DE OPNAME VAN DE GEMEENTE - IN STEREO

Een van mijn medeleerlingen op de middelbare school liet mij voor het eerst kennismaken met de opname van de gemeente. Het duurde even voor ik door kreeg dat het niet ging om een geluidsopname van gemeentezang. Zonder dat ik het kon benoemen, maakte ik kennis met een chiliastische denkwereld. Hal Lindsey kwam voorbij, inclusief de Chinese legers en bulderende straaljagers die hij in het laatste Bijbelboek meende te ontwaren. Ik vond het maar niks. Het leek me een vreselijke warboel waar ik maar moeilijk een touw aan vast kon knopen.

Tijdens mijn theologiestudie in Apeldoorn, maakte ik opnieuw kennis met het chiliastische gedachtegoed. Prof.dr. J. van Genderen behandelde pre- en postmillenianisme op college. Zoals Van Genderen gewoon was, had hij zich grondig in de materie verdiept. Als student maakte ik mee hoe de chiliastische visie minutieus werd doorlicht, getoetst aan de Schrift en werd afgewezen. Ik voelde mij positief bevestigd in mijn intuïtieve afkeer van de chiliastische manier van Schriftuitleg.

Toen ik pas predikant werd, maakte ik ouderlingen mee die wisten dat de chiliastische ideeën van ds. A.M. Berkhof voor veel opschudding hadden gezorgd in de CGK (zie kerkorde, art. 52, sub2, de kleine lettertjes). Bij het gros van de gemeenteleden was dat al weggezakt. Niemand maakte zich daar erg druk om want chiliasten behoorden toen nog tot de zeer zeldzame exemplaren van de christelijk-gereformeerde kerkfamilie.

Maar de (eind)tijd gaat voort. Rond het magische jaar 2000 merkte ik dat al veel meer van mijn gemeenteleden ontvankelijk waren voor fantastisch-chiliastische ideeën. Had het te maken met de romanserie De laatste bazuin, van Tim LaHaye en Jerry B. Jenkins, die niet geheel toevallig vlak voor de millenniumwisseling verscheen? Toen ik op verzoek van een reformatorische school het eerste deel van de serie doorlas, werkte het voornamelijk op mijn lachspieren: piloten die ineens ‘verdwenen’ als gevolg waarvan vliegtuigen neerstortten; baby’s die nog net niet helemaal waren geboren, maar ineens nergens meer te vinden waren en hun aanstaande ouders en de verloskundigen beteuterd achterlieten. Maar ik merkte dat anderen het heel serieus namen. Onder andere de Amerikaanse vliegtuigmaatschappijen die altijd een onchristelijke collega in de cockpit inroosteren naast de dienstdoende piloot. Je weet tenslotte maar nooit…

Tegenwoordig moet ik met enige regelmaat aan mijn gemeenteleden uitleggen dat ik niet geloof in een ‘opname van de gemeente’. Ook niet op grond van 1 Thessalonicenzen 4 vers 17, waar het gewoon over de Wederkomst van Christus gaat. Maar het valt niet mee op te roeien tegen het gezag van talloze internetdominees -want die weten het altijd beter.

Ik wens prof. dr. J. Douma veel sterkte met zijn boek Christenen voor Israël? waarin hij een onvervalst anti-chiliastisch geluid laat horen. Echt gereformeerd ook. Maar hij zal vast veel kritiek ontvangen. Het zet je aan het denken over de plaats en de vitaliteit van de gereformeerde leer in het huidige klimaat van kerk en wereld. Het moet toch met Ockhams scheermes (‘de eenvoudigste oplossing is de beste’) in de hand mogelijk zijn om de eenvoudige gereformeerde eschatologie neer te zetten als gezond en Bijbels?

De opname van de gemeente? Ik vind het prachtig, maar dan uitsluitend in stereo.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen