SGP-jongerenavond over Israël, een impressie van een medeorganisator

Het Golfje van de Goudse politie schoot achteruit. Twee gepantserde Mercedessen schoven door de ontstane opening naar de ingang van de school. Het Golfje sloot de opening weer af. Mr. M. N. Bawly, de Israëlische ambassadeur in Nederland, was op bezoek bij de SGP-jongeren in Gouda.

Het LVSGS, de jongerenorganisatie van de SGP, organiseerde op 5 februari jongstleden een jongerenavond over Israël. Israël staat in de voortdurende oorlog in het brandpunt van de belangstelling. De president van Irak, Saddam Hoessein, probeert door zijn aanvallen met Scudraketten ook Israël bij de Golfoorlog te betrekken. Omdat de SGP altijd een sterke verbondenheid met Israël heeft getoond, leek het een aantal initiatiefnemers van de jongerenorganisatie goed om een avond te organiseren, waarbij Israël het hart onder de riem gestoken werd. Hierbij werden uitgenodigd ds. E. F. Vergunst, drs. B. Belder en de Israëlische ambassadeur dhr. Bawly (spreek uit Baflie).

Na een vettige maaltijd was het 10 over 7. "Het loopt nog niet hard, " merkte ik op. Snel daarna begon het echter druk te worden in de hal van De Driestar in Gouda. De aanwezige standhouders van verschillende organisaties, die Israël ondersteunen, probeerden hun waar en instelling aan de man te brengen. Tegen half acht begon de zaal vol te lopen. Toen de avond begon waren er zo'n 350 aanwezigen. Eej goede opkomst. De tweede voorzitter van de jongerenorganisatie, Leo Barth, opende de bijeenkomst. Daarna kreeg drs. Belder, journalist bij het R.D. en gespecialiseerd in Midden-Europa en het Midden-Oosten, het woord. Hij begon met een citaat van een aantal Palestijnse jongeren, die het bestaan van Israël op agressieve manier willen bestrijden. Hierbij speelt de opkomst van de orthodox-islamitische "bevrijdingsbeweging" Chamash een grote rol. Daarna kreeg ds. Vergunst het woord. Hij belichtte vooral de theologische lijnen, waarbij hij het lijden van Israël verbond met het lijden van de Heere Jezus. Hij sprak de hoop en Bijbelse verwachting uit dat Israël als natie Hem eens zou leren erkennen als de Messias.

Ondertussen was de ambassadeur zoals boven beschreven is, aangekomen. De ambassadeur kon niet eerder komen wegens grote drukte op het kantoor. Toch bleek hij bereid om in de pauze te blijven en dan wat vragen te beantwoorden. Hij was niet te overtuigen, dat hij op de gereserveerde plaatsen moest zitten en wendde daarvoor zelfs zijn fris geleerde Nederlands aan: "Ik wil niet binnenkomen en storen!" Hij ging dus onopvallend achterin zitten. Ds. Vergunst kondigde als voorzitter van stichting Shaare Zedek ziekenhuis de collecte ten bate van deze stichting aan. De aanwezigen moesten niet naar achteren kijken, maar hun maand "zakgeld" in de coUectezak gooien. Dat dit meer dan gebeurde, bleek uit de opbrengst, die in de pauze geteld werd. Maar liefst f 4365, - werd opgehaald voor het ziekenhuis, dat een deel moet afstaan voor militaire doeleinden, voor het geval er een chemische aanval komt.

Leo Barth verwelkomde de ambassadeur in het Engels, waarbij hij uitsprak dat ook door de aanwezigheid van de ambassadeur de verbondenheid tussen Israël en "our party" werd beklemtoond. Toen was het woord aan Bawly. Al snel bleek hij de zaal in zijn greep te hebben, in het Engels nog wel. "Waarom staan wij zo in het middelpunt van de belangstelling? ", vroeg hij zich af. "Wij willen een gewoon land zijn, maar we worden gedwongen om niet gewoon te zijn. Dit komt bijvoorbeeld door de Scuds. Wij geven het geld Uever aan ontwikkeling uit. Elke Patriotraket, die de lucht ingaat kost een miljoen dollar. Een miljoen dollar, die besteed had kunnen worden , aan de opvang van Russische immigranten." Vervolgens gaf hij een aan­ tal staaltjes van de nieuw ontstane oorlogshumor weg. "Religieuze joden mogen geen varkensvlees eten. Toen de minister van religieuze zaken een kibboets bezocht en daar varkens zag lopen, berispte hij de kibboetsleiders. "U ziet het verkeerd, " zeiden ze. "Dit zijn schapen met gasmaskers op." De ambassadeur pleitte verder voor sympathie met Israël. Daarom vond hij het ook fijn de verbondenheid met jonge mensen in de zaak te ervaren. Een Israëlische vlag aan de muur achter hem illustreerde zijn woorden.

In de pauze vroeg ds. Vergunst of de ambassadeur wilde spreken op een komende jubileumbijeenkomst van stichting Shaare Zedek. Hij was echter onverbiddelijk: "Als ze er in Israël achter komen, dat ik op sabbath een lezing houd ter ere van een religieus ziekenhuis, ontstaat er een kabinetscrisis. Waarom kan het niet op zaterdagavond? " Met zoals hij het noemde, zijn vriend Van der Vlies, bezocht dhr. Bawly de standjes.

Na de pauze werd het forum geopend door ondergetekende. De ambassadeur nam de eerste twintig minuten in beslag. Hij beklemtoonde dat Israël geen grondstoffen had, "maar alleen datgene wat zich bevindt 1 meter 70 boven de grond." Ook omdat het aantal joden dat naar Israël kan komen ongelimiteerd moet zijn, heeft Israël steun nodig.

Om tien uur was deze sympathieke vertegenwoordiger van een bedreigde natie snel vertrokken. Een vergoeding wilde hij niet, dat was voor Israël, zei hij.

De collecte, die door de jongerenorganisatie werd verhoogd tot f 5000, - , werd overhandigd aan ds. Vergunst. Hierna werd het forum voortgezet, onder andere met onze fractievoorzitter. Hij mocht het standpunt van de SGP over het Palestijnse vraagstuk uit de doeken doen.

Ds. Vergunst besprak de toekomst van Israël, terwijl dhr. Belder uitlegde, waarom niet iedere Palestijn een gasmasker krijgt.

Na het forum werd er een verklaring aangenomen, waarin de SGP-jongerenorganisatie aan de regering vraagt om meer financiële steun van Nederland voor de ziekenhuizen en de economie van Israël. Ds. Vergunst eindigde de avond, waarna zowel het Israëlische volkslied als het Nederlandse staande werd gezongen.

De ambassadeur vertelde, dat Golda Meir gekscherend had gezegd, dat de Messias zou komen als de Washington Post tien dagen geen nieuws over Israël zou vermelden, waarmee hij wilde aangeven, dat Israël een gewoon land wilde zijn. Laten we hopen en bidden dat Israël eens mag erkennen, dat de Messias al gekomen is en Hem als Messias zien terugkomen.

Gijsbert Wolvers jeugdwerkadviseur

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen