Naar het LBO of het AVO?

ONDERWIJS

Als onze kinderen op de basisschool goed kunnen meekomen is de keuze voor vervolgonderwijs doorgaans geen probleem. In de meeste gevallen wordt dan gekozen voor een van onze reformatorische scholengemeenschappen. Tijdens het brugjaar wordt dan wel uitgemaakt of de studie voortgezet wordt op Mavo-Havo-of Vwo-niveau. Als onze kinderen op de basisschool moeite hebben met sommige vakken is de schoolkeuze problematischer, vooral wanneer de wensen van de ouders in een andere richting gaan als het advies van de leerkracht.

Voor velen is het lager beroepsonderwijs een negatieve keus. Helaas kan het kind niet naar de Havo of de Mavo, dus moet het maar naar het LBO. Deze redenering is niet onbegrijpelijk en ook niet helemaal ongegrond. De term "lager" van LBO is een besmet woord geworden. Vandaar dat de bewindslieden voortaan willen spreken over VBO (voor bereidend beroepsonderwijs). Uiteraard gaat het voorstal van wet van Staatssecretaris mevrouw Ginjaar-Maas verder dan alleen een naamswijziging. Vooral het beroepsvoorbereidend karakter van het lager beroepsonderwijs moet versterkt worden.

Het technisch onderwijs

Binnen het LBO heeft het technisch onderwijs een vrij goede naam. Op de meeste technische scholen wordt gedisciplineerd gewerkt. De leerlingen (vaak doe-jongens) vinden de afwisseling in theoretische en praktische vakken heel plezierig. Bij goede resultaten kunnen ze doorstromen naar het MBO en over het algemeen is er veel vraag naar vakbekwame mensen. In garages, loodgietersbedrijven en bij elektrotechnische installatiebedrijven dreigt zelfs een tekort aan arbeidskrachten. Prognoses wijzen uit dat er voor schoolverlaters met een LTS-diploma goede kansen liggen. Het aantal LBO-ers neemt in de komende jaren sterk af (van 308.000 in 1987 tot 230.000 in 1992). Dit heeft te maken met de zgn. ontgroening en vergrijzing van onze bevolking. Er komen steeds minder jongeren. Voor Oost-Gelderland heeft men berekend dat in de periode 1981-1995 het aantal 12-jarigen zal dalen van 6800 tot 4100. Dus zal er voor de arbeidsmarkt een geringer aanbod van schoolverlaters zijn. Bovendien is in tien jaar tijd het percentage leerlingen dat van het basisonderwijs naar het LBO gaat gedaald van 32% naar 24%.

Daar komt nog bij dat we in ons land over verschillende prima geoutilleerde LBO-scholengemeenschappen op reformatorische grondslag beschikken. Daarmee is de angst van veel ouders dat hun zoon, die misschien toch al onverschillige neigingen vertoonde, in verkeerde handen terecht zou komen, voor een deel weggenomen. Laten we overigens de reformatorische scholen niet idealiseren. Deze scholen worden ook bevolkt door mensen die tot alle boosheid geneigd zijn. Vooral buiten de les en tijdens de soms lange reistijden onderweg gebeurt er heel wat dat niet door de beugel kan.

Het huishoud-en nijverheidsonderwijs

Enkele jaren geleden heeft de Stichting Voortgezet onderwijs een onder­ zoek gedaan naar de marktwaarde van de Lhno-gediplomeerden. De onderzoekers concludeerden: "Een diploma van het Lhno heeft nauwelijks waarde. Er is geen vraag naar schoolverlaters van deze opleiding, de werkloosheid onder hen is hoog en in het bedrijfsleven bestaat een negatief beeld van dit schooltype". Het Lhno kan maar beter worden opgeheven, aldus de onderzoekers.

Tegen deze krasse uitspraken zijn felle protesten gekomen. Terecht. Het Lhno is een volwaardige opleiding die het evenwel in een tijd die bol staat van vrouwenemancipatie niet gemakkelijk heeft. Verschil in sekse, verschil in erfelijkheid en aanleg moet zoveel mogelijk worden weggepoetst en in dat licht is het Lhno een vervelend instituut dat niet voldoende meehelpt aan het roldoorbrekend proces.

Als we onderwijskundige en pedagogische aspecten laten meetellen en ook nog waarde hechten aan het begrip "vorming", dan is voor veel meisjes het Lhno de aangewezen opleiding. Trouwens, na het Lhno kan een Mbo-opleiding gevolgd worden. Dat is wel verstandig, want het hiërarchische principe dat een vwoer meer waard is dan een havo-er en dat een hbo-er meer waard is dan een mbo-er en Ibo-er is nog steeds van kracht. Gelukkig wordt vooral in onze kring nog veel waarde gehecht aan verzorgende en huishoudelijke aspecten.

Lbo of Avo?

De vraag of ouders toch zoveel mogelijk moeten kiezen voor het algemeen voortgezet onderwijs (Avo) is nog niet beantwoord. Het is verstandig dat ouders zich goed laten informeren door de directeur van de basisschool. In de meeste gevallen blijken de voorspellingen en adviezen van de directeur betrouwbaarder dan die van toetsen. Daarnaast mogen de wensen van ouders en leerlingen zelf wel degelijk meetellen. Ook het feit dat via Mavo, Havo en Vwo meer beroepsopleidingen openstaan moet in de overweging betrokken worden. Toch moeten we niet koste wat kost onze kinderen naar het Avo sturen. Hoewel we best enig risico mogen nemen en misschien iets hoger mikken dan geadviseerd werd, moeten we er toch voor oppassen dat de brugklas (en ev. vervolgjaren) geen lijdensweg voor onze kinderen wordt. Een kind voelt zich het best thuis op de plaats waar het qua niveau en aanleg thuis hoort. Daarbij dienen we te bedenken dat ook een eenvoudig beroep een goddelijk beroep is. Toen Ds. Fraanje een straatmaker prees om zijn nette werk reageerde hij met te zeggen: "Ja, maar ik ben straatmaker bij de gratie Gods". Als we vanuit die gezindheid samen met onze kinderen een keuze maken, zullen we niet staan naar grote en hoge zaken, maar ons in nederigheid laten leiden door Gods Woord dat ook ten aanzien van ons dagelijks leven zoveel behartigenswaardige dingen zegt.

Capelle a/d IJssel,

B. Agteresch.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen