een verdeeld hart is de Heere een gruwel. Niemand kan immers twee heren dienen. De boetvaardige keert terug om voor eeuwig de Heere te dienen. Wie voor een tijd terugkeert, is niet echt bekeerd. De boetvaardige komt welwillend en van harte terug. Op het moment dat het hart verbroken wordt door oprechte bekering, keert de ziel zich tot God en keert zich af van de zonden. De terugkeer tot God is een volkomen terugkeer. Alle plichten worden betracht, al is het nog zo moeilijk en zwaar voor vlees en bloed. De boetvaardige buigt onvoorwaardelijk voor de Heere. Zonder tegenspreken wil hij doen wat God wil.

Een gedeeltelijke verandering is niet voldoende. Er dient een afkeer te zijn van de zonden en een toekeer tot God. Het kwade dient weggedaan te worden en er dient vervulling te zijn met het goede. We lezen immers in Jesaja 1: 16 en 17 “Wast u, reinigt u, doet de boosheid uwer handelingen van voor Mijn ogen weg, laat af van kwaad te doen. Leert goed te doen.”

Mag u iets van weten, kennen en beleven van het afkeren van de zonden en het terugkeren tot God? Die twee zaken behoren immers tot de waarachtige bekering. Wie niets van deze twee zaken kent, kent de waarachtige bekering niet. Laten we ons daaraan toetsen.

N.a.v. Berouw, Thomas Boston, gebonden, 312 blz., € 21,90, Uitgeverij De Banier, Utrecht, ISBN 978-90336-0725-7.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen