Jouw vragen

„Mogen ouders een kind het huis uit sturen?"

Pas hoorde ik van iemand dat wanneer er een broer of zus wegloopt je hem de toegang in huis moet ontzeggen omdat ze verkeerd hebben gedaan en de kerk hebben verlaten. Mijn vraag is: Mag je dat doen als ouder zijnde?

Mijn broer komt elke week thuis en volgens mij is dit juistgoed; je weet hoe het gaat en je kunt hem erop wijzen dat hij fout is geweest en wanneer je hem de deur zou wijzen, zijn de ouders volgens mij verkeerd. Want je hebt met de doop toch beloofd je kinderen op Gods Woord te wijzen en op te voeden?

Je confronteert ons met een ontzaglijk probleem. Het is toch vreselijk dat het voorkomt dat kinderen en ouders zo onderling verwijderd en verbitterd raken dat mensen erover denken om hun kind maar buiten het huis te zetten. Er is niets mooier dan dat ouders en kinderen in alle openheid en liefde met elkaar omgaan.

Wat een vreugde voor ouders als ze merken aan hun kinderen dat ze graag thuis komen en hun zorgen en vragen, maar ook hun aangename dingen met de ouders bespreken. Als ouders en kinderen ver uit elkaar groeien, zullen we ons altijd moeten afvragen waar de oorzaak ligt. Als we Efeze 6 lezen dan zien we daar dat kinderen opgeroepen worden om hun ouders gehoorzaam te zijn in de Heere.

Het eren van onze vader en moeder is het eerste gebod met een belofte. Daaruit blijkt wel hoezeer de Heere wil dat wij eerbied en achting voor onze ouders hebben. Zo zal er een goed getuigenis uitgaan naar de wereld, als onze onkerkelijke buren merken dat er liefde en eensgezindheid in het gezin heerst.

Onredelijk
Tegelijk zien we in Efeze 6 ook dat ouders hun kinderen niet tot toorn moeten verwekken, maar hen moeten opvoeden in de lering en vermaning van de Heere. De oorzaak kan ook bij de ouders liggen! Ook zij moeten zichzelf eerlijk onderzoeken voor Gods aangezicht.

Ouders kunnen onredelijk zijn, ze kunnen liefdeloos zijn. Al met al een verschrikkelijke situatie. Uit jouw brief begrijp ik dat je een broer hebt die nog wel thuiskomt, maar die toch aan jullie gezin ontgroeid is. Ik hoop dat je veel voor hem bidt. Je ziet dat het niet vanzelfsprekend is dat er een goede verhouding tussen ouders en de kinderen onderling is.

Dan mag het ook onze bede wel zijn dat de relaties die er zijn in stand blijven. De duivel is machtig genoeg genoeg om alles stuk te breken. Hoezeer hebben wij de bescherming van de Heere Zelf nodig. Maar onderzoek ook jezelf of je er misschien niet zelf de oorzaak van bent. Wat gaat er van ons uit? Zijn wij geduldig? Hebben wij echte liefde?

Vasthouden
Inderdaad moeten ouders altijd alles doen om hun kinderen vast te houden. Dan helpt het niet als we koel onze bevelen geven, maar het gaat er vooral om dat de ouders met de kinderen spreken. Dat de kinderen merken dat zij een vader en moeder met liefde hebben.

Als dan de kinderen toch aan de christelijke opvoeding ontgroeien, zullen zij zich altijd blijven herinneren dat zij een moeder hadden die voor hen bad, dat zij een vader hadden die tot tranen bewogen kon zijn over hun zaligheid. Dit kan later in hun leven terugkomen, zodat zo'n zoon of dochter alsnog tot bekering komt.

Altijd ruzie
Ik zal niet zeggen dat ouders nooit hun kinderen de toegang tot hun huis kunnen ontzeggen. Als het kwaad van niet thuis komen minder erg is dan het kwaad van wel thuis komen, dan kan er een ogenblik aanbreken dat ouders de ingrijpende beslissing nemen, met een bloedend hart, om hun kind buiten te sluiten.

Stel je voor dat het altijd ruzie oplevert, dan kan het voor ouders werkelijk te veel worden. Dan nog zal het gebed niet achterblijven. Integendeel, dan mag het de bede zijn dat de kinderen en de broers en zussen die wij niet meer kunnen bereiken door de Heere Zelf bereikt worden. Dan is God een God van wonderen. Dan zullen ouders werkzaam zijn en blijven met de doop van hun kinderen.

Hij bevestigt Zijn verbond van kind tot kind, zingen we zo vaak bij de bediening van de doop. Om dat dan tegen de zichtbare werkelijkheid toch te blijven geloven. Dan hoop en gun ik zo van harte, dat dit in jullie gezin de praktijk zal zijn, en dat je ook zult merken dat je met deze God niet beschaamd uitkomt.

Ds. W. van Vlastuin

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen