Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Openbare belijdenis: wat verandert en wat blijft

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Openbare belijdenis: wat verandert en wat blijft

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

KLEINE KRONIEK

In Kerkinformatie van deze maand schrijft Evert Mathies over , , Openbare belijdenis: meer ruimte voor eigen keuze". De tijd is immers weer aangebroken dat in veel gemeenten mensen belijdenis van het geloof zullen afleggen. Gode zij dank gaat dit door, van jaar tot jaar. De aantallen nieuwe lidmaten zullen veelal lager zijn dan vroeger gebruikelijk was. Maar zij die de stap doen, hebben er heel bewust over nagedacht en naartoe geleefd. Mathies legt er in zijn artikel de nadruk op dat er veel veranderd is in de vorm van het belijdenis doen. Het vertrouwde beeld van vroeger schetst hij als volgt:

„Het beeld dateert van nog maar enkele tientallen jaren geleden. Een jonge vrouw repeteert tijdens huishoudelijke werkzaamheden de teksten van de Heidelbergse Catechismus. De ene , , zondag" na de andere. Ze wil immers binnenkort belijdenis doen en doet haar best om te voorkomen dat ze op de , , aannemingsavond" bij de kerkenraad een flater zou slaan...

Ongetwijfeld herkennen velen nog dit beeld van weleer. Om belijdenis te kunnen doen moest je heel veel kennis vergaren, vaak aan de hand van de oude , , Heidelberger" en het , , Kort begrip". Je ging een paar jaar naar de , , gewone" catechisatie om vervolgens gedurende één seizoen de belijdeniscatechisatie te bezoeken. Een paar dagen vóór de belijdeniszondag werd je bij de kerkenraad verwacht, die de opgedane kennis ging toetsen. Tezelfdertijd kreeg je een nieuwe jurk of een mooi kostuum, en daarin ging je op Palmzondag naar de kerk. In de dienst zat je met de andere jonge mensen die belijdenis deden op de eerste rij, je beantwoordde de vragen die de predikant je stelde en werd door de gemeente toegezongen. Vijf dagen later, op Goede Vrijdag, mocht je voor de eerste keer aan het avondmaal deelnemen.”

Eén van de veranderingen is dat er tegenwoordig minder dan vroeger gevraagd wordt gedeelten uit de Bijbel en de catechismus uit het hoofd te leren. Hierover laat Mathies dr. W. Verboom aan het woord:

„Ook hij geeft aan dat er wel het één en ander is veranderd. , , Ik heb bijvoorbeeld de indruk dat de kring van belijdeniscatechisanten wat opener is geworden; er zijn nu ook mensen die in de loop van het seizoen tot een nadere besHssing komen. Verder is de zogeheten aannemingsavond van karakter veranderd. Ging het voorheen om , , cognitieve kennis", nu hebben deze bijeenkomsten meer het karakter van een gesprek over het geloof en de belijdenisdienst. Ik heb boekjes hierover geschreven die een veel minder cognitief karakter hebben dan boekjes die vroeger zijn gepubhceerd.”

Meer ruimte

Verbooms woorden zullen door velen worden herkend. Was vroeger (met excusses voor de generalisering) het gaan naar de belijdeniscatechisatie en het doen van openbare behjdenis veelal de afsluiting van een , , route" die op ongeveer 13-jarige leeftijd begon met de gang naar de catechisatie, nu speelt het zeer persoonlijke karakter van de catechumeen een veel belangrijker rol. Er is aanzienlijk meer ruimte gekomen voor de catechumeen zelf, voor het persoonlijke besef dat zij of hij er al of niet aan toe is.”

Met, , catechumeen" is de belijdeniscatechisant bedoeld. Drs. E.R. Jonker, die in Gelderland tien jaar geleden een onderzoek deed naar de praktijk van de belijdeniscatechese, zegt er het volgende van:

„“Maar ook denken catecheten dat jonge mensen misschien wel welwillend tegenover de kerk staan, maar niet bereid zijn een voor hun gevoel bindende keuze uit te spreken. De vermindering van de betekenis van het geloof buiten, maar ook binnen de kerk zal er ook wel toe hebben bijgedragen dat voor een toenemend aantal jongeren geloven een vage aangelegenheid is geworden, te onduidelijk in elk geval om daarover een ondubbelzinnige belijdende uitspraak te doen. Verder willen jongeren zich niet binden aan een specifiek kerkgenootschap. Daarbij komt dat de aantrekkingskracht van de plaatselijke gemeente niet altijd even groot is. Argumenten van deze aard kan men overal in de kerk opvangen.”

Drs. Jonker heeft in zijn Gelderse onderzoek geconstateerd dat bij de thema's en onderwerpen sociaal-ethische vragen relatief weinig worden genoemd. , , In de door de catechisanten aangedragen thema's khnkt meer door van de huidige cultuur, van onderwerpen die met de dood van doen hebben, en van vragende onzekerheid over geloof en belijdenis-doen, dan in de thema's die de catecheten zelf noemen.”

Jonker beveelt onder meer aan naar meer eenheid en eenvoud in de belijdenisvragen te streven, om de werving gerichter te laten gebeuren (over het algemeen blijkt een persoonlijke benadering de beste manier van werven te zijn) en om meer gemeenteleden/ ambtsdragers in de bezinning en het gesprek met de nieuwe lidmaten te laten participeren.”

Laten wij de a.s. nieuwe lidmaten in de voorbede gedenken en dankbaar zijn dat de Heere ook in onze tijd mensen tot Zich trekt, om niet alleen met de mond, maar ook met het hart Hem te belijden tot Zijn eer en tot hun behoud.

V.

J.H.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 maart 1997

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's

Openbare belijdenis: wat verandert en wat blijft

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 maart 1997

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's