Rotterdam kiest voor een deelgemeenteraad

Het merendeel van de inwoners van Rotterdam mag op D.V. woensdag 18 maart twee keer het rode potlood hanteren. Naast de verkiezingen voor de provinciale staten worden er die dag ook deelgemeenteraadsverkiezingen gehouden.

Nadat onlangs de Kieswet op dit punt is veranderd bestaat de mogelijkheid om gecombineerde verkiezingen te houden. Er zijn verschillende redenen om dit te doen. Ten eerste spelen de hoge kosten een belangrijke rol. Het organiseren van verkiezingen is een kostbare zaak. De gem'eente Rotterdam bespaart op deze manier honderdduizenden guldens.

Ten tweede vreest men in de Maasstad een zekere „verkiezingsmoeheid". De komende tien jaar krijgen de Rotterdammers met veertien verkiezingen te maken. Voor veel mensen is dat een beetje teveel van het goede. Door gecombineerde verkiezingen hoopt men meer kiezers naar de stembus te krijgen. Dit onder het motto: , , Wie stemt, beslist".

WIJKRADEN

Wat is een deelgemeenteraad? Om een antwoord op deze vraag te krijgen gaan we eerst terug in de geschiedenis. In 1947 werd de basis gelegd voor wat nu het decentralisatiebeleid heet. In dat jaar werden in Rotterdam de eerste wijkraden ingesteld. In de loop der jaren ontstonden elf van deze wijkraden. Zij mochten uitsluitend adviseren aan het gemeentebestuur. De leden werden aangedragen door de politieke partijen en de zetels werden verdeeld aan de hand van de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen in de desbetreffende wijk. Het enthousiasme waarmee men begon nam al spoedig af toen bleek dat de invloed van de wijkraden maar minimaal was. In 1964 maakte een wijziging van de Gemeentewet het mogelijk om bevoegdheden van Burgemeester en wethouders over te dragen aan de wijkraden. In 1972 stelt de gemeenteraad de verordening op de deelgemeenteraden vast. Belangrijkste punten zijn: versterking van de adviserende bevoegdheden, eigen beslissingsbevoegdheden van het gedecentraliseerde bestuur en rechtstreeks gekozen deelgemeenteraden. De eerste deelgemeenteraadsverkiezingen werden in november 1972 gehouden. Er werd gekozen voor een gefaseerde aanpak. Men begon in Charlois, Hoek van Holland en Hoogvliet. In 1975 volgde de deelgemeenteraad Prins Alexander, in 1977 Centrum-Noord en IJsselmonde, in 1982 Kralingen en Overschie en tenslotte in 1983 Hilligersberg-Schiebroek.

WERKWIJZE

De Rotterdamse deelgemeenteraden bestaan uit twee tot vier dagelijkse bestuursleden (d.b.leden), een voorzitter en 13 tot 35 deelraadsleden. Het aantal d.b. leden en zetels wordt vastgesteld aan de hand van het aantal inwoners in de deelgemeente. De kleinste deelgemeente is Hoek van Holland met iets meer dan 8000 inwoners. De grootste deelgemeente is Prins Alexander met thans meer dan 70.000 inwoners. Dit is het inwonertal van een middelgrote Nederlandse gemeente zoals Gouda, Schiedam of Vlaardingen.

Een deelgemeenteraad is dus het bestuur voor een bepaald gebied binnen de gemeente Rotterdam. De deelgemeenten zijn ingesteld om het bestuur dichter bij de bevolking te brengen. De werkwijze van het deelgemeentebestuur zijn in grote lijnen vergelijkbaar met die van de gemeenteraad en het college van B. en W. Over veel zaken kan een deelgemeenteraad zelf beslissingen nemen, zoals:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen