Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De staat Israël

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De staat Israël

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

DE MEDENI

Hieronder wordt verstaan de Arabische stadsbevolking.

Die oude, Arabische steden, zoals ze ook in Palestina gevonden werden vóór de stichting van de Staat Israël, kan men in geen enkel opzicht vergelijken met de steden in het westen. Karakteristiek zijn de nauwe, bochtige straten, schilderachtige hoekjes, imposante oude gebouwen en kleurige bazars. Het zijn de centra voor handel en verkeer, de woonplaatsen van de rijke grondbezitters, men vindt de gelegenheden voor amusement en de zetel der overheid, terwijl de bedelaar-nergens ontbreekt. Ook vallen dadelijk op de sterke geuren in de steden als gevolg van cle slechte sanitaire toestanden, adembenemend soms. „De stank van vierduizend jaar urine doordringt de oude wijken van de „eeuwige steden van het Oosten, " zegt een schrijver erg plastisch. Een journalist schrijft: „De stad bestaat uit louter stegen en straatbazaars. Overal ziet men de kleine vensterloze, vierkante Arabische huizen. waarvan de binnenplaatsen door hoge muren voor de straat verborgen blijven. Het oude Palestina, onberoerd door de Joodse emigrant, leeft hier nog voort. Vele Arabieren, die de fundamentele veranderingen in hun land met ge-

mengde gevoelens gevolgd hadden, trokken zich in Nabloes terug, en zo ontwikkelde de stad zich langzaam tot het hoofdkwartier der Arabische nationale beweging."

De stedelijke bevolking omvat 3 klassen.

1 de hogere stand

2 de middenstand

3 de arbeidende klasse.

Tot de hogere stand behoren de rijke grondbezitters, de Mohammedaanse hiërarchie, Arabieren, die een intellectueel beroep uitoefenen en sommige kooplieden.

De middenstand omvat de kooplieden en winkeliers en verder ambtenaren en het onderwijzend personeel. De kooplieden vormen het conservatief element, afkerig van wanorde en geweld. De intellectuelen uit de middenstand hebben meer politiek besef en onder hen vindt men dan ook vooral de Arabische nationalisten.

Tot de arbeidende klasse behoren de handwerklieden, dus de arbeiders en lastdragers. Voor een deel bestaat de arbeidende klasse uit vroegere fellahs, die hun bestaan in de steden zochten. In de staat Israël werd Nazareth het centrale punt, waar de Arabieren mochten blijven Wonen.

DE ONTHEEMDE ARABIEREN

Vóór de tweede wereldoorlog stroomden grote aantallen Arabieren, voor 't grootste gedeelte illegaal, over de grenzen Palestina binnen. Men schat hun aantal op een kleine 12.000. Zij werden aangetrokken door een hogere levensstandaard, hogere lonen en meer werkgelegenheid dan in het land van herkomst. Zo kon men toen in Palestina 25 piasters per dag verdienen tegen in Egypte 5 en in Irak 9.

En toch, al kwamen toen grote aantallen Arabieren liet land binnen en woonden er behalve deze al velen, blijven deze immigraties onbelangrijk, vergeleken met de massavlucht van deze mensen door de oorlogshandelingen bij de geboorte van dè staat Israël. Honderdduizenden Arabieren zijn toen naar omringende landen gestroomd. Zij vormen de jammerlijk grote groep der ontheemden. Sommigen werden door Israëlische aanvallen verdreven, andere tienduizenden lieten zich in slaap sussen door snoevende overwinningsberichten in de Arabische pers in die dagen: daardoor namen ze alleen maar wat kleinigheden mee, ze zouden immers spoedig terugkeren; weer anderen gingen op aansporing van de Mufti van Jeruzalem.

Volgens de officiële cijfers van de Ver. Naties zijn toen 82.000 Arabieren gevlucht naar Syrië, 124.000 naar Libanon, 195.000 naar het gebied bij Gaza en 470.000 naar Transjordanië en verder nog kleinere groepen naar andere landen. Totaal 900.000. Zij scheppen het benauwende probleem der ontheemden in het Midden-Oosten.

Een kleine 200.000 bevinden er zich in de „Gazastrips", en scheppen daar de grootste moeilijkheden. De laatste maanden is het woord Gaza bijna niet meer uit het nieuws geweest. Steeds komen daar gevechten voor. Deze Gaza-strip is 40 km lang en 8 km breed. Het zuidelijke deel is een overgang naar een woestijngebied, waarin enkele nederzettingen tussen de dadelpalmen verscholen liggen. Daar zijn een achttal kampen voor ontheemden ingericht, die daar niet kunnen blijven. Maar waar moeten ze naar toe? Egypte is overbevolkt. Israël kan ze niet gebruiken. Het United Nations Relief Work geeft steun van 2 dollar per maand per persoon. Hoe lang nog? Want deze steun verslindt grote sommen geld. En toch wordt er door deze mensen hevig gebrek geleden, terwijl ze bovendien vergaan van heimwee. Daarorr( trachten er heel wat bij nacht en ontij illegaal de Israëlische grens over te komen, soms individueel, soms in kleine groepen. Dat stelt Israël voor grote problemen, want de grens is lang en grillig gevormd. En een actie van Israël tegen deze infiltranten leidt o zo gemakkelijk tot grensincidenten. Gaza is daar een bewijs van!

De duizenden ontheemden, die naar de naburige Arabische staten zijn gevlucht, willen eveneens graag terugkeren, maar Israël weigert. Moet weigeren. Immers men heeft al zoveel eigen joodse immigranten, dat men er haast geen weg mee weet. De Arabische staten kunnen ook niet helpen. Zelf verkeren ze in een deplorabele economische en medische toestand. Sommige, n.1. die oorlog miet Israël gevoerd hebben, zijn bijna bankroet. Het ontbreekt trouwens ook aan goede wil om te helpen. Toen de Verenigde Nateis geld, begonnen te sturen, bereikte dit lang niet altijd de ontheemden. Velel te veel bleef aan de strijkstok van tussenpersonen hangen. Zelfs moeten we constateren, dat de Arabische staten de ontheemden hebben opgeofferd aan hun politieke verlangens.

Over de schuldvraag van het probleem zullen we het niet hebben. Men zit er mee. Zij kunnen haarden van onrust vormen in het licht ontvlambare Midden-Oosten. Ondanks de conferenties heeft men de oplossing nog niet gevonden. Wel hebben sommige westerse landen een klein aantal van hen opgenomen, wat door de betrokkenen zelf maar matig gewaardeerd wordt. Want o, dije heimwee!!

CHRISTENEN EN DRUSEN

Volgens de Israëlische statistiek komen verder nog als niet-Joodse gemeenschappen in de staat Israël voor:40.000 Christenen en 16.000 Drusen.

De Christenen (mogen we gemakshalve de roomsen hier ook even toe rekenen? ) behoren voor een deel tot cle gekerstende Arabieren en voor een deel tot de geestelijke leiders van verschillende kerken. Zo zijn b.v. de Franciscanen belast met de bewaking van z.g. heilige plaatsen. De Grieks-Katholieke kerk, een tijdlang de meest invloedrijke, heeft ook hier haar kerken en kloosters. Ook de Protestanten lieten zich niet onbetuigd: grote bekendheid verkreeg het Syrische weeshuis te Jeruzalem. Bovendien zijn in deze stad centra van bijbelwetenschap: het Deutsche evangelische Instituut für Altertumwissenschaft cles Heiligen Landes; de American School of Oriental Research, cle British School of Archeology, de Palestine Oriental Society e.a. Het getal Christenen onder de Joden is zeer klein.

De Drusen vormen een welvarende gemeenschap landbouwers in de bergstreken van Galilea. Ze zeggen af te stammen van de Beni Maharouf, de stam, clie volgens hun traditie Jethro als profeet aannam, toen hij schoonvader van Mozes werd. In taal, zeden en gewoonten komen zij met de Arabieren overeen, maar hun godsdienst wijkt sterk af van de Islam.

Samenvatting: In achtereenvolgende artikelen hebben we nu behandeld de bevolking van de Staat Israël, bestaande uit:

uit:1.400.000 Joden 120.000 Arabieren 40.000 Christenen 16.000 Drusen.

De Arabieren hebben we onderverdeeld

1 Bedoeïenen

2 Fellahs

3 Medini.

We hopen D.V. in volgende artikelen iets mede te delen over het godsdienstige leven in de Staat Israël.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 september 1955

Daniel | 8 Pagina's

De staat Israël

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 september 1955

Daniel | 8 Pagina's