Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Hoort Zijn stem...

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hoort Zijn stem...

Een verslag van een bezoek aan een kinderkamp in de voormalige Sovjet-Unie

10 minuten leestijd Arcering uitzetten

In het Gemenebest van Onafhankelijke Staten (GOS) hebben de kinderen de maanden juni. juli en augustus vrij van school. De nietgeregistreerde baptistengemeente van Koersk organiseert in deze periode een tweetal kampen voor de kinderen van de gemeente. Het eerste kamp is voor kinderen van 9-13 jaar en duurt twee weken. We zijn er de eerste week te gast.

Godsdienstige opvoeding

In het kamp zijn honderd kinderen. Jongens en meisjes die iedere zondag in de kerk komen en onder Gods Woord verkeren. Ze komen uit godsdienstige gezinnen. In de gemeente wordt voor de ouders gebeden: of ze hun kinderen mogen voorleven als een zoutend zout en een lichtend licht. Door Christus Zelf geleerd en onderwezen. Verder wil de gemeente de ouders helpen bij hun godsdienstige taak. Daarom organiseren ze kinderevangelisatiekampen. Hoe kun je nu konkreet tijdens een kinderkamp de ouders helpen bij de godsdienstige opvoeding?

Door de kinderen in aanraking te brengen met het Evangelie. Gods Woord staat centraal tijdens de kinderkampen!

Ochtendprogramma

De kinderen zijn verdeeld in negen groepen. Elke groep heeft zijn eigen tent met twee leidinggevenden. Aan iedere tent hangt een bordje met een plaatsnaam uit het land van de Bijbel. Hiermee wordt de groep aangeduid. Om half negen is het opstaan, tanden poetsen, (wassen) en aankleden. Verschillende meisjes en zeker de leidinggevenden dragen een hoofddoek. Dat is voorschrift in de gemeente van Koersk.

Iedere morgen beginnen de kinderen in hun eigen tent met gebed, bijbelstudie en zang. Hier wordt het eerste uur van de dag aan gewijd. Om tien uur is er gezamenlijk ontbijt. We eten staande achter lange tafels: macaroni of spaghetti in melk gekookt, droog brood en warme roosvicee.

Tot kwart voor elf zijn de kinderen vrij. Dan beginnen 'de lessen'.

Iedere ochtend drie "lessen' van een half uur. Na elke 'les' krijgen de kinderen een kwartiertje pauze.

Uit Nederland zijn schoolborden gekomen. De leidinggevenden laten weten hier ontzettend blij mee te zijn. In het bos nemen de kinderen plaats in twee groepen: de jongens zijn van de meisjes gescheiden. Allen zoeken een plekje op een van de lange matten. Een leidinggevende begint de les met gebed. De Heere Jezus heeft immers gezegd: ..Zonder Mij kunt gij niets doen". In alles zijn we afhankelijk van Hem. Daarom wordt elke aktiviteit begonnen met gebed. Zo gaan we in het open veld geregeld op onze knieën.

Van 14 tot en met 26 juni 1993 brachten 15 jongeren een bezoek aan de voormalige Sovjet-Unie. Zij bezochten verschillende nietgeregistreerde baptistengemeenten: de gemeente van Moskou, van Novosibirsk. van Irkoetsk en van St. Petersburg. Een unieke gelegenheid om de gemeenten waarvoor in tijden van ven'olging en verdrukking is gebeden, nu te bezoeken. En nog hebben ze ons gebed nodig! In de vele ontmoetingen met gemeenteleden, zowel met jong als oud, was er sprake van wederzijdse verbondenheid, van ondersteuning en bemoediging. In de komende uitgaven van 'Daniël' hopen we hiervan nader verslag te doen. Joke Zwerus en Marianne Sollie bleven nog een week in de Sovjet-Unie. Zij bezochten een kinderevangelisatiekamp in centraal Rusland. Een impressie...

Thema

Iedere dag heeft zijn eigen thema. Op een morgen staat als thema centraal: ..Waarom geloof ik dat de Bijbel het Woord van God is? " Aan de kinderen worden enkele vragen gesteld: „Wie heeft er thuis een Bijbel? " Gelukkig gaan alle vingers omhoog! De leidinggevende vervolgt: „We geloven dat dc Bijbel Gods Woord is. Waarom? " Enkele kinderen antwoorden: „De Bijbel is van God gegeven!" Dan wordt er op gewezen hoe noodzakelijk het is dat we Gods Woord ook verstaan. Aan de hand van een vijftal punten wordt het thema verder uitgewerkt. De kinderen schrijven het een en ander op in een eigen schriftje. Dat hebben ze uit Holland gekregen.

Middag

Om twee uur is het middag-

eten. Daarna is er (vrij) spel en een kreatief uur. De kinderen kunnen kiezen wat ze willen doen: schriftjes inbinden, kleuren, luisteren naar een "vertelkassette of geïnformeerd worden over evangelisatiearbeid. Al snel vinden de kinderen hun weg. Bij alle groepen nemen we een kijkje. Met welk een 'eenvoudige" middelen worden de kinderen beziggehouden!

We komen bij de leidinggevenden. Ook zij hebben hun bezigheden. Met een potje inkt en een kroontjespen staan ze bijbelse platen over te trekken. Die kunnen de kinderen dan de volgende dag weer kleuren. We keken onze ogen uit. Wat waren wc blij dat we op het Bondscentrum twee bijbelse kleurplaten onder het kopieerapparaat hadden gelegd en honderdvijftigmaal hadden vermenigvuldigd. Die konden we zo aan hen geven. Het zijn kleine dingen, waarmee we hen dan toch van dienst kunnen zijn.

Zingen

Van 18.00-19.00 uur is er koor. Alle kinderen zijn verplicht hier aan deel te nemen. Zouden wij dagelijks een uur kunnen zingen? De liederenbundels worden tevoorschijn gehaald. Niet alle bundels komen van de drukkerij. Sommige zijn nog met de hand geschreven!

Er worden verschillende liederen geleerd. Na enkele dagen kunnen ook wij een paar regels meezingen. De kinderen vinden het prachtig en letten goed op onze uitspraak!

Tot het avondeten en ook daarna zijn de kinderen vrij. We spelen met de bal. De kinderen krijgen er niet genoeg van. We komen niet verder dan een lach. een aai, een knipoog... De kinderen rennen en roepen. Luid klinken honderd Russische stemmetjes over het terrein: „Joke. Marianne". Tot het kampvuur wordt aangestoken. Dan wordt het stil. Want bij het kampvuur worden cr verhalen verteld...

Kampvuur

Voor het kampvuur hebben de kinderen 's middags al hout gesprokkeld. Iedere avond gaat om kwart over negen dc vlam er in. Koud is het niet. Voor de muggen wordt een broek gedragen. Als de meisjes cr maar wel een rok of jurkje over dragen!

Bij het kampvuur is gezocht naar ccn thema. Er wordt gebeden en gezongen. Op een van de avonden wordt gesproken over: hoort Zijn stem". en de schapen horen Zijn stem; en Hij roept Zijn schapen bij name. en leidt ze uit" (Joh. 10:3b).

Opnieuw worden er aan de kinderen vragen gesteld: „Hoe kunnen we weten wie God is en hoe horen wij Zijn stem? " „Door het Woord van God", luidt het antwoord. „Maar er is nog een stem, een boze stem. van wie is die? " Dan klinkt het: „van de duivel".

Met heel praktische voorbeelden wil de leiding aangeven dat beide stemmen te onderscheiden zijn. „Stel je speelt op straat en je vriendje zegt: 'Zullen we de ruit van dat schuurtje ingooien? " Van wie is die stem dan? Of als je hebt gelogen tegen je vader en moeder en een stem van binnen zegt dat het niet goed is wat je hebt gedaan, van wie komt die stem? "

We zijn blij dat dc kinderen juiste antwoorden weten te geven. de

Voor ons zijn het leerzame lessen.

De kinderkampen in Rusland worden mede mogelijk gemaakt door de stichting Friedensstimme. Middels (financiële) projekten wordt gezorgd voor voldoende gezond voedsel, medicijnen, slaapzakken, pennen, schriften, kleurtjes, kinderbijbels enzovoorts.

Tijdens de thema-avond op onze zomerkampen vragen wij deze zomer aandacht voor kinderhulp in Oost-Europa. Een van de deelprojekten is ondersteuning van het kinderen jeugdwerk in de voormalige Sovjet-Unie. In de vorige 'Daniël' is hierover meer geschreven. Wij willen zorgen voor pennen, schriften, schrijfblokken. kinderevangelisatieboekjes, bijbelse atlassen in de Russische taal en platen om de vertellingen zo aansp rekel ijk en begrijpelijk mogelijk te maken. Om duizenden kinderen van gelovige en niet gelovige ouders een fijne vakantie te bieden en gelijktijdig in aanraking te brengen met het Evangelie. Help jij mee?

Vertellingen

Nederland

Op een gegeven moment komt de vraag of we over ons land willen vertellen. De meesten weten dat we uit Nederland komen, maar wat moeten ze zich bij Nederland voorstellen? Zijn er bergen? Hoe groot zijn de huizen? Waar leven de mensen van? Moet je je studie in Nederland zelf betalen? Is het niet gevaarlijk zo laag onder de zeespiegel te wonen? Hoe hoog zijn de dijken? Hoeveel bemoeienis hebben we van de overheid? Hoe word je koningin en wat zijn je taken?

Vragen te over! We weten veel. maar niet alles.

Zending

Er wordt een avond aan het zendingswerk gewijd. Helena Voth. onze tolk en zelf uit Rusland afkomstig, vertelt over haar missie naar de Nentzen en Ewenken in het hoge noorden van Siberië. Een stam die leeft in de meest primitieve omstandigheden en in een gebied dat alleen per helikopter is te bereiken. Ze wonen daar in tenten, rijden op rendieren en drinken rendierenbloed. Toch is ook bij hen het Evangelie gebracht! Joke vertelt van onze zending: over de geschiedenis, dc huidige ontwikkelingen en de veelzijdige werkzaamheden. Het is ccn thema dat de mensen in Rusland en ook ons aanspreekt.

Evangelisatie

Een andere avond staat in het teken van de evangelisatie. Bij het knetterend vuur vertelt Marianne van een elfjarig jongetje dat door godsdienstonderwijs op school met het Evangelie in aanraking kwam. Zijn ziekte en overlijden droeg er middellijk toe bij dat zijn vader cn moeder onder de bediening kwamen van Gods Woord.

Honderd kinderen luisteren in de stilte van de avond naar de vertellingen. Dagelijks weer met starende ogen en open monden.

Dwing ze in te komen

We krijgen ook de gelegenheid voor een bijbelse vertelling tijdens een van de lessen. Marianne heeft voor alle kinderen een vertelling gehouden. Vanuit het Duits werd de gelijkenis van het grote avondmaal vertaald in het Russisch. Welke taal dan ook, het is en het blijft hetzelfde Woord. Allen worden we door het Evangelie genodigd tot Christus. Geven wij aan deze oproep gehoor? „Hoort Zijn stem". Naar welke stem luister jij (nog steeds)? 's Avonds bij het kampvuur hebben we gesproken over zending en evangelisatie. „Ga uit in de wegen en heggen: n dwing ze in te komen, opdat mijn huis vol worde" (Luk. 14:23b). En ze zullen komen, uit Bolivia.

Brazilië. Afrika, Irian, Nederland, Rusland... velen, ook kinderen. Zul jij er dan ook bij zijn? Nog is er plaats!

Gods werk

Zo is het zaad van het Evangelie gestrooid. Al wat uit Zijn mond uitgaat, zal niet ledig tot God wederkeren; maar het zal doen. hetgeen Hem behaagt, en het zal voorspoedig zijn in hetgeen, waartoe Hij het zende. Dan denken we aan Sascha, ccn van de leidinggevenden van het kinderkamp. Hij studeert duits en vraagt of we hem kunnen helpen aan een Bijbel. Marianne geeft haar Duitse Bijbel. Sascha vertelt van zijn vriend die van Sascha's vader de opdracht kreeg de diensten

te verstoren, omdat Sascha nu de kerk bezoekt. Maar het was zo stil in de gemeente; zijn vriend durfde niet. Hij kwam een tweede keer, een derde keer, ccn vierde keer... het Woord deed kracht in zijn leven... Deze vriend studeert eveneens duits. Voor hem zou Sascha ook graag een Bijbel willen hebben. Joke gaat haar Duitse Bijbel halen cn nog een Russische. Die avond gaat Sascha met drie Bijbels naar huis. Een andere leidinggevende laat weten: „Daar heeft Sascha de Heere nu zoveel om gebeden. Om het bezit van een Duitse Bijbel".

Afscheid

Het moment van afscheid is aangebroken. De voorganger van de gemeente is ook enkele dagen in het kamp; bij dc kinderen van 'zijn' gemeente.

Donderdagavond is onze afscheidsavond. Dc leidinggevenden vinden het veel te vroeg: e dachten dat we heel de maand in het kinderkamp zouden blijven! Als we in dc gelegenheid zijn. moeten wc beslist nog eens terugkomen. We zingen gezamenlijk een lied. wc bidden en lezen Efeze 2:11-22. Dan zijn daar dc geschenken. We ontvangen een schilderij als aandenken aan de gemeente van Koersk. Van de kinderen krijgen we Russisch speelgoed. Woorden van dank worden uitgesproken. Vrijdagmiddag staan er honderd kinderen te zwaaien en te roepen. De voorganger gaat nog eenmaal voor in gebed. Dc leiding zingt voor ons een afscheidslied. Dan stappen we in de auto. op weg naar trein en vliegtuig...

In centraal Rusland blijven de leidinggevenden achter met hun taak voor dc kinderen van de gemeente.

Wij gaan terug naar Nederland; voor onze taak in het jeugdwerk; voor dc jongeren van onze gemeenten.

„Hoort Zijn stem".

Een oproep voor iedereen; ook voor kinderen. In Rusland èn in Nederland.

Zevenhuizen/Voorschoten

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 23 juli 1993

Daniel | 32 Pagina's

Hoort Zijn stem...

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 23 juli 1993

Daniel | 32 Pagina's