Naar de CATECHISATIE

7.

b. de bijzondere openbaring in de Heilige Schrift.

Zo zijn wij met onze lessen gekomen tot de bijzondere openbaring Gods. Nog even een i opmerking over het woord „algemene” en „bijzondere”.

Wanneer we gehandeld hebben over de „algemene” openbaring Gods in de natuur, dan dienen we wel te verstaan, dat het begrip algemeen niet moet aangemerkt worden als iets wat van minder belang is. Wij hebben dit trouwens trachten duidelijk te maken door erop te wijzen, dat we geen tegenstrijdigheid mogen maken tussen de kennis Gods uit de natuur en die uit de Heilige Schrift, dus tussen natuur en genade, zoals Rome en de dopersen doen. Wel zijn beide grotelijks te onderscheiden. En dat wordt uitgedrukt in het begrip „algemene” openbaring. Dus niet in de zin van „minder belangrijk”. Want al wat God doet is in strikte zin genomen: bijzonder. God heeft Zich willen OPENBAREN en dit is louter goedheid Gods, vrije gunst. Hij verheerlijkt Zich toch IN ZICHZELF!

Spreken we dus van „bijzondere” openbaring, dan wil dat zeggen, dat God Zich nader heeft geopenbaard, omdat door de zonde de mens het beeld Godskwijtisendeware kennis van God en van Zijn werken heeft verloren. In Zijn ondoorgrondelijke liefde en wijsheid heeft God echter het mensdom niet prijs gegeven aan de eeuwigevervreemding van God, aan de eeuwige duisternis. Het heeft Hem behaagd Zich opnieuw bekend te maken aan Adam en Eva. Maar dit kon niet buiten Christus om als de enige en volkomen Middeaar des Verbonds. Want buiten Christus is God een verterend vuur en een eeuwige gloed, bij Wie niemand wonen kan!

Het „bijzondere” van deze openbaring Gods is dan ook, dat zij openbaring Gods is in Jezus Christus. En de kennis van die openbaring kan de natuur ons niet geven. Daarom is de redenering ook zo dwaas van hen, die Gods huis des zondags verachten, en vromelijk zeggen: ik ga vandaag van de natuur genieten, want daarvoor heb ik in de week geen tijd. En in de natuur kun je ook Gods werken zien (alsof het hun daarom te doen is). Nu wij weten wat we onder de „bijzondere openbaring” Gods hebben te verstaan, kunnen we de bijzondere openbaring ook vereenelvigen met de Bijbel, of is zij breder?

Inderdaad! De bijzondere openbaring omvat veel meer. Christus heeft, bijvoorbeeld, veel meer gesproken dan wat opgetekend staat in de Bijbel.

De evangelist Johannes schrijft in hoofdstuk 21 van zijn evangelie: „en daar zijn nog vele andere dingen, die Jezus gedaan heeft, welke, zo zij elk bijzonder geschreven werden, ik acht dat ook de wereld zelf de geschreven boeken niet zou bevatten”.

Bij de opgravingen zijn woorden van Jezus gevonden, welke niet in de Bijbel staan en die och door Hem gesproken zijn.

Waarom zijn die dan niet in de Heilige Schrift opgenomen?

Omdat God alleen zoveel heeft laten beschrijven, wat tot zaligheid nodig is. „Onderzoekt dle Schriften, want gij meent in dezelve het eeuwige leven te hebben, en die zijn het, die van Mij getuigen”, Joh. 5 : 39.

Wat verstaat u onder de Bijbel?

Het beschreven Woord van God.

Waarom spreekt u van beschreven Woord van God?

Omdat er ook een onbeschreven Woord Gods is geweest en wel vóór Mozes’ tijd, toen God Zijn Woord bekendmaakte door middel van dromen en visioenen, mondelinge aanspraken en engelenverschijningen.

Is er nog niet een gewichtige reden om te spreken van beschreven Woord Gods?

Zeer zeker.

Kunt u daar iets van noemen?

We willen het proberen, want de materie van dit onderwerp raakt een theologische zienswijze, welke niet eenvoudig is, namelijk het dualisme tussen Woord Gods en Bijbel.

De bekende Karl Barth beweert het zuivere gereformeerde standpunt in het licht te willen stellen. We hebben al iets over zijn denken gehoord bij de behandeling van de algemene openbaring Gods, in de natuur. Hij is het o.a. die tussen „Woord Gods” en „Bijbel” scheiding maakt.

De Bijbel is dan Gods Woord, wanneer God, Die in de hemel woont, de Onbekende, de doodslijn doorbreekt en op dat moment dadelijk contact legt, Zich doet kennen, zoals de bliksem op een bepaalde plaats inslaat en op datzelfde moment contact maakt. Is dit contact tussen God en de mens weer verbroken, dan is er niets. Uw Bijbel is dan slechts papier en inkt, meer niet. Zo is het ook ten opzichte van het geloof, rechtvaardigmaking, heiligmaking. Een zeer gevaarlijke leer. Men kan dan als christen rustig lid zijn van een linkse partij in het staatkundig leven of met de wereld mee doen. Zie, daarom is het zo nodig de geesten te beproeven, of ze uit God zijn. En zo zien we, hoe die oude definitie „het beschreven Woord van God” toch tot vandaag zijn waarde heeft. Het is ook niet minder ernstig, dat deMODERNE SCHRIFTCRITIEK omtrent het beschreven Woord van God haar felle aanslagen doet gelden.

Onze jonge mensen zijn het vooral, die bedreigd worden ten opzichte van het in-twijfeltrekken van de waarheid des Bijbels en de daarin geopenbaarde waarheden Gods.

Maar hierover een volgende keer D.V.

Alleen dit. O hoe noodzakelijk is toch voor ons en onze kinderen het oprecht, zaligmakende geloof, dat naar onze Heidelberger in Zondag 7 is „een stellig weten of kennis, waardoor ik alles voor waarachtig houd, dat ons God in Zijn Woord geopenbaard heeft”, verbonden met het „maar ook een vast vertrouwen, hetwelk de Heilige Geest door het Evangelie in mijn hart werkt”.

Werke de Heilige Geest dit geloof ook in onze harten, of versterke Hij het bij denvoortgang in de harten van degenen, die Hem vrezen.

R’dam-W.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen