39. Zie niet achter u om

De Heere wijst jong en oud in de prediking de weg der zaligheid aan. Bij den HEERE, den Heere, zijn uitkomsten tegen den dood (Ps. 68:21). Dat is de blijde boodschap die gehoord mag worden. Gods knechten smeken: Zo zijn wij dan gezanten van Christuswege, alsof God door ons bade; wij bidden van Christuswege: Laat u met God verzoenen (2 Kor. 5:20). De Heere roept ons toe: Wendt u naar Mij toe, wordt behouden, alle gij einden der aarde; want Ik ben God en niemand meer (Jes. 45:22).
Lots zaak had haast. Het kon geen uitstel lijden. Met aandrang kwam de boodschap tot hem: Behoud u om uws levens wil. De tijd was voorts kort. Het oordeel stond voor de deur. Zo klinkt ook in de prediking tot ons: Heden, zo gij Zijn stem hoort, verhardt uw hart niet (Ps. 95:7, 8). In Lukas 19 lezen we de aangrijpende woorden: En als Hij nabijkwam en de stad zag, weende hij over haar, zeggende: Och, of gij ook bekendet, ook nog in dezen uw dag, hetgeen tot uw vrede dient (Luk. 19:41 en 42).

Lot en de zijnen mochten beslist niet achteromkijken. De Heere had het uitdrukkelijk verboden. Verder sprak de HEERE: Sta niet op deze ganse vlakte; behoud u naar het gebergte heen, opdat gij niet omkomt (vers 17). Lot mocht niet achteromkijken, ook niet stilstaan op de vlakte, maar hij moest zich spoeden naar het gebergte.
Nu is ’achteromkijken’ niet altijd verboden. Het wordt zelfs meer dan eens in de Bijbel geboden. We dienen echter een onderscheid te maken tussen het ’zondige’ achterom kijken en het ’geoorloofde’ achteromkijken. Van het geoorloofde achteromkijken staan verschillende voorbeelden in de Bijbel. Jakob sprak eens: Ik ben geringer dan al deze weldadigheden en dan al deze trouw, die Gij aan Uw knecht gedaan hebt; want ik ben met mijn staf over deze Jordaan gegaan en nu ben ik tot twee heiren geworden (Gen. 32:10). Jakob keek terug naar het verleden en merkte Gods leiding over hem op.
Toen Paulus afscheid nam van de ouderlingen van Éfeze sprak hij: Daarom, waakt, en gedenkt dat ik drie jaar lang nacht en dag niet opgehouden heb een iegelijk met tranen te vermanen (Hand. 20:31). De apostel herinnert hen eraan hoe hij drie jaar zijn werk onder hen had gedaan en dat mochten ze niet vergeten.
Vooral in de psalmen kunnen we vaak een oproep vinden om ’achterom’ te kijken. Zo zegt Asaf in Psalm 77:6: Ik overdacht de dagen vanouds, de jaren der eeuwen.
Denk ook aan Psalm 78. We lezen daar in het vierde vers: Wij zullen het niet verbergen voor hun kinderen, voor het navolgende geslacht, vertellende de loffelijkheden des HEEREN, en Zijn sterkheid en Zijn wonderen, die Hij gedaan heeft. Onder ’de loffelijkheden des HEEREN’ dienen we te verstaan de loffelijke daden van de Heere en Zijn grote wonderen. Op ouderavonden wordt op die tekst nogal eens gewezen om de ouders ervan te doordringen dat vakken als Bijbelse geschiedenis, kerkgeschiedenis en vaderlandse geschiedenis leergebieden zijn die ons Gods hand laten zien. Al moeten we natuurlijk wel voorzichtig zijn en niet te pas en te onpas Gods hand opmerken als het in ons voordeel en in het nadeel van de vijand is.
Maar het leven van Gods kinderen en knechten die hun leven voor Gods zaak hebben overgehad en veel voor Gods kerk hebben betekend, moet aan ’het navolgende geslacht’ worden verteld opdat het navolgende geslacht die weten zou, de kinderen die geboren zouden worden; en zouden opstaan en vertellen ze hun kinderen (vs. 6 en 7). Onderwijsgevenden en ouders mogen aan die vermaningen niet voorbijgaan, maar moeten ze ter harte nemen, vooral als onze kinderen nog jong zijn. Laten we Gods daden vertellen en verhalen voorlezen waarin die daden uitblinken opdat door genade onze kinderen hun hoop op God zouden stellen.
Maar er is ook een verkeerd achterom kijken. De Heere Jezus sprak eens: Niemand die zijn hand aan den ploeg slaat en ziet naar hetgeen achter is, is bekwaam tot het Koninkrijk Gods (Luk. 9:62). De Heere wilde zeggen dat zij die in Gods Koninkrijk werken niet mismoedig moeten worden door teleurstellingen en tegenheden, maar het geloofsoog moeten richten op Hem Die hen riep en Zijn hulp en bijstand heeft toegezegd. Zoals Paulus sprak: Maar één ding doe ik, vergetende hetgeen dat achter is, en strekkende mij tot hetgeen dat voor is.

De HEERE gebood aan Lot en de zijnen toen zij Sódom verlieten drie dingen: 1. Zie niet achter u om; 2. sta niet op de ganse vlakte, en 3. behoud u naar het gebergte heen, opdat gij niet omkomt (vers 17).
Waarom verbood de Heere aan Lot en de zijnen achterom te kijken? Hieruit blijkt dat de Heere een God is Die een heilige afkeer van de zonde heeft. Die afkeer werkt de Heere ook in Zijn kinderen als ze een nieuw hart krijgen. Zij krijgen een hartelijk leedwezen over de zonden en willen die hoe langer hoe meer haten en vlieden (Zondag 33). Zij zouden de zonden wel met wortel en tak willen uitroeien. Zij die het Sódom van de zonde verlaten, begeren hoe langer hoe meer de zonden af te sterven en in een godzalig, onstraffelijk leven te wandelen (Zondag 26).
Toen Christen (uit het bekende boek ’De christenreis naar de eeuwigheid’) stad Verderf verliet, riepen zijn vrouw, kinderen en buren hem achterna dat hij terug zou keren. Maar Christen stak zijn vingers in de oren, en riep: ”Leven, leven, eeuwig leven!” Toen kort hierna Halsstarrig voorstelde om naar stad Verderf terug te gaan, antwoordde Christen: ”Neen, want ik heb mijn handen aan de ploeg geslagen.” Hij wilde met die woorden zeggen: ”Ik vervolg mijn reis, want Jezus heeft gezegd dat zij die terugkeren niet bekwaam zijn tot het Koninkrijk van God”.

(Volgende keer D.V.: 40. Niet stilstaan, maar vluchten naar het gebergte)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen