Jaarwisseling

Het kan zijn dat we op de Nieuwjaarsmorgen elkander een wijle anders zien dan op de voorgaande dagen. Zijn mijn huisgenoten, mijn familie, mijn vrienden en bekenden óók de tijdstreep mogen óverkomen, die denkbeeldige lijn tussen oud en nieuw? En er is een diepverholen vreugde als we met de bekenden, die we dagelijks ontmoeten, samen weer opnieuw mogen beginnen aan een tijdruimte die vóór ons ligt. Het kan een wonder worden als we terugzien op hen, die de eindstreep niet haalden, maar uitvielen als uitgeputte soldaten op de lange mars. Waarom bleven wij in het heden? Dan, bij de wisseling van het jaar, treden sterker dan anders naar voren de bemoeienissen Gods, die zo groot zijn.

Op Nieuwjaarsmorgen wijkt de beklemming van gisteravond en goede voornemens en bedoelingen gaan opgeld doen. Een ogenblik zijn de zorgen en moeiten op zij gezet. We zijn gul en hartelijk alsof met het nieuwe jaar de vuile lei is schoongemaakt. En alles zal beter worden! De sleur van het leven in de laatste Decemberdagen zal radicaal uit zijn. Over alles zal nieuwe bezieling komen. De moede geest zal ópveren en in staat zijn tot nieuwe daden, met meer geestdrift en élan.

Helaas, de dag van 't nieuwe begin is nog niet ten einde, of we voelen met schrik, dat er niets nieuws is, en toch was 31 December wel degelijk cmd. En dan kan een neerslachtige stemming komen, een stemming waarin Elia verkeerde: we zitten in de spelonk van de woestijn in eenzaamheid en van het leven verwachten we weinig of niets meer. De heldere hemel, die 's morgens zo schoon was, betrekt. Van alle kanten komt het zorgwekkende, beklemmende en angstige opdringen, dat ons scheen verlaten te hebben. In een flits staat alles weer vóór ons: de chaotische wereldaanblik, Berlijn, Moskou, Palestina, Indië Onze zonen, vaders en mannen zijn 1 Januari nóg in Indië. De onzekere duistere toekomst gaapt nog dreigender dan gisteren, nu een vol jaar weer wacht op nieuwe gevaren, nieuwe verrassingen, ongehoorde geruchten.

, En dan dan merken we weer dat we dezelfde bleven en er in óns geen verandering plaats vond toen de kalender werd verwisseld. Daar staan we weer met dezelfde eisen, dezelfde driften, dezelfde boze opwellingen in 't hart. Is dit nu nieuw jaar?

Zo staan we dan weer in de nieuwe tijdkring om te beginnen met alles wat we even loslieten. Wij worden weer geroepen om dóór te leven want we zijn nog gespaard in het nieuwe jaarbegin. We moeten uitgaan uit de spelonk van moedeloosheid en de Heere vraagt ons: „Wat maakt ge hier? " Dan zal ons antwoord niet baten: we hebben dit en dat, en het leven heeft ons in onze verwachtingen bedrogen en de wereld is zo voos en de liefdeloosheid zo groot en de toekomst zo donker We zullen in gehoorzaamheid moeten teruggaan naar onze oude taak, wijl God ons daartoe roept. Er is werk voor ons zolang het dag is. Misschien ontdekken we voor het eerst het grote geschenk van te mógen arbeiden, ieder in het zijne, niet morrend maar goedwillig. En de wereldproblemen dan ? Moeten die ons koud laten ? Moeten die ons in 1949 niet ter harte gaan ?

De wereldproblemen vermogen wij niet op te lossen. Het einde van de zaak is: „Vrees God, en houd Zijn geboden; want dit betaamt alle mensen." De Heere regeert; dat de volken beven!

Dat we genade geschonken werden om te bidden en te werken. Werken, zo gewillig en getrouw als de engelen in de hemel doen en bidden: „Geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen