BOEKBESPREKING

Prof. dr. K. Runia - De wereldraad in discussie, met reakties van dr. Flesseman - van Leer, dr. Berkhof en dr. Van den Heuvel. Uitgave van J.H. Kok te Kampen. Aantal blz.:184. Prijs: 22, 50.

In deze keurig uitgevoerde paperback, heeft de bekende Kamper hoogleraar op heldere wijze een aantal kritische geluiden, die er in de groep van de livangelicals (de orthodoxe gelovigen in de grote protestantse kerken en in de vrije groepen) zijn, t.a.v. de Wereldraad van kerken onder woorden gebracht.

Runia geeft op blz. 12 een aantal gemeenschappelijke kenmerken van de Bvangelicals aan: de onfeilbaarheid van de Bijbel, de noodzaak van wedergeboorte en bekering, de nadruk op zending en evangelisatie, de rechtvaardiging door het geloof alleen.

In de kring van de Evangelicals wordt heel verschillend over de Wereldraad gedacht. Prof. Beyerhaus onderscheidt zes groepen; die onderscheiding heeft Runia in zijn boek overgenomen.

Runia (die wij gezien zijn positie-keuze ook kunnen rekenen tot de Evangelicals) heeft de bezwaren tegen de Wereldraad verdeeld over vijf thema’s:

1. de plaats en de funktie van de Bijbel in de Wereldraad;

2. de rol die de , , leer" speelt en de openheid van de Wereldraad tegenover elke modieuze theologie (zie vooral het lange citaat van Berkhof, blz. 34/36);

3. de sterke nadruk die de Wereldraad legt op de organische eenheid;

4. de geringe aandacht voor evangelisatie en zending;

5. het politieke en sociale engagement van de Wereldraad ten koste van de bijbelse toekomstverwachting.

Vooral dit laatste probleemveld roept steeds weer de nodige vragen op. Denk maar aan de

schenkingen van grote sommen gelds aan bevrijdingsbewegingen o.a. in Zuidelijk Afrika. Behoort dit tot de taak van de kerk? ! Over de plaats en de taak van de kerk in de samenleving, kan voor de politieke studievereniging, met behulp van het door Runia aangereikte materiaal, aan goede inleiding gemaakt worden. En dat is tevens de reden waarom we in ons blad aandacht vragen voor deze publikatie, die vooral met het oog op gesprekskringen samengesteld is.

Aan het eind van het boek geven drie vooraanstaande Nederlanders in de oecumene hun reaktie op het geschrevene. De schrijver heeft het laatste woord; in een epiloog gaat hij in op die reakties.

Iedereen die zich bezig houdt met de problematiek van de oecumene zal van deze goed leesbare publikatie kennis willen en moeten nemen. Runia is nooit saai; hij schrijft eerlijk en duidelijk.

Dat wil niet zeggen dat we het dan met zijn konklusies eens zijn t.a.v. de Wereldraad van kerken. Ken aantal zaken (b.v. op het terrein van de leniging van de direkte nood), die deze organisatie uitvoert hebben wel onze instemming, maar die zouden m.i. ook op een andere manier ter hand genomen kunnen worden. Het is een innerlijk verdeeld huis, de leden zijn vrij in het uitleggen van de grondslagformule; het bijbelgebruik roept veel vragen op (zie hoofdstuk 3), vaak bepaalt de situatie wat er nog aktueel is; in de leeruitspraken gaat men uit van de leer van de algemene verzoening: het universalisme; de aandacht voor de dialoog met andere godsdiensten en ideologieën (b.v. marxisme) zorgen ervoor dat evangelisatie en zending in de marge terechtkomen en er geen oog is voor: de tekenen der tijden, de antichrist, het volk Israel én de verschillen met de R.K.-kerk b.v. niet meer urgent zijn; bij de politieke stellingname van de kerk wordt de agenda van de wereld geraadpleegd en gaat het niet meer om de eenheid van de kerk(en), maar om de inzet voor een leefbare samenleving: de wereldindex.

Het verschil in waardcnnj; van de aktiviteitcn van de Wereldraad (er zijn duidelijk antichristelijke trekken aan te geven), doen niets af aan de waardering die wij voor dit goed gedocumenteerde hoek heppen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen