Kiesrecht voor de vrouw in de kerk?

Ten besluite.

We zijn aan het eind van deze artikelenserie gekomen over de vraag naar het kiesrecht voor de vrouw in de kerk. We dachten oor spronkelijk in een kleiner aantal artikelen dit onderwerp te kunnen behandelen. Echter, er bleken meer aspekten aan dezezaak, dienader bezien moesten worden. Vandaar, dat we zelfs meer dan tien maal over dit kiesrecht in ons blad geschreven hebben. Overigens hebben we geprobeerd eenvoudig te schrijven om de lezers zoveel mogelijk te bereiken. Daarbij hebben we steeds als doel gehad de zaak te belichten en de overwegingen, die door velen in onze tijd voor deze zaak naar voren worden gebracht.

Veel reakties van instemming bereikten ons zowel mondeling als schriftelijk. Ook kregen we een tweetal vragen binnen, die slechts zijdelings met dit onderwerp verband houden. Wellicht zullen we later in staat zijn deze vragen te beantwoorden óf via ons blad óf via een persoonlijk schrijven. Het leek ons beter dit niet in deze artikelen te doen. Bovendien is reeds lang gevraagd om enkele artikelen te schrijven over het gezag van Gods Woord en de voorbereiding daartoe vraagt nu eenmaal zoveel tijd, dat het niet mogelijk is om nu direkt op andere vragen in te gaan. De vragers zullen voor één en ander begrip hebben.

In dit slotartikel maken we slechts enkele opmerkingen, die dienstbaar kunnen zijn om de bedoeling te verstaan waarom in ons blad over het kiesrecht voor de vrouw geschreven is.

Allereerst, het gaat er ons niet om aan de vrouwelijke leden van de gemeente iets te onthouden, dat haar naar Gods Woord toe komt. Zouden we dat wél doen, dan zouden we de traditie boven Gods Woord stellen. En dat laatste kan en mag in de kerk des Heeren niet bestaan.

Door de eeuwen heen heeft de vrouw niet deelgenomen aan de verkiezing. Gaarne geef ik iedere voorstander van dit kiesrecht toe, dat dit nooit een maatstaf mag zijn om daarom te onthouden. Echter is het wonderlijk dat er een vernieuwingsdrang op allerlei gebied open baar komt, die zich allesbehalve beroepen kan op Gods Woord. En zeker is het dat een praktijk van eeuwen roept om een welover wogen en eerlijke bezinning in de vreze Gods op wat Gods Woord zegt.

En wat is nu het merkwaardige: de voorstan ders prijzen graag Gods Woord, omdat dit Woord uiteindelijk alléén besluit, maar zelf komen ze met een stelling die als vaststaand wordt aangenomen en waarom deze gehele zaak draait, zonder dit uit Gods Woord aan te tonen!

Het trof mij nog in ons kerkelijk orgaan. Eén artikel is daar aan deze zaak besteed geschre ven door dehoofdredakteurenmede-deputaat voor het kiesrecht Prof. Dr. B. J. Oosterhoff. Dit artikel begon met erop te wijzen, dat het rapport niet besproken mag worden in de pers, dus ook niet in „De Wekker”. Vreemd deed het daarom wel aan, dat aan het eind drie dingen geschreven werden die in het rapport staan en in feite in de - in het rapport - bedoelde zin niet te lezen zijn in de reeds behandelde Amsterdamse toelichting. In ieder geval staat daar allereerst de zin: „Het kiesrecht behoort tot het ambt der ge lovigen. Zo is het steeds gesteld”. Let u eens op het laatste. Daar wordt dus rustig geschre ven, dat het een algemeen aanvaarde gedachte is, dat het kiesrecht behoort tot het ambt der gelovigen.

Dit is juist hetgeen wij nooit zullen kunnen aanvaarden, tenzij dit uit Gods Woord aange toond wordt. Gebeurt dit niet, dan wens ik liever te blijven bij de praktijk van eeuwen. Een tweede opmerking: wij zijn niet klaar als we tegen het vrouwenkiesrecht zijn. Het is niet zo, dat de vrouwelijke leden van de gemeente met de verkiezing tot het ambt niets te maken hebben. Haar meeleven zij echter naar haar eigen aard. We hebben reeds opgemerkt, dat hier tekorten zijn van de zijde der kerkeraden ten aanzien van de ongehuwde vrouwen en de weduwen. Als de ambtsdragers gekozen zijn dan moeten zij dit ook weten net zo goed als de gehuwde vrouw. Vooral in de grote steden kunnen hier pijnlijke dingen zijn. Alsof zij er niet bij horen.

In onze tijd dreigen we echter overspoeld te worden door allerlei formaliteiten. Het voor naamste wordt zo licht uit het oog verloren, n.l. het herstel van de geestelijke gemeenschap met God in Christus. Daarin zijn man en vrouw niet onderscheiden. In Christus is noch man noch vrouw. Menigmaal komen de gees telijke gaven in het leven van de vrouw die God vreest nog meer uit. En deze gaven wil de Heere ook gebruiken in de wijze, waarop de vrouw meeleeft bij de verkiezing van ambts dragers. Het meest zal dit uitkomen in het gebed. Dan is het wel heel erg wereldgelijk vormig om te zeggen: och, wat betekent dat, als je toch geen briefje in mag „leveren”. Gaarne zouden we hier voorbeelden uit de praktijk aanhalen, hoe de Heere biddende vrouwen ten deze gebruikt heeft. Teerheid verbiedt het, maar veracht de kracht van het ware gebed niet.

Tenslotte: de Generale Synode nadert. Binnen korte tijd zal er over deze zaak een beslissing genomen worden. Wij voor ons hebben ons in deze artikelen onthouden van het citeren uit het rapport, dat op deze synode behandeld zal worden. Ook hebben we geen aandacht besteed aan de voorstellen en besluiten van de verschillende kerkeraden en bredere vergade ringen, die doorgezonden zijn naar de Gene rale Synode. Wij hebben dit onderwerp niet anders dan zakelijk wensen te behandelen. Het is goedkoop om met wat kreten en per soonlijke aanvallen stemming te kweken.

Echter: wij hopen van harte dat de Generale Synode geen enkel voorstel zal aanvaarden op de gronden van de Amsterdamse toelich ting. De verwarring op het kerkelijk erf is al groot genoeg. Wij wensen niet mee te doen met hen, die vrezen voor achterlijk versleten te worden door b.v. de vrijgemaakten, die wèl terug wensen te gaan naar de Geref. Kerken en niet overkomen naar ons. Het is beter, dat we de tijdgeest onderkennen om te blijven bij het profetische Woord.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen