Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Huiscatechisatie

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Huiscatechisatie

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

(3.)

Niet te vervangen cloor het werk van scholen en verenigingen.

We wezen in ons vorige artikel er reeds op, dat het voorrecht wel groot is, dat er alom Christelijke scholen zijn, waar onze kinderen ondeiwezen worden uit Gods Woord, maar dat toch de eerste verplichting rust op de ouders. Hetzelfde geldt ook, als uw kinderen gaan mogen op een (goede) Zondagsschool. Uitnemend, maar niet om de eigen taak te verwaarlozen.

En als onze jongens en meisjes groter worden en ze bezoeken een vereniging, waar ze met elkaar onder goede leiding en uiteindelijk ambtelijk toezicht Gods Woord onderzoeken, ook dan zijn onze ouders niet van hun taak ontslagen. Natuurlijk wekken onze ouders de kinderen op tot het bezoeken van deze vereniging en leven daarin met hen mee. Maar dit alles kan niet dienen tot vervanging van het huiselijke onderricht, wel kan het elkander steunen, waarbij altijd weer de taak der ouders op de eerste plaats komt te staan.

Wat zijn de oorzaken van verwaarlozing der huiscatechisatie ?

Het zal algemeen erkend moeten worden, dat er op dit gebied grote nalatigheid heerst. We hebben wel gehoord van onderwijzers, die hun kinderen een opstel lieten maken over de vraag: Hoe brengen we de Zondag door? De uitkomst was om te schrikken. Was er al een getrouw opgaan naar Gods Huis op de dag des Heeren, wat natuurlijk van groot gewicht is, er bleek schier niets van, dat de ouders op die dag zich eens met opzet met hun kinderen bezig hielden, met betrekking tot de dingen van de eeuwigheid. Om er nog maar van te zwijgen, dat er allerlei dingen plaats vonden, hetzij met of zonder medeweten of goedvinden van de ouders, die allerminst betamelijk zijn op de dag des Heeren.

Daarom is het van het grootste belang, dat we eens gaan onderzoeken, welke oorzaken er al zijn kunnen voor verwaarlozing in dit opzicht.

In de eerste plaats moeten we dan opmerken, dat er zulk een ontstellende onverschilligheid begint door te dringen in onze gezinnen ten opzichte van God en Zijn dienst. Er is soms nog overgebleven een bepaald soort van Zondagschristendom. 's Zondags tweemaal naar de kerk — en dan heeft de Heere Zijn deel gehad. De rest van de Zondag en de verdere gehele week is voor onszelf. En laten we hierin niet zien naar anderen, maar ieder beginne in het eigen huis. Een stap verder gaat het al, als we 's Zondags éénmaal naar de kerk gaan en tijdens de andere dienst wandelen gaan.

En dan: Wat een openstellen van het gezin is daar voor de afleiding die de duivel op velerlei gebied geeft. We mogen hier wel bijzonder wijzen op het gevaar dat er is in de radio (en in de in opkomst zijnde televisie.) Is dan de radio en al wat er door komt duivels werk? We zouden het niet gaarne zo beweren, maar wijzen slechts op het ontzaglijke gevaar en de verleiding. En wanneer er onder onze radiobezittende mensen eens een onderzoek ingesteld zou worden, in hoeveel gezinnen er meer of minder regelmatig geluisterd wordt naar bijv. de Dinsdagavonduitzending van de Vara, zou het aantal niet ontstellend groot blijken te zijn?

Een andere oorzaak voor het verwaarlozen van het huiselijke onderricht is w r el hierin gelegen, dat velen wel denken om zichzelf, maar niet om hun kinderen. Zelf lezen en onderzoeken en gezelschappen bezoeken, maar de kinderen aan zichzelf overlaten, dat mag toch niet. Dezulken letten meer op eigen (geestelijk) genot, dan op het (Goddelijk) gebod. Men begrijpe goed, dat hier geen woord ten kwade gezegd wordt van de (goede) gezelschappen; het gaat hier slechts om de verwaarlozing van het eigen gezin.

Als laatste oorzaak willen we hier wijzen op de schuchterheid en onbekwaamheid, die velen hierin bij zichzelf vinden en die oorzaak is, dat ze deze taak verwaarlozen. Nu is het eerste een uitnemende zaak: Laat heilige schuchterheid U bevangen als ge met uw kinderen spreken moet over Gods Woord en wees diep doordrongen van uw onbekwaamheid om hen te voeden in de vreze en vermaning des Heeren. Maar maak daarvan geen verkeerd gebruik, door nu deze hoognodige zaak ook maar na te laten. Breng uw schuchterheid en onbekwaamheid voor het aangezicht des Heeren en ge zult bemerken, dat ge zoveel vrijmoedigheid en bekwaamheid bezit als de Heere U zelf wil geven en dat is juist genoeg.

We kunnen ons indenken, dat na al hetgeen er nu geschreven is over huiscatechisatie, de vx-aag bij sommigen (naar we hopen bij velen) leeft: Maar wat zullen we in deze doen? We hopen in een volgend (slot) artikel iets er over te zeggen, welke gelegenheden er zijn om in onze gezinnen met elkander, groot en klein, bezig te zijn rondom Gods Woord.

rie Antoinette, de engelse koninklijke familie, enz. Een jaar later is de Prins hertrouwd met Louise de Coligny, dochter van de admiraal van Frankrijk, die in de Bartholomeüsnacht werd vermoord.

Onderwijl was Parma bezig zijn slag te slaan. Hij had nog wel meer kunnen doen, maar het ontbrak hem aan de nodige contanten.

Wij noemen: Breda, Lier (in België), Steenwijk, Doornik, Oudenaarden: .

Zoals bekend was Steenwijk in de winter van 1580— 81 al eens belegerd, maar had zich onder leiding van de dappere Van den Cornput staande gehouden. Nu viel het dan in spaanse handen.

Een prachtig punt voor Parma: het beheerste de overlandweg naar Friesland en was een uitvalspoort voor strooptochten naar dit gewest en de Veluwe.

En Aerschot, benevens de andere edelen, kozen, de zijde van Parma. Neen, Anjou kon tegen deze niet op.

Onze landsheer voelde zich hier dan ook niet thuis. Zijn hof was geheel frans en dat zinde de Nederlanders niet.

Zelf beklaagde hij zich, dat zij hem, een vorst nog wel, te veel aan de ketting legden. En de Calvinisten zagen in hem de zoon van Catharina de Medicis en de broer van Karei IX, de moordenaar van de Bartholomeüsnacht.

Het beetje troepen, dat Anjou had meegebracht, sloeg aan 't plunderen van het platteland van Vlaanderen; maar de boeren sloegen er op los.

Het huwelijk met Elisabeth was weer voor onbepaalde tijd uitgesteld, zodat ook van die zijde geen hulp Was te verwachten. Toen heeft Anjou zich, aangezet door zijn moeder en zijn hovelingen tot een stap laten bewegen, die zijn ongeluk is geworden.

Hij zou eens laten zien, dat hij er was! Daartoe was, volgens hem, nodig, zich meester te maken van het onvriendelijke Antwerpen en de voornaamste steden van Vlaanderen.

Er werd geld geleend in Frankrijk en Italië; 10.000 man franse troepen aan de frans-nederlandse grens samengebracht, zogenaamd om Anjou's reeds aanwezige troepen te versterken.

Terwijl dit alles geschiedde was de Prins binnen Antwerpen bezig een plan te ontwerpen voor een offensieve oorlog. Men zou Zwitserse, engelse en duitse troepen werven ten getale van 30.000 man infanterie en 5000 ruiters, te betalen door de Staten-Generaal. Zij zouden verenigd met de opgemelde 10.000 man Fransen, de Spanjaarden op het lijf vallen.

Er was echter voor de Prins nog een zaak te regelen, nl. in Holland in Zeeland. Hier v/ilde men nog altijd niet Anjou, maar de Prins tot graaf verheffen. Eindelijk, op 14 Aug. 1582, liet de Prins zich overhalen, de grafelijke waardigheid in beginsel te aanvaarden; voorlopig echter (en dat was te begrijpen; anders liep het glad mis met Anjou) in diep geheim. In het najaar werd over de voorwaarden van de opdracht onderhandeld.

Franse Furie. De Prins vernam, dat Anjou en zijn hovelingen zeer ontevreden waren en vreesde, dat de hertog onberaden dingen zou doen. Daarom trok hij zich in het kasteel van Antwerpen terug en waarschuwde Anjou voor verkeerde stappen, die de rust in deze landen ernstig konden verstoren. Deze had zich meester gemaakt van Aalst, Dixmuiden, Duinkerken en Dendermonde; maar voor Brugge stootte hij 't hoofd.

Ook Antwerpen wilde hij een beurt geven. Opmerkelijk veel Fransen waren in de stad gekomen en buiten de stad verschenen er nog meer.

Dat vertrouwde de regering van Antwerpen niet, a.1 was Anjou ook zelf in de stad. En terecht. Men was de spaanse Furie niet vergeten! Er werd bevel gegeven in de nacht van 16 op 17 Jan. 1583 de wachters te verdubbelen en alle vensters te verlichten.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 21 maart 1952

Daniel | 12 Pagina's

Huiscatechisatie

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 21 maart 1952

Daniel | 12 Pagina's