Hoe moetje omgaan met Gods beloften?

Wie wat beloofd heeft, moet zijn belofte nakomen. Misschien is het je wel eens gebeurd dat je iets beloofd had en dat je er achter kwam dat het toch niet zo verstanding was dat te doen. Wat moet je dan doen? Gods Woord zegt van de godvrezenden: Heeft hij gezworen tot zijn schade evenwel verandert hij niet. Je mag niet op je belofte terugkomen. Doe je het wel, dan ben je onbetrouwbaar, je verliest vrienden en maakt boze gezichten. Maar wat het ergste is: je zondigt tegen de Heere. Je mag alleen een belofte breken als je er een zonde voor moet doen om die te vervullen. Zondige beloften mogen gebroken worden.

Voor ik nu de overstap maak en iets zeg over Gods beloften, moet ik eerst nog iets anders bespreken om het vervolg van mijn verhaal wat begrijpelijker te maken. Ik kan mijn zoon een nieuwe fiets beloven voor zijn verjaardag of ik kan beloven die fiets te geven als hij met een goed rapport thuiskomt. Wat is het verschil? Als ik beloof iets voor zijn verjaardag te geven, kan ik er niet meer onderuit. Ik hoop dat hij die verjaardag mag beleven en ik ben gebonden om mijn belofte te vervullen. Mijn zoon zou erg teleurgesteld zijn in mij als ik mijn woord brak.

Ik kan het ook anders doen en een mooi cadeau beloven als hij zijn best heeft gedaan op school en een mooi rapport heeft. Stel je voor dat hij zijn best niet heeft gedaan. Dan hoef ik die fiets niet te geven. Misschien geef ik hem toch wel, maar ik ben niet verplicht om dat te doen. Wat is nu het verschil tussen het eerste en laatste voorbeeld? Als ik iets beloof voor een verjaardag heb ik wat we noemen een 'onvoorwaardelijke' belofte gedaan. Een belofte die ik moet houden. Maar als ik een 'voorwaardelijke' belofte doe. moet mijn zoon eerst aan de belofte voldoen voor ik de fiets geef.

Westminster

De Engelse vaderen schrijven daar over het verbond der genade de volgende zin: waarin de Heere aan zondaren vrijelijk leven en zaligheid door Jezus Christus aanbiedt en van hen geloof in Hem vraagt opdat zij zalig mogen worden. En Hij belooft Zijn Heilige Geest te geven aan allen die uitverkoren zijn tot het leven, om hen gewillig en bekwaam te maken om te geloven.

Zoals je ziet, belooft de Heere het eeuwige leven aan hen die in Hem zaligmakend geloven, maar de Heere belooft het geloof te geven aan Zijn uitverkoren. Herinner je je het voorbeeld nog van mijn zoon die eerst een goed rapport moest hebben? Wel, de Heere heeft beloofd het eeuwige leven te geven aan hen die als een arme zondaar tot Hem vluchten. Ik weet wel dat deze vergelijking niet helemaal klopt, want mijn zoon kan wel zijn best doen voor een goed rapport, maar wij kunnen niet zelf geloven. Maar toch eist de Heere van ons om te geloven! De Heere wil bekering zien. Hij heeft ons goed gemaakt en mag van ons bekering en geloof eisen. Hij wil ons hart, ons leven, ons hele bestaan. En de Heere belooft dat eeuwige leven aan hen die zich van harte tot Hem bekeren en de toevlucht leren nemen tot de enige Borg.

De Heere roept

Denk daar eens over beste vrienden. De Heere roept je. De Heere wenkt je tot Hem te komen, je jonge knieën voor hem in het stof te buigen. Hij betuigt dat Hij geen lust heeft in je dood, maar in je leven. Als je zondag naar de kerk gaat, luister dan met deze gedachte: de Heere roept ook mij. O jonge vrienden, heb geen harde gedachten van de Heere. Hij heeft Zijn eniggeboren Zoon gegeven om zondaren zalig te maken. De Heere belooft zaligheid en eeuwig leven aan allen die tot Hem komen en geloven. Denk niet dat de Heere niet gewillig is. Hij heeft het Zelf beloofd! En zou de Heere kunnen liegen? Nee toch. Laat de duivel je maar niets wijs maken. Hij zegt dat je niet welkom bent, dat alleen uitverkorenen mogen komen en dat jij daar niet bij bent. Geloof de duivel maar niet. Hij is een leugenaar en een moordenaar. En als je nu de volgende keer de Heilige Doop ziet bedienen in de gemeente, moet je opnieuw maar denken

aan Gods belofte. Hij verzekert ons ervan dat Hij duizend maal meer gewillig is om zondaren zalig te maken dan dat wij ons willen bekeren.

Ik herinner me een ouderling in Amerika die me vertelde hoe dat de Heere hem arresteerde. Dat was toen hij al diaken was en van zichzelf dacht dat hij en aardige en nette man was. Hij wist heel goed dat hij onbekeerd was en een nieuw hart moest ontvangen. En daar wachtte hij maar op. Wat kan een mens meer doen dan vragen, dacht hij. Toen kwam de Heere en paste toe de woorden: gij hebt niet gewild. Toen hij mij dit vertelde, was hij ontroerd. Hij zei dat hij de grootste zondaar van de wereld werd. Toen kon iedereen zalig worden, maar hij niet. Dat hoop ik ook voor jullie. Ik hoop dat je mag zien dat de Heere belooft om het eeuwige leven te geven aan hen die naar hem hongeren en hun zaligheid louter en alleen in Hem zoeken. Ik hoop te mogen horen dat velen van jullie gaan beleven dat je tegen een goeddoend God hebt gezondigd. Een God Die je nog nooit kwaad heeft gedaan en je zo ernstig en vriendelijk roept. En wat zijn Gods kinderen blij met deze evangeliebelofte-prediking voor onbekeerden. Zijn Gods kinderen daar blij mee? Ja, want met name Gods kinderen voelen zich zo vaak onbekeerd en kunnen de beloften voor Gods volk niet eigenen. Maar als de Heere onbekeerden roept en de zaligheid voorstelt aan hen die niets hebben en zegt dat allen die tot Hem komen en geloven de rust der zielen het eeuwige leven geschonken zal worden. En al is het vaak genoeg zo dat ze ook dit niet kunnen geloven, soms vluchten ze tot de Heere Jezus en mogen rust vinden aan Zijn voeten.

Onvoorwaardelijke belofte

De Heere belooft ook geloof te geven. Aan wie? Aan iedereen? Je begrijpt wel dat God niet aan iedereen het geloof belooft in absolute zin. Hij zal geloof geven aan wie Hij wil. Laat ik je een voorbeeld geven hoe deze onvoorwaardelijke beloften een troost zijn voor Gods kinderen. Denk aan de woorden: het geloof is een gave Gods. Ik herinner me een tijd in mijn leven dat het erg donker en benauwd was in mijn ziel en er geen straaltje licht meer scheen. Wat was dat een hopeloze toestand. Ik wist dat ik moest geloven, maar kon het niet. Ik wist dat ik met al mijn zonden tot de Heere mocht gaan. maar had de kracht niet. Op een avond las ik een preek over de tekst: Het geloof is een gave Gods. Wat heb ik van die woorden 'gesmuld'. Wat een zoetheid lag er in dat de Heere Zelf het geloof werkt en het niet van onze kant hoeft te komen. Ik mag geloven dat de Heere metterdaad het geloof schonk in deze onvoorwaardelijke belofte.

Voorwaardelijke beloften zijn heerlijk en hoopgevend vanwege hun algemene adres. Ze komen tot allen die het horen. Maar onvoorwaardelijke beloften zijn dierbaar om de rijke inhoud. De toepassing ligt er ook in opgesloten. De Heere belooft niet alleen te geven aan die geloven, maar ook het geloof zelf te geven.

Deze onvoorwaardelijke beloften gelden ten diepste Gods kinderen, maar vergeet niet dat ze ons ook worden gepredikt. Of beter gezegd: de inhoud van de beloften. namelijk Christus en Zijn weldaden wordt aan allen

voorgesteld. Ons wordt een God gepredikt Die ook het geloop werkt, en alle dingen naar Zijn welbehagen. Wat een rijkdom ligt daarin voor zondaren. Daarom hoeft niemand te wanhopen. De Heere werkt door met Zijn Woord en meest omdat het Hem behaagt zondaren te trekken uit de duisternis.

In Christus

In Christus zijn Gods beloften ja en amen (2 Korinthe 1:20). De apostel Paulus weet heel goed dat de Heere allen kan horen om Christus' wil. Hij kan alleen in het hart van en zondaar beginnen te werken om Zijn Zoons wil. Maar de apostel wil ook zeggen dat Christus gepredikt moet worden als de enige in Wie en waarom God zondaren kan genadig Zijn. Onze vaderen hebben op grond van Gods Woord gezegd dat Christus aan alle zondaren moet worden aangeboden, met al de verbondsweldaden (Synode 1931).

Beste vrienden, Christus wordt ook jullie gepredikt als een volkomen Zaligmaker, als een Zaligmaker van verwerving en van toepassing. Ik hoop van harte dat je tot deze Middelaar leert gaan. Je mag tot Hem komen als een onbekeerd, goddeloos mens. Je hoeft niets mee te brengen van je zelf. Alles wat van ons is, is teveel. Laat al je eigengerechtigheid maar thuis en kom zonder geld en zonder prijs. Hij is de enige weg der zaligheid en heeft alles wat wij moesten volbrengen Zelf en alleen volbracht. Hij was gehoorzaam omdat niemand anders gehoorzaam was. Hij heeft geleden omdat geen ander zo lijden kon. Hij heeft de volle toorn Gods gedragen om (als het had gemoeten) wel tien werelden zalig te kunnen maken. Christus heeft alleen voor Zijn kerk geleden beste vrienden, maar Christus heeft ook genoeg geleden. Zijn verdienste is zo genoegzaam dat jij niet hoeft te twijfelen of je ook zalig kunt worden. Ik hoop dat het in je hart ligt: Zone Davids, ontferm u mijner. Verlies toch al je eigen verdiensten eens en verlaat je op deze Middelaar.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen