De muren en poorten van Jeruzalem omvatten ingrijpende geschiedenis

Al vroeg in de morgen trek ik er opuit. Enthousiast. Ik ga immers over de muur van de oude stad wandelen, te beginnen bij de Jaffa Poort. De Jaffa Poort ligt op loopafstand van de nieuwe stad en dankt zijn naam aan het feit dat hij aan de oude weg naar Jaffa (Joppe) ligt. Hij werd tussen 1538 en 1593 gebouwd door de Turkse sultan Suleiman de Prachtige.

De oude stad in Jeruzalem is vol van allerlei culturen, bijbelse plekjes en heilige gedenkplaatsen. Binnen de muren van de oude stad liggen vier naar godsdienst verschillende wijken. In het westelijke deel, rechts na de Jaffa Poort, ligt de katholieke Armeense wijk. Deze loopt naar het zuiden over in het Joodse stadsdeel. Het noord-oostelijke deel, aan de kant van de Olijfberg, is de moslimwijk en de christelijke wijk ligt tussen de moslim- en de Armeense wijk in.

Het meest bezienswaardige gedeelte binnen de muren in de Armeense wijk is de Citadel. De oude muur wordt hier bewaakt door de Toren van David. Die naam kreeg de toren ten onrechte, want Herodes liet hem bouwen om zijn stad te bewaken.

De echte "stad van David" lag ten zuiden van de Tempelberg en de Berg Ofel. De Toren van David is onderdeel van een museum dat de geschiedenis van Jeruzalem verhaalt van de Kanaänitische periode tot en met de laatste archeologische ontdekkingen.

Avondmaal
Na het museum bewonderd te hebben, vervolg ik mijn klim over de muren van de oude stad. Het is mogelijk om de hele stad heen te lopen. Bepaalde gedeelten van de muur zijn opengesteld voor publiek, zodat je er kunt lopen. Ik wandel in de richting van de Sions Poort. De muur biedt een prachtig uitzicht over West-Jeruzalem, dat tegen een heuvel gebouwd is.

Buiten de Sions Poort ligt het "Huis van het Laatste Avondmaal". Ook het graf van David is hier in de buurt. Wonderlijk hoe een klein landje zo veel geschiedenis in zich bergt. De Sions Poort is herkenbaar aan de vele kogelgaten in het steenwerk. Tijdens de oorlog van 1967 is hier hevig gevochten.

Zonnige wijk
Toen de Israëli's in 1967 het gebied weer innamen, begon de regering met herstelwerkzaamheden. Het resultaat is verbluffend. De Joodse wijk is een zonnige wijk met opgeknapte huizen en veel mooie restanten uit vroegere eeuwen. Heel bijzonder is de Cardo, in de Romeinse tijd de hoofdstraat van de oude stad. Onlangs heeft men deze straat, die onder het normale straatniveau ligt, gerestaureerd. Na een poosje kom ik bij de Mest Poort. Daar werd vroeger door de Jeruzalemse bevolking het afval over de muur gegooid.

Tempelmuur
Als je van de Mest Poort afdaalt, kom je bij het Tempelplein. Tot twee keer toe werd de tempel verwoest. Eerst door de Babyloniërs (587 voor Chr.) en toen door de Romeinen (70 na Chr.). Het enige deel van de tempel dat nu nog overeind staat, is de westelijke muur, beter bekend als de Klaagmuur.

Joden uit de hele wereld komen hier om te wenen over de vernietiging van de tempel en ze bidden om de wederopbouw. Het is vrijdagmiddag. Aan de vooravond van de sabbat wordt het steeds drukker op het plein bij de Klaagmuur. Toeristen en orthodoxe Joden, die hier komen om te bidden, stromen toe.

De orthodoxe Joden met hun hoge zwarte hoeden vormen een bezienswaardigheid voor de toeristen. Foto's nemen van dichtbij stellen de meesten niet op prijs. Het is ook een akelig gezicht dat deze mensen zelfs tijdens het bidden een schouwspel vormen.

Palestijnen
Op het grote drukke plein voor de Klaagmuur zoek ik een rustig plekje uit om alles te bekijken. Plotseling schaart zich een tiental Palestijnse vrouwen en meisjes om me heen. Nieuwsgierig lachend blijven ze me aanstaren. Of ik een foto mag maken?, gebaar ik. Nee, nee, wuiven ze mijn voorstel weg. Goed, geen foto. Ze blijven lachen.

Als ik alle Arabische woordjes die ik weet eruit gooi, zijn ze niet meer weg te slaan.' Ze komen uit de Gazastrook. Voor moslims is Jeruzalem net als voor de Joden en christenen een heilige stad. Mohammed zou hier ten hemel zijn gestegen op zijn paard Buraq. Helaas gaat onze 'conversatie' niet verder, omdat mijn Arabisch en hun Engels zeer beperkt is. Maar een foto mag ik nu wel maken.

Olijfberg
Ik keer terug naar de Mest Poort, om mijn voettocht voort te zetten. Deze betrekkelijk nieuwe ingang werd door de Jordaniërs gemaakt, tijdens de oorlog in 1948, als alternatieve ingang naar de oude stad.

De weg om de muur draait naar links. Hier doemt plots de Olijfberg fantastisch mooi op. In het dal onder me ligt een tuin met eeuwenoude bomen, de Hof van Gethsémané. Achter me ligt de in de zon glanzende gouden islamitische Rotskoepel, die is gebouwd op de oude Joodse tempelberg.

Veel Joden wensen hier, tussen de resten van de tempel en de Olijfberg, begraven te worden. Ze hopen dat ze de eersten zullen zijn bij de opstanding van de doden, als de Messias terugkomt. Vanaf deze plek steeg de Heere ook op naar Zijn Vader, na Zijn opstanding.

De eerstvolgende Poort is de Gouden Poort. Deze is dichtgemuurd en zal naar Joodse tradities pas in het einde der dagen opengaan. Hij wordt daarom ook wel Genade Poort genoemd. Omdat de Koning der ere door deze poort zal binnengaan, is dat nu aan iedere sterveling verboden. Vandaar dat de Gouden Poort is dichtgemetseld.

Bruisend
Vanuit de volgende poort, de Leeuwen Poort, loop je direct de Arabische wijk in. Hier, in Oost-Jeruzalem, is de Intifada erg actief. Het is onvoorstelbaar dat de bewoners van de oude stad, met hun strijdbare godsdienstige en politieke opvattingen, binnen zo'n kleine ommuurde ruimte samen leven.

De verschillen gaan aan de meeste bewoners voorbij. Op zichzelf hebben ze geen ruzie met hun buren die er een ander geloof op na houden. Het dagelijkse leven gaat gewoon verder. Het Arabische stadsdeel bruist van leven. De grote Damaskus Poort, even voorbij de Herodus Poort, is een levendige ontmoetingsplaats voor handelaren en kopers. Overal tref je kleine stalletjes met groenten en fruit en allerlei koopwaar aan.

Aan de overkant van de straat ligt de heuvel Golgotha. Haast onherkenbaar gemaakt door het busstation beneden de heuvel en door het drukke straatleven. Niets doet vermoeden dat hier zich de plek bevindt waar de Heiland gekruisigd werd. De muur om de oude stad is vanaf de Damaskus Poort te belopen tot aan de Jaffa Poort. Je kunt er ook gewoon omheen lopen, langs de mooie tuinen direct onder de muur.

Anderhalfuur
De laatste ingang is de Nieuwe Poort. Zoals de naam al doet vermoeden, bestaat deze nog niet zo lang, alhoewel hij toch al bijna een eeuw de muur siert.

Van hieruit kan men direct de christelijke wijk inlopen. In de christelijke wijk bevindt zich de Heilige-Grafkerk, met daarin de laatste vijf stadia van de Via Dolorosa, de kruisweg van de Heere Jezus. De weg om de muur loopt omhoog. Nog een keer linksaf slaan en de cirkel is rond.

Ongelooflijk hoeveel verschillende godsdiensten, culturen, heilige plaatsen en geschiedenis binnen de muur van Jeruzalem liggen samengeperst. Alles te zien in een wandeling van drie kilometer, anderhalfuur.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen