DAT VOEL IK TOCH ANDERS

Het gebeurt nogal eens dat in deze rubriek aandacht gevraagd wordt voor een ‘dikke pil’. Niet altijd hoeft echter het aantal pagina’s gelijk evenredig te zijn met de ruimte die je als recensent aan een bepaald boek wilt besteden. En het boek(je) dat ditmaal onder uw aandacht wordt gebracht, is weliswaar beknopt (147 blz.), maar biedt intussen wel veel stof tot nadenken. De titel zegt het al: de schrijvers gaan in op de werkelijkheid dat ook in de gereformeerde gezindte sprake is van toenemende individualisering. De centrale rol die het gevoel bezig is te krijgen, ook in de geloofsbeleving en het staan in de kerk, wordt als typisch kenmerk van deze ontwikkeling aangewezen.

Het boeiende van dit boek is dat negen scribenten vanuit heel verschillende disciplines hun licht op dit onderwerp laten schijnen. Een eyeopener vond ik het artikel van dr. B.J. Spruyt, die de Romantiek - oorspronkelijk dé reactie die de rationalistische Verlich ting aan het eind van de 18e eeuw opriep - als achtergrond van de huidige individualisering duidt.

Een tekening van de ontwikkelingen die met name sinds de jaren ’60 van de vorige eeuw te zien geweest is, wordt geboden door historicus drs. A.A. van der Schans. Dr. A. Huijgen levert een bijdrage die het begrip individu in Bijbels licht plaatst (‘De Bijbel kent dus geen individu, niet als term, maar ook niet als idee’) en vraagt - wéér zo’n leerzaam punt! - aandacht voor de functie die het verbond in de Schrift heeft, en dus ook in ons leven dient te hebben.

Het zijn niet de minsten die in deze uitgave hun visie op het probleem geven: ds. W. Visscher, dhr. W. Büdgen, drs. R. Toes, dr. P. Overeem en dr. ir. S.M. de Bruijn. Stuk voor stuk ‘opiniemakers’ uit onze kring, die je helpen een beeld te krijgen van wat er momenteel speelt. Alleen al het hoofdstuk van De Bruijn over de rol van de moderne media in de individualisering is een must voor elke ambtsdrager (‘Als je selfie maar goed zit… Media als bazuin voor het grote ‘Ik”. De ‘Generatie Oordop’ wordt treffend beschreven.

Alle schrijvers geven niet alleen een beschrijving van wat zij aan ontwikkelingen waarnemen, maar eindigen ook met ‘bouwstenen voor een oplossing’, zoals één van de scribenten het verwoordt. Soms levert dit wel wat overlap op en merk je dat men onderling niet altijd (voldoende) kennis heeft genomen van de overige bijdragen. Maar dat is ongeveer het enige kritiekpuntje dat ik bij dit boek aanteken.

Drs. P.J. Vergunst kreeg de taak om aan het eind van alle bijdragen een slotbeschouwing te verzorgen. Zijn uiteindelijke conclusie is dat Schriftuurlijke bezinning het enige antwoord is op de vragen van onze tijd, ook ten aanzien van individualisering. ‘Dan ontdekken we dat het geloof in de Heere Jezus Christus wel persoonlijk is, maar niet individueel’.

Nogmaals: ik acht het een must voor iedere ambtsdrager om bij het leiding geven aan de gemeente van vandaag niet alleen de Schrift en de belijdenis te kennen, maar ook zo goed en zo kwaad als het gaat de tijd(geest) te doorzien. Daarbij kun nen uitgaven als deze een nuttig hulpmiddel zijn.

N.a.v. Ds. W. Visscher e.a., Dat voel ik toch anders. Individualisering in de gereformeerde gezindte, Uitg. De Banier, Apeldoorn 2014,147 blz., € 14,95.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen