Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het Deltagebied

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het Deltagebied

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Inleiding

De watersnoodramp 1953, die de Zuidhollandse en Zeeuwse eilanden — het Deltagebied — het zwaarst geteisterd heeft, heeft aanleiding gegeven tot het plan om de zeearmen in dit gebied zoveel mogelijk af te sluiten. De voorbereiding van het zogenaamde Drie-eilandenplan, omvattende de afsluiting van het Veersegat aan de zeezijde en van de Zandkreek aan de oostelijke mond, was reeds voor 1 febr. 1953 ter hand genomen.

Lezer(es), u zult begrijpen dat in dit blad niet ingegaan behoeft te worden op de technische en economische aspecten van deze projecten. Ik wil uitsluitend uw aandacht vragen voor slechts enkele sociaal-culturele gevolgen daarvan. De industrialisatie van het Deltagebied laat ik buiten bespreking; op de industrialisatie in het algemeen hoop ik later terug te komen.

Vele onderdelen van de Deltagebiedproblematiek betreffen de verstedelijking van het platteland, en deze is reeds behandeld in voorgaande artikelen. U zult daarin dan ook verschillende malen de woorden „Deltaplan", „Deltagebied" etc. gelezen hebben.

Verkeerde voorstellingen

Uit verschillende rapporten en persoonlijke gesprekken is me gebleken, dat menigeen denkt, dat het Deltagebied vergeleken kan worden met een zgn. „onderontwikkeld gebied", dat op een ontwikkelingspeil van het jaar 1930 of daarvoor zou verkeren en in een volslagen isolement zou leven. Door de volvoering van het Deltaplan zou dit isolement totaal opgeheven worden en de gevolgen daarvan zouden niet anders dan ruïneus kunnen zijn voor het kerkelijke leven etc. Deze alarmstemming berust op voorstellingen, die in hoge mate in strijd zijn met de werkelijkheid.

Gehele bevolkingsgroepen in dit gebied zijn tot tweemaal toe geëvacueerd geweest. De invloed hiervan op het zgn. isolement is deze: „Allerlei nieuwe ideeën, die werden en worden opgedaan, gaat men in praktijk brengen. Aan enkele uiterlijke dingen valt dit reeds te constateren, zoals verandering in de kleding en de haardracht van de vrouwen. Er wordt meer aandacht besteed aan de moderne manier van wonen, aan de keuze van het meubilair, en de gehele entourage van de woning is anders geworden. In tegenstelling tot vroeger is er een vrijere omgang van de jeugd tegenover de ouders; een veel meer critische, opstandige en veeleisende houding dan vroeger. De jeugd voelt zich zelfstandiger, heeft meer gezien, heeft dikwijls vacanties doorgebracht in het buitenland en daar van alles gezien. Zij zijn, wat men noemt, losgeweekt uit het oude milieu."

De situatie, die na de uitvoering der verschillende plannen ontstaan zal, is dan ook minder te zien als iets geheel nieuws, dan als een versnelling van de ontwikkeling die de laatste decennia inzette.

Weliswaar zijn er verschillende woongemeenschappen, die betrekkelijk geïsoleerd zijn en waarin er sinds 1945 nog niet veel veranderd is. Juist in deze gemeenschappen zal het traditioneel eigene straks dóór en dóór beproefd worden als gevolg van de daadwerkelijke binnenkomst van het moderne leven.

Onjuiste houdingen Er zijn echter ook mensen, die menen dat alles zo'n vaart niet zal lopen. Het gevaarlijke van deze houding is echter, dat — terwijl alles verandert — men handelt alsof er niets veranderd is. Men houdt met de veranderingen dan geen enkele rekening in het kerkelijke beleid, het verenigingsbeleid etc. etc. M.a.w. men laat „Gods water over Gods akker" lopen. Merkwaardig genoeg stemmen deze mensen hun bedrijfsbeleid echter vaak op de nieuwste ontwikkelingen af door aanschaf van de modernste machines etc. Maar dit laatste raakt — volgens hen — het zgn. „uiterlijke".

Hoewel t.o.v. de komende veranderingen de stelling van de egel — die zijn stekels bij naderend gevaar opzet — ongewenst is, is deze houding niettemin te verkiezen boven die van de koe, die de donderbui maar gelaten over zich heen laat gaan!

Verzoek aan de lezer(es) in het Deltagebied Daar dit artikel en ook de volgende de Deltagebiedproblematiek betreffen, mag ik wel een speciaal beroep doen op alle lezers en lezeressen in het Deltagebied om hun op-of aanmerkingen èn vragen te willen „spuien". Juist op deze wijze kunnen wij elkaar, als God het geeft, tot een hand en tot een voet zijn.


*) drs J. de Koning in „G.S.I.-nieuws" okt. 1956.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 december 1961

Daniel | 6 Pagina's

Het Deltagebied

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 december 1961

Daniel | 6 Pagina's