Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Pinkstergemeenten en het chiliasme

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Pinkstergemeenten en het chiliasme

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In de vorige artikelen hebben wij gezien, dat het duizendjarige rijk niet iets is, dat eens in de toekomst zal aanbreken, zoals de chiliasten menen. Neen, als in Openbaring 20 gesproken wordt over de duizend jaren, dan wordt daarmee bedoeld het tijdperk van de Christus-regering, dus de tijd tussen Christus' hemelvaart en Zijn wederkomst.

Het is dus de tijd, waarin wij nu leven. Nu lezen wij echter in Openbaring 20, dat tijdens de duizend jaren de satan gebonden zal zijn.

En hier schijnen we te stuiten op een moeilijkheid. Want als wij dus nu in het duizendjarige rijk leven, zoals wij stelden, dan zou dus heden de duivel gebonden moeten zijn. En daar is toch niets van te zien. Integendeel, het lijkt of de satan naarmate de tijden voortschrijden, steeds driester de kop opsteekt. Hij oefent zoveel macht, dat het haast niet mogelijk lijkt te geloven, dat wij nu leven in het duizendjarig rijk, waarin de satan gebonden is. Wij moeten echter goed lezen wat er staat. De binding van satan, waarover in Openb. 20 geschreven wordt, is geen absolute binding, zoals de chiliasten het opvatten. Neen, van een algehele verhindering van satan om ook maar iets te ondernemen tijdens het duizend

jarig rijk is in de Schrift met geen woord sprake. De binding is slechts gedeeltelijk en heeft een speciaal doel.

We lezen immers in Openbaring 20: „En ik zag een engel afkomen uit de hemel, hebbende de sleutel des afgronds en een grote keten in zijn hand; en hij greep de draak, de oude slang, welke is de duivel en satanas en bond hem duizend jaren, en wierp hem in de afgrond en sloot hem daarin en verzegelde die boven hem, opdat hij de volken niet meer verleiden zou, totdat de duizend jaren geëindigd zouden zijn. En daarna moet hij een kleine tijd ontbonden worden". In dit opzicht en met dit doel is de satan dus gebonden: „opdat hij de volken niet meer verleiden zou".

Met die volken worden de heidenvolken bedoeld. Immers, denkt u zich eens een ogenblik in: toen het duizendjarig rijk een aanvang nam, toen  begon de nieuw-testamentische kerk als een teer stekje midden in een machtige heidenwereld. Het waren slechts een handjevol discipelen. Als de satan toen niet gebonden was geweest, maar vrijelijk zijn begeren had kunnen doen, dan had hij de heidenvolken verleid en opgehitst en dan hadden zij de kerk met wortel en tak uitgeroeid. Dan zou er nu reeds lang geen kerk meer zijn. Dan was er van de komst en de ontplooiing van het Koninkrijk Gods geen sprake geweest. Dit moest dus tot elke prijs voorkomen worden. Het Evangelie moet verkondigd kunnen worden en Gods raadsplan tot verwerkelijking komen. Satan mag dit niet verhinderen. Met dit doel wordt hij dan ook gebonden en in zijn bewegingen belemmerd.

Dat de satan van het begin af de kerk al zou hebben uitgeroeid, als hij niet gebonden was geweest, ' blijkt wel duidelijk uit Openbaring 20 : 8. Daar lezen we, dat wanneer de satan straks, aan het eüid van de duizend jaren, losgelaten wordt, hij zich zal richten tot Gog en Magog, dat is de zinnebeeldige naam van de Gode-vijandige wereld, om hen te verleiden om de kerk te vernietigen. Zó heeft dus de Heere de satan verhinderd, en verhindert Hij hem nog om Gods werk te verijdelen en de loop van het Evangelie te storen.

In dat opzicht is hij dus gebonden. Van een verdere binding wordt in Openb. 20 niet gesproken. En deze binding „opdat hij de volken niet zou verleiden", is heilzaam gebleken. Inplaats dat het de satan gelukte door middel van de (heiden)volken de kerk te vernietigen, moest hij machteloos aanzien, dat het Evangelie steeds verder werd verbreid over de wereld, en overal op den duur gemeenten werden gesticht. Het Evangelie ging voort, overwinnende, opdat het overwon. Dat is dus de binding van satan gedurende het duizendjarig rijk.

Gouda

P.S.: Op verschillende binnengekomen vragen n.a.v. deze artikelen hoop ik te zijner tijd D.V. in te gaan.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 maart 1967

De Saambinder | 4 Pagina's

De Pinkstergemeenten en het chiliasme

Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 maart 1967

De Saambinder | 4 Pagina's