Leer en Leven

(17.)

I. Het Woord Gods. (p)

Op grond van de Goddelijke ingeving der Heilige Schrift kunnen we ook zeggen, dat Gods Woord g e-n o e g z a a m is tot zaligheid. Genoegzaam wil zeggen: toereikend en voldoende voor haar bestemming, nl. om ons wijs te maken tot zaligheid.

Onze Nederlandse Geloofsbelijdenis zegt dat zo treffend schoon in Art. VII: „Wij geloven, dat deze heilige Schrifture de wil Gods volkomenlijk vervat, en dat al hetgeen de mens schuldig is te geloven, om zalig te worden, daarin genoegzaam geleerd wordt." En iets verder: „Want dewijl het verboden is den Woorde Gods iets toe of iets af te doen, zo blijkt daaruit wel,

dat de leer daarvan zeer volmaakt en in alle manieren volkomen is."

Hier komen wij met onze Gereformeerde Belijdenis van de genoegzaamheid der Heilige Schrift lijnrecht tegenover de Roomse leer te staan met haar tradities of overleveringen. De Roomsen hechten hieraan dikwijls nog meer geloof dan aan de inzettingen van Gods Woord. Hier geldt de uitspraak van Christus: Doch tevergeefs eren zij mij, lerende leringen, die geboden van mensen zijn." (Matth. 15 : 9). Dit sprak Hij tot de Farizeeërs en Schriftgeleerden, die Hem verweten, dat Zijn discipelen met ongewassen handen aten en ze de inzettingen der ouden overtraden. Maar Jezus diende hen van antwoord en gaf hun te verstaan, dat hun gehele godsdienst slechts uitwendige vormendienst was, waarbij zij hun eigen geboden hoger stelden dan Gods gebod.

De Roomsen, die hetzelfde doen, wat de Farizeeërs deden tijdens de omwandeling van de Heere Jezus op aarde, beroepen zich op een woord van Christus zelf, om daarmede hun gevoelen te staven. Kort voor Zijn lijden sprak Jezus immers tot Zijn discipelen: , Nog vele dingen heb Ik u te zeggen, doch gij kunt die nu niet dragen." (Joh. 16 : 12). En dan verklaren zij die woorden zo: hristus wilde Zijn Kerk nog veel dingen leren in de daarop volgende eeuwen, zoals de tussenkomst van Maria; de biecht; het laatste oliesel; het vagevuur, enz., maar Zijn jongeren konden dit tijdens het verblijf van hun meester op aarde nog niet vatten, evenals een kind niet alles begrijpen kan, wat een volwassene kan verstaan; en daarom heeft Christus in de loop der tijden, door middel van Zijn stedehouder, de Paus, telkens weer nieuwe openbaringen aan de Kerk gedaan.

Wij weten echter gelukkig beter. De discipelen zouden een dieper inzicht verkrijgen in het borgtochtelijke werk van Christus, maar daartoe was nodig de verlichtende werking des Heiligen Geestes. Straks op dc Pinksterdag zou die Geest in hun hart worden uitgestort. Dan zou in vervulling gaan, wat Jezus hun bij de voetwassing toevoegde: „Wat Ik doe, weet gij nu niet, maar gij zult het na dezen verstaan."

Dan zouden zij het rechte inzicht in de weg des heils ontvangen en zij zouden iets verstaan van het raadsplan Gods, waarin God op het hoogst verheerlijkt wordt in de behoudenis van zondaren, zonder krenking van Zijn Goddelijke deugden.

Nu moeten we echter voorzichtig zijn en geen verkeerde gedachten vormen over de genoegzaamheid der Heilige Schrift. Inderdaad, de Heilige Schrift is genoegzaam tot zaligheid, maar dat wil niet zeggen, dat we nu de leiding en toepassing des Heiligen Geestes wel missen kunnen, omdat de Bijbel alléén wel voldoende zou zijn. In géén geval! We kunnen de Bijbel wel lezen, misschien ook wel enigermate verstandelijk begrijpen. maar dat zal ons niet baten op weg en reis naar de eeuwigheid. Zónder de toepassende werking des Geestes aan ons hart zullen we met de Bijbel in de hand en in het hoofd geen stap verder komen op de weg ten eeuwigen leven. Zonder hartveranderende genade, zonder de hartvernieuwende werking des Geestes is alle Bijbelgebruik, alle Bijbelstudie nutteloos en vruchteloos voor de eeuwigheid.

Wanneer wij dan ook zeggen, dat de Heilige Schrift genoegzaam is tot zaligheid, dan bedoelen we daarmede (evenals onze Geloofsbelijdenis), dat de inhoud der Schrift genoegzaam is; 'dat wil zeggen, dat het niet nodig is, dat er nog meer openbaringen betreffende de zaligheid des mensen bij behoeven te komen; maar dat alles wat tot onze redding en zaligheid, tot onze rechtvaardigmaking en heiligmaking van node is, in dat Woord Gods genoegzaam en volledig genoeg beschreven staat.

Door de zonde is ons verstand verduisterd, is ons hart verdorven. Was dat niet het geval, we zouden aan dat Woord alleen genoeg hebben; maar zie, nu is de Heere zo goed, om ons bij dat Woord ook Zijn Geest te verlenen, die dat Woord voor ons zielsoog kan doen leven en de kracht van dat Woord aan ons hart kan toepassen. Maar vergeet dan ook nooit, dat die dierbare .Geest des Heeren nimmer buiten dat Woord om werkt, maar steeds naar dat Woord heenstuurt. Al wat de Geest doet is steeds in overeenstemming en in nauw verband met de Schrift. Hoe nuttig en nodig is het derhalve dan ook om bij het licht des Geestes dat Goddelijke Woord te opderzoeken, waarin alleen, maar dan ook volkomen genoegzaam de weg beschreven staat, waarlangs gij en ik tot de Vrede des harten kunnen komen. Stel Uw vertrouwen dan alleen op dat onbedriegelijk Godsgetuigenis, dat eeuwig zeker is en slechten wijsheid leert.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen