Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Voor de jeugd!

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor de jeugd!

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Beste Jongelui!

Eerst iets in het algemeen.

De feestdagen behoren weer tot het verleden. dat zijn altijd drukke dagen, vooral voor een predikant. Heeft een ander op deze dagen meestal vrij, een predikant is op die dagen meestal met extra werk belast. Jullie moeten dat niet zo opvatten als zou dit een „last” zijn. want als het goed is, is dat geen last, maar een „lust”. En ik mag zeggen, dat het ook dit jaar weer een lust geweest is, om van de heilsfeiten getuigenis af te leggen. O zeker, als je er voor staat, kun je er tegenop zien. Het is en blijft altijd een hoogst gewichtig werk, om het Woord des Heeren te verkondigen. Doch als men waarlijk tot die arbeid geroepen is, dan doet de Heere het toch steeds weer ervaren, dat Hij, Die roept, ook getrouw is, Die het ook doen zal. Op een verrassende wijze mag dan het Woord wel eens openvallen, zodat men na alle voorbereidingen, toch onder het preken soms, dingen krijgt te zien en door te geven, die men van te voren echt niet had kunnen bedenken. dan wordt men verwaardigd om uit de goede schat des harten, niet alleen oude dingen, maar ook weer nieuwe dingen voort te brengen.

De dienaar moet dan belijden: Hij schenkt mij hulp en Hij redt mij keer op keer. Wat is dat rijk. Want dan beleef je weer dat er toch nog een God is, Die helpt in nood. Ja vrienden, Hij is er, al zegt de gehele wereld en alle tegensprekers van binnen: Waar is nu die God op Wie gij bouwdet; En aan Wie ge uw zaak vertrouwdet?

Het is rijk voor een predikant, als hij hiervan ervaring mag hebben. Maar het is niet minder rijk voor een luisteraar. En nu denk ik natuurlijk aan jullie in de eerste plaats. Ik neem aan dat jullie met de feestdagen ook naar de kerk geweest zijn. Dat behoort heel eenvoudig zo. Wij zijn dat jegens God Zijn dienst verplicht. Of dit altijd zo verstaan wordt, waag ik wel eens te betwijfelen. Je ontmoet altijd nog mensen, en dat zijn er echt niet weinigen, die denken dat je het als een gunst beschouwen moet, wanneer zij nog eens naar de kerk komen. Je moet bij hen beslist niet aandringen op twee keer komen. En je moet ook vooral de dienst niet te lang laten duren. Want dan komt men helemaal niet meer. Veel ouders denken er helaas ook zo over. Men zegt dan, als je over de meer of mindere ontrouwe kerkgang van hun kinderen spreekt: Dominee, je moet al blij zijn als ze een keer komen, en dan in deze tijd. want er zijn er zo velen, die helemaal niet komen. Dat laatste spreken wij beslist niet tegen. Wij noemen het ook zonder meer: erg, als men gedoopt is en in de kerk opgevoed, en zijn plaats in de kerk maar ledig laat. De Heere zal dit zien en zoeken. Laat een ieder daarvan overtuigd wezen.

Wij hebben, dat willen we ook nog wel toegeven, liever een half ei dan een lege dop. We bedoelen, dat men altijd nog beter een keer komen kan, dan dat men helemaal niet komt. Doch als men denkt dat men God behaagt, wanneer men een keer komt, terwijl het toch twee keer zou kunnen, dan zit men er helemaal naast. want God is geen mens. Die zegt niet: Ik heb liever een half ei, dan een lege dop. God wil alles of niets. Of liever: Hij wil zonder meer: ALLES!!!

Je kunt het met God nooit op een accoordje gooien. Hij zegt: Mijn zoon, Mijn dochter, geeft Mij uw hart. Met minder is de Heere nooit tevreden. Dus twee maal komen is plicht. Meer niet!

Daar zit niets verdienstelijks in. Ja, dat is wel niet in de lijn van deze tijd, als ik het zo zeg. Want als het gaat over iets „doen”, dan komt al heel gauw de vraag aan de orde: Wat ga ik er mee verdienen? Voor niets, zegt men dan, gaat de zon op. We doen tegenwoordig niets meer voor niets.

Nu weet ik wel, in natuurlijke verhouding is de arbeider zijn loon waardig. Daar doen wij niets van af.

Maar in onze verhouding tegenover de Heere staat het anders. Wanneer we alles gedaan hebben, wat weschuldigzijn tedoen, dan zijn we nog maar onnutte dienstknechten, die niet meer gedaan hebben, dan wij schuldig waren te doen. Zo staat het in de bijbel. En dat is de regel waar de Heere Zich aan houdt. Die gaat nooit van Zijn Woord af. Vergeten jullie dat ook nooit!

Wanneer we echter onze plicht nakomen, dan wil de Heere daar toch Zijn zegen aan verbinden. Dan kan men ook als luisteraar in de kerk er achter komen, dat God er is. Misschien weten jullie daar ook wel wat van? Mogelijk hebben jullie onder de bediening van het Woord een zegen gehad. Ja, dat hoor je zo wel eens zeggen van deze of gene: Ik heb onder de preek een zegen gehad.

Wat is dat eigenlijk, vragen jullie misschien? Ik geloof niet dat door iedereen daaronder hetzelfde verstaan wordt. Ik geloof ook niet, dat een ieder die zegt, een zegen gehad te hebben, die ook metterdaad heeft gekregen. Want er zijn mensen, die, als ze in hun gemoed geraakt zijn, tranen hebben geschreid, menen dat dat het is.

Dat is lang niet altijd het geval. Ten deze is de een anders dan de ander. En vergeet ook niet, dat Ezau ook tranen geschreid heeft, terwijl deze toch niet in de flessen van God zijn terecht gekomen. dat wil zeggen: Zij hadden voor God geen waarde, en daarom werden ze niet geteld.

Een zegen krijg je, wanneer het Woord iets doet in je leven. Wanneer b.v. dat Woord je veroordeeld, je er helemaal buiten zet, je doet geloven dat je een verloren mens bent. Dat is een zegen, al kun je het er dadelijk niet zo voor houden. Toch is het zo.

Je gaat dan met schuld naar huis. Met zakken vol schuld. Niet om er mee te blijven lopen, doch, om door de nood gedreven, er mede naar de Heere te vluchten. Deze zegt: Dat wie zijn zonden belijdt en laat, die zal vergifferiis ontvangen. Dat doe je dan ook, in de stilte voor Zijn aangezicht. Je doet dat ook tegenover je naaste, als je daar tegenover jezelf misgaan hebt. Je bent dan niet eerder tevreden voor je naaste zegt, dat hij je vergeven heeft, wat je hem beleed. Maar zo is het dan ook in de verhouding tegenover de Heere. Je moet het dan van de Heere weten, dat Hij het je ook vergeven heeft. En dat doet Hij door middel van Zijn Woord en Geest. Dat wordt dan toegepast aan je hart. Je weet het dan heel zeker, omdat God het Zelf tegen jou gezegd heeft, dat Hij, zo ver het west verwijderd is van het oosten, om je naar Hem schreiende ziel te troosten, de schuld en zonde voor eeuwig weg gedaan heeft.

Zo’n God te ontmoeten. Die zo vergeeft, mild en overvloedig, dat doet je goed. Dan word je van binnen omringd door vrolijke gezangen van bevrijding. Dan gaat alles in je de Heere loven, omdat je gelooft, dat Zijn goedertierenheid tot in der eeuwigheid is.

Dit te beleven is een zegen van God te hebben gekregen. Je weet dan ook wat je aan God hebt. Want door God gezegend te worden, is eigenlijk niets anders dan te horen, dat God goed is voor een slecht mens!

Ik weet wel, hier is natuurlijk nog veel meer over te zeggen, doch we willen het hier nu bij laten, in de hoop dat dit geen vreemde zaken zijn in jullie leven.

Jullie weten dat wij het beroep naar de gemeente Dordrecht-Centrum hebben aangenomen. We moeten een weg gaan, die we zelf niet hebben gezocht, doch waarop de Heere ons heeft geleid. Wonderlijk geleid! Zijn Naam is wonderlijk en zijn doen is wonderlijk. Gelukkig als men dat ook op mag merken. In verband hier mee hopen we Dinsdagavond D.V. 30 mei a.s. afscheid te preken in Katwijk. De dienst begint dan om 7.45 uur. Als er onder jullie zijn, die dat mee willen maken, dan zijn jullie hartelijk welkom.

Zaterdagavond 10 juni hopen we door Ds. M.C. Tanis van Sliedrecht-C. bevestigd te worden, om dan in de zelfde dienst intrede te doen. De dienst begint dan om 7 uur. Na veel wikken en wegen is het op deze datum, dag en tijd vastgesteld, ook voor onze jonge vrienden. Want die kunnen op Zaterdagavond het beste weg. Gezamenlijk uit! Ik heb laatst in Rotterdam op een Zaterdagavond een jeugdvergadering geleid. En toen waren er naar schatting wel 400 jonge mensen aanwezig. Ik heb toen gedacht: Wat zou het mooi zijn, als al die vrienden en vriendinnen en nog meerderen nu op Zaterdag 10 juni ook eens aanwezig waren. Je zoudt er ons en de gemeente Dordrecht door verblijden. Wie weet of het je niet tot een „eeuwige zegen” zou zijn. Wij wachten af en zien uit!!

Dit stuk is langer geworden dan we dachten. we komen aan Filemon niet meer toe. Doch dat doen we dan D.V. de volgene keer weer. Met hartelijke groeten jullie aller vriend.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 25 mei 1978

Bewaar het pand | 4 Pagina's

Voor de jeugd!

Bekijk de hele uitgave van donderdag 25 mei 1978

Bewaar het pand | 4 Pagina's