Christus’ voorbede

De Heere Jezus heeft met Zijn discipelen het Pascha gevierd. Maar er is nog een gast aanwezig: satan. Gelijk laat hij al iets van zijn duivelse activiteit merken. Hij stookt de volgelingen van Jezus op tot ruzie over de vraag wie van hen de ereplaats mag bezetten in Gods Koninkrijk.
De Heere doorziet zijn list: satan heeft het op hun ondergang gemunt.
Waarschuwend en bewogen spreekt hij Petrus (en over zijn hoofd heen al Zijn discipelen) aan. „Simon, Simon, ziet, de satan heeft ulieden zeer begeerd om te ziften als de tarwe.”
Simon, dat is zijn oude, zijn zondaarsnaam. Maar hij heeft toch een nieuwe naam gekregen: Petrus, Rotssteen? Is hij die nu kwijtgeraakt? O nee, maar straks zal hij geen Petrus, geen rots zijn. Simon, dat ben je van nature, Petrus, wil Jezus zeggen. En als je Petrus bent, dan ben je dat dank zij Mij, dank zij Mijn genade.
Wel, Simon, satan heeft de intense begeerte je te verslinden. Hij wil je ziften als de tarwe. Destijds werd het koren met de hand gezeefd. Tarwe en kaf zaten door elkaar. Door het graan in de zeef op te gooien, werd het kaf door de wind weggeblazen en bleef de tarwe achter. En nu wil satan, jou, Simon, op de zeef nemen en je van Mij scheiden en je meesleuren in het verderf.

Hebben wij dat door? Satan zift. Hij zift de ware gelovigen. Het kaf, ongelovigen die de Heere niet oprecht vrezen, laat hij met rust. Voor hen hoeft hij geen moeite te doen. Hij heeft je dan al in zijn macht. Maar wie door genade de Heere Jezus toebehoort, wil hij terugkrijgen.
Het is dan ook geen best teken als we nooit met de zeef van satan te maken hebben gekregen. Als we geen weet hebben van aanvechting en bestrijding. Zijn we dan wel tarwe?
Want tarwe schudt hij op bepaalde momenten door elkaar. Bijvoorbeeld door je zorgeloos te maken, zodat de omgang met de Heere gaat verflauwen. Door je met genade groot te laten worden en je op eigen vermogens te laten vertrouwen. Of door twijfel te zaaien: werkt de Heere wel met Zijn Geest in mijn leven?
Satan fluistert Gods kinderen bij tijden zelfs in: er is voor u geen raad meer, u hebt te erg gezondigd. Wat kan hij het doen stormen in je ziel.
En wie kan aan satans listen weerstand bieden? Als hij zift, verdwijnt het geloof. Dan wint de duivel het.
Maar, o wonder, Christus laat dat niet toe. Hoor wat Hij zegt: „Maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet ophoude.” Jezus weet: als het van Mijn volgelingen moet afhangen, zijn ze verloren. Maar Hij is satan al voor. In de Paaszaal heeft Hij al gesmeekt: „Heilige Vader, bewaar ze in Uw Naam, die Gij Mij gegeven hebt. Ik bid niet dat Gij hen uit de wereld wegneemt, maar dat Gij hen bewaart van de boze.” Jezus bidt dus niet dat Gods kinderen voor de zeef van satan gespaard zullen blijven, maar dat hun geloof niet zal ophouden als ze op de zeef genomen worden.

Een vraag: Weet u zich ook opgenomen in de voorbede van Christus, de grote Hogepriester, Die nog altijd leeft om voor de zijnen te bidden?
Wist ik het maar, denkt iemand.
Weet u wat zo bemoedigend is? Dat Jezus ook voor Simon gebeden heeft.
Simon, die straks zijn Meester met vloeken en zweren zal verloochenen.
Maar wiens hart breekt van berouw en droefheid als hij Zijn biddende ogen, vol genade en liefde, ziet. Voor zulken bidt Hij.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen