De jas van Anne

"Mam, gaan we al bijna naar huis? '' Anne fluistert in mama's oor. "Nog even geduld, Anne, " fluistert mama terug. "Het is bijna afgelopen." Waarom fluistert Anne? En waarom fluistert mama terug? Papa, mama en Anne zitten in de kerk. En daar kan je niet zomaar gaan praten! Als je écht iets zeggen moet, dan moet je fluisteren. Anne zucht. Het duurt zo lang! Anne wil zó graag naar huis. Want oma komt vandaag. En dat is leuk! Opeens...'Amen, ' zegt de dominee. Dat betekent dat de preek klaar is. Anne stoot mama aan. "Dat was snel, hè!" fluistert ze. Mama lacht. "Ssttt!" fluistert ze dan. "Doe je ogen maar dicht. We gaan danken." Na het danken zingen ze nog een psalmvers. En dan gaat iedereen naar huis. Ook papa, mama en Anne. Wat is het druk in de hal! ledereen moet zijn jas pakken. Want het is nog veel te koud om zonder jas buiten te lopen. Papa, mama en Anne hebben snel hun jassen gevonden. "Kom, papa en mama!' roept Anne. "Snel naar huis! Oma komt!" Daar lopen ze over het kerkplein. Opeens schrikt Anne. Iemand legt een hand op haar arm! Van schrik blijft ze staan. Dan hoort ze een stem. Het is de stem van de moeder van Maartje! Anne kent Maartje wel. Maartje zit bij haar in de klas. En ook in de kerk. "Ha Anne, " zegt de moeder van Maartje. "Wat heb jij een mooie jas aan!" Verlegen knikt Anne. Ja, dat vindt zij ook. Papa en mama blijven stil staan. Ze luisteren naar wat Maartjes moeder zegt. "Weet je wat er is gebeurd. Anne? " vraagt Maartjes moeder. "Maartje heeft precies dezelfde jas als jij. Die had ze vandaag ook aan naar de kerk. Uit de kerk wilde Maartje haar jas pakken.

Maar Maartjes jas was er niet meer! Alleen deze jas hing er nog." Maartjes moeder houdt een jas omhoog. Maar... dat is dezelfde jas die Anne aan heeft! "Kijk eens welke naam er in deze jas staat? " zegt Maartjes moeder. Dan begrijpt Anne het opeens. Zij heeft Maartjes jas aan! Daarom kon Maartje haar jas niet vinden! Anne krijgt er helemaal een rood hoofd van. En papa en mama beginnen te lachen. "O, o!" zegt papa. "Vond je je eigen jas niet mooi genoeg? Wilde je graag net zo'n jas als Maartje? " Verbaasd kijkt Anne papa aan. Wat bedoelt papa nou? Zij hééft toch dezelfde jas als Maartje? "Mag Maartje haar jas terug hebben? Dan krijg jij ook je eigen jas weer terug, ' zegt Maartjes moeder. Anne knikt ja. Natuurlijk krijgt Maartje haar jas terug! Dan trekt Anne haar eigen jas weer aan. "Dank je wel!" zegt Maartjes moeder blij. "Nu kan Maartje ook haar eigen jas weer aan!" Papa, mama en Anne gaan snel naar huis. Het is al laat. Oma is er zelfs al! Even later drinken ze koffie. Anne heeft appelsap. Dan praat oma opeens. "Ik vond het een hele mooie preek vanmorgen! En jij Anne, heb jij ook goed geluisterd? " Anne knikt. "Anne vond het wel moeilijk om stil te zitten, " zegt mama. "Maar ik heb wel geluisterd, hoor! " zegt Anne. "Het ging over de Heere Jezus Die is opgestaan." "Wat is daarvan nu het grootste wonder, Anne? " vraagt oma. "Dat ik daardoor een nieuw hartje kan krijgen, " zegt Anne zacht. "Dat klopt, " zegt oma. "Vraag daar maar elke dag om!" Papa, mama en oma praten nog verder. Maar Anne begrijpt er niet zo veel van. Ze kruipt lekker dicht tegen oma aan. Gezellig is het zo! En gelukkig is het met haar jas ook goed gekomen. Anne is blij dat ze haar eigen jas weer heeft. Want eigenlijk...is haar jas toch mooier dan die van Maartje!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen