Feestuh!

Pinkpop, Rock Werchter, Sensation, Tomorrowland, Zomerkriebels, Indian Summer, Zwarte Cross en nog een heleboel zomerfestivals meer. In de zomer wordt er gefeest in Nederland, want de zomer zorgt voor mooi weer en dat betekent feest! Mensen van de eenentwintigste eeuw gaan feestend door het leven. Ze leven van het ene weekend naar het andere en van het ene feestje naar het volgende feestje? En is er geen feest, nou dan maken we een feest.

Neem nu het weer. Wij mensen zijn afhankelijk van het weer. Als God Zijn hand inhoudt, komt er geen regen en hebben dieren en mensen geen eten. Boeren keken en kijken naar de hemel en bidden de Heere om Zijn zorg, zodat er straks een goede oogst zal zijn. In onze gedachten zijn deze dingen vaak achterhaald. Want, je eten haal je bij Jumbo of Albert Heijn, er daar is altijd genoeg…

Nu zijn de barometer en de thermometer graadmeters geworden die het feestgehalte van de samenleving aangeven. “Dit weekend gaan de temperaturen weer fl ink omhoog, dat betekent: tijd voor de barbecue. Hallo Barbecuefans, Hallo Jumbo!” De zomer geeft ons het ultieme feestgevoel!

Je denkt misschien: Doe niet zo verschrikkelijk zwaarmoedig.
Natuurlijk, je hebt gelijk, zoals ik het nu opschrijf is misschien wat overdreven. Want in dit land wordt ook nog gewoon gewerkt. Dat is waar, maar zien we ons werk als een bezigheid die God ons geeft, om daarin werkzaam te zijn. Of zien we werk als bron van inkomsten om ons leven van genoeg financiën te voorzien om onze eigen behoeften te bevredigen? Is het niet heel opvallend dat een kantorenpark een uur voor aanvang van een wedstrijd van het Nederlands elftal compleet uitgestorven is?

En wij? Jij en ik? Mensen van de kerk? Wat is ons levensgevoel?
Leef jij voor je vakantie? Voor het weekend? Ik denk dat onze manier van leven veel schokkender is dan we zelf ooit denken.
Juist in deze dingen denken we vaak dat we niet wereldgelijkvormig zijn, want wij gaan ons boekje niet te buiten. Maar waar wordt ons leven door gestempeld? Leef je van het ene weekend naar het andere? Leef je alsof heel de wereld van jezelf is? Of zeg je: “Diep in mijn hart zeg ik tegen de Heere: Hoe lieflijk zijn Uw woningen, o HEERE der heirscharen! In die ene zin uit Psalm 84 kun je mijn leven terugvinden.” Wie eenmaal gemerkt en gezien heeft dat de Heere goed is, vindt hier op aarde nooit meer echt vervulling! Kun jij David na zeggen: Gij hebt vreugde in mijn hart gegeven, meer dan ten tijde als hun koren en hun most vermenigvuldigd zijn (Psalm 4: 8).

Feest in de Bijbel
Er was eens een jongen aan wie de vraag werd gesteld: “Wie is God?” Hij antwoordde dat God op niets anders uit is, dan aan alle pleziertjes van mensen een eind te maken. Misschien zeggen veel jongeren het wel niet zo concreet, maar hoeveel jongeren denken niet dat de dienst van de Heere een zware dienst is? “Ik wil best bekeerd worden, het liefst op de laatste dag van mijn leven, want dan kan ik verder genieten van mijn leventje.”
Dat dit geen goed beeld van God en Zijn dienst is, voel je wel aan. Maar wat dan wel? Het gaat toch wel heel erg vaak over dingen die niet mogen?
Nee, daar gaat het juist niet om! Integendeel.
De dienst van de Heere is blijdschap. Denk maar aan de gelijkenis van de verloren zoon. Nadat de jongste zoon is teruggekeerd staat er: En zij begonnen vrolijk te zijn. Het feest begon. De dienst van de Heere is een dienst met vreugde. Deze blijdschap richt zich op God, Die onbegrijpelijk goed is door zondaren te redden!

De dagen van Noach
De Heere Jezus noemt in het Evangelie de naam van Noach. Jezus spreekt met Zijn discipelen over de laatste dingen. Hij zegt tegen hen dat de dagen voor de wederkomst lijken op de dagen waarin Noach de ark bouwde. De mensen waren toen heel erg druk. Ze aten, ze dronken, trouwden… Tot op de dag waarin Noach in de ark ging en de Heere de eerste wereld oordeelde. Eten, drinken en trouwen; dat zijn goede dingen. Maar als dat alles is waarvoor je leeft…!?

Een ander kenmerk van de tijd van Noach lees je in Genesis 6:5: En de HEERE zag, dat de boosheid des mensen menigvuldig was op de aarde en al het gedichtsel der gedachten zijns harten te allen dage alleenlijk boos was. Door het oude Nederlands is dit een moeilijke zin. Er staat dat God op de aarde zag, tot in het hart van mensen en merkte dat ze elke dag boos waren. Mensen waren geïrriteerd, op zichzelf gericht.

Denk na waarom de Heilige Geest het belangrijk heeft gevonden om deze dingen in de Bijbel te schrijven.
Let daarbij op de woorden van Jezus: En het zal zijn als in de dagen van Noach… Daarom: nu hoor je nog Zijn stem, verhard je niet, maar laat je leiden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen