NAAR DE KATECHISATIE

(210)

VAN DE VOLEINDING

b) de tekenen der tijden (3)

Zowel de Oud-Testamentische profetieën, het onderwijs van Christus als het boek der Openbaring doen zien, hoe het er in de wereld bij de “voleinding” uit zal zien, wanneer “de ongerechtigheid vermenigvuldigd” zal worden, op alle levensterreinen.

En dat betreft niet alleen de ontstellende zedenverwildering van de mensheid, maar ook de grote afval op godsdienstig terrein. We lezen in 11 Thess. 2: ’II “ En daarom zal God hen zenden een kracht der dwaling, dat zij de leugen zouden geloven”.

Het boek der Openbaring gewaagt ook van de VALSE GODSDIENST en wel in het dertiende hoofdstuk, waarin we lezen, dat Johannes getoond werd het visioen van het beest, dat uit de aarde opkwam. De twee hoornen, die het had, waren gelijk aan de hoornen van een lam; maar het sprak als de draak.

Dit beest uit de aarde bezat dezelfde MACHT als het eerste beest, dat Johannes zag opkomen uit de zee.

Dit stelde voor de grote MACHT van het rijk der duisternis in haar ontzaglijke vijandschap tegen God en tegen de kerk. Het werd daartoe geïnstrueerd door de draak en het sprak Godslasterlijke taal tegen God, ja, het voerde krijg tegen de heiligen om die te overwinnen. Het kreeg wel aanvankelijk een dodelijke wond, maar het wist zich spoedig te herstellen. Iedereen moest het aanbidden.

Het tweede beest, uit de aarde, ten nauwste dus verbonden aan het eerste beest uit de zee, stelt de VALSE GODSDIENST voor, want het kenmerkt zich door het doen van grote tekenen, waardoor het degenen, die op aarde wonen, verleidt tot het maken van een beeld, dat ook een geest werd gegeven, dat kon spreken, dus ook om de mensen te kunnen verleiden en dat de macht verkreeg, om allen, die dat beeld niet aanbaden te doden.

Welnu, dit tweede beest met het beeld, geleek op het Lam, maar sprak als de draak!

Dit “gelijken op het Lam” geeft duidelijk aan, dat het werk van de duivel is: nabootsen. Zelfs van het werk van Christus en van de Heilige Geest. En onder ’s Heeren toelating kan hij het zeer ver brengen. Daarom is zijn verleidende kracht zo misleidend en groot. In Openb. 12:9 lezen we: “die de gehele wereld verleidt”, ja zelfs ook de uitverkorenen, zo het mogelijk ware. (Matth. 24:24 )

Zijn nabootsen verklaart, dat de duivel niet oorspronkelijk is, want hij was eens een vooraanstaande engel, ja, begiftigd met de schoonste gaven. Maar door zijn afval van God is hij geworden “de vader der leugenen”. “Geen waarheid is in hem” zegt Christus. Zo wordt zijn nabootsen ook openbaar in de “ mens der zonde”, die de naam draagt van antichrist. Want deze wordt in de tweede brief van Johannes ( vers 7) ook genoemd de “verleider” en juist door zijn verleiden bootst hij Christus na, maar daarmede stelt hij zich tegelijk helemaal tegen Christus en Zijn werk! Eén van zijn nabootsende werken is o.a. dit: Heeft Christus Zich een “gemeente „ vergaderd, welnu, zo heeft de duivel aan de anti-christ ook een “gemeente” gegeven. Er staat in dit verband dan ook in II Thes.2:3 en 4: “Dat u niemand verleide in enigerlei wijze: want die ( bedoeld is de dag van Christus) komt niet, tenzij dat eerst de afval gekomen zij en dat geopenbaard zij de mens der zonde, de zoon des verderfs, die zich tegenstelt en verheft boven al wat God genaamd of als God geëerd wordt, alzo dat hij in de tempel Gods als een God zal zitten, zichzelf vertonende, dat hij God is”.

Het beest uit de aarde „spreekt als de draak”, maar ook weer als een verleidend spreken, als een spreken uit de hel. En om zijn woord kracht bij te zetten doet het “ grote tekenen”. Het doet vuur van de hemel afkomen. Ook dus een nabootsen en wel van het pinkstervuur op de Pinksterdag te Jeruzalem. Het “beeld” van het beest werd een geest gegeven, dat is dus „leven”. Weer een nabootsing van de levendmakende werking van de Heilige Geest. En nu wordt die verleidende, verderfelijke werking van de antichrist openbaar in diens zogenaamde “gemeente”. Vreselijk is het om lid van die gemeente te zijn! Gelukkig zijn die leden te herkennen, want zij komen openbaar. Waaraan? Wel, aan het merkteken, dat het beest aan de leden van die gemeente van de antichrist geeft. Dat staat in vers 46 van Openb. 13. “En het maakt, dat het aan allen, kleinen en groten, en rijken en armen, en vrijen en dienstknechten een merkteken geeft aan hun rechterhand of aan hun voorhoofden”. Let er wel op: dat betreft groten en......kleinen!

En deze gemeente vormt zulk een afgesloten geheel, dat niemand die dit merkteken niet draagt, zal kunnen kopen en verkopen volgens vers 17. “Rood of geen brood”, dat zal hun eis zijn.

Dit dragen van het merkteken wijst ook weer op een nabootsing. Want aan de gemeente, die Christus Zich hier op aarde gesteld heeft, is ook een merkteken gegeven, namelijk “de heilige doop” als teken van afzondering (Zondag 27), maar met dit verschil, dat niet alle gedoopten levende lidmaten zijn of daarvoor gehouden moeten worden. Dat is wel het geval met de gemeente van de antichrist.

En nu zal het nog vreselijker zijn, wanneer die gemeente van de anti-christ de overheersende macht zal krijgen, dat ook bij haar zullen gezien worden in het uur der loutering: gedoopten en leden van de Christelijke kerk! Wanneer blijken zal, dat ook hun namen niet geschreven staan in het Boek des Levens.

Daarom heeft ieder zich nauw, ja, zeer nauw ie onderzoeken. Want anderzijds legt het merkteken van de heilige doop ook een grote verantwoording op ons en onze kinderen. Eens zal de Drieëfiige God vragen bij het verschijnen voor Zijn rechterstoel: wat hebt u met Mijn merk- en veldteken gedaan? Naast u neergelegd als een ijdel teken? Of heeft het u doen vragen om de noodzakelijke toepassing ervan in het hart?

Want die toepassing, de waarachtige bekering tot God, is noodzakelijk om de geesten te onderscheiden of ze uit God zijn en om niet verleid en meegetrokken te worden met de valse godsdienst van de moderne theologie en van de moderne levensopvattingen en levensnormen uit de geest van het beest.

Maar wij worden niet alleen bedreigd met déze vormen van valse godsdienst, neen, er zijn niet minder listige en Ibedriegelijke vormen, zoals de reeds oudere “ algemene verzoeningsleer”, welke steeds dieper ingrijpt in het leven van onze reformatorische kerken.

Maar ik zie, dat ons uur al weer om is. We moeten dus eindigen. Maar we willen dat doen met de bede uit psalm 119:67 (ber.)

Maak in Uw Woord mijn gang en treden vast,
Opdat ik mij niet van Uw paan moog’ keren;
En wordt mijn vlees door’t kwade licht verrast.
Ai, laat het mij toch nimmer overheren.
Verlos mij,Heer’, van ’s mensen overlast,
Dan zal ik U, naar Uw bevelen, eren”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen