De Christinnereis [3]

Uitlegger vraagt of er iets nuttigs in die kamer is te zien. Barmhartigheid zegt dat ze niets bijzonders ziet, maar Christinne houdt zich stil. Zij ziet in het midden van de kamer een grote spin. Als Uitlegger nog eens vraagt goed rond te zien, wordt er opgemerkt dat er niets anders is te zien dan een lelijke spin. Dan komt de ontdekkende vraag: Is er maar één spin in deze geweldig grote kamer?

Christinne schiet vol en antwoordt: ‘Hier zijn inderdaad veel meer spinnen, en wel zulke, wier venijn nog veel dodelijker is dan van deze spin’. Het wordt stil in de kamer. Nadat Uitlegger heeft gezegd dat Christinne de waarheid heeft gesproken, bedekken Barmhartigheid en de kinderen hun aangezichten van schaamte.

Tot ontdekking

Hoe helder wordt ons hier geleerd dat Christinne meer ontdekking in haar hart had ontvangen dan de anderen. Zij zag in die spin haar eigen beeld terug. Zij had zichzelf leren kennen als een mens, die van nature vol dodelijk venijn zit. Zij kende haar hart als een vuile bron van wanbedrijven. Dit onderwijs had Barmhartigheid nog niet gehad. Ook de kinderen waren hier nog vreemd van. Daarom bogen ze beschaamd het hoofd.

Wat kunnen wij hiervan leren, geliefde lezer(es)? Als Gods Geest ons door wedergeboorte aan onszelf ontdekt, dan worden we eerst ontdekt aan de dadelijke zonden waar we in leven: de rotte vruchten van onze levensboom. Dat wordt onze nood en onze schuld. Zo was het bij Christinne ook gegaan in Stad Verderf, toen haar de schuldbrief werd uitgereikt. Maar op de leerschool van genade ontdekt de Heilige Geest ook aan de bron van al die zonden: de verdorven wortel van onze levensboom. Ons hart zit vol van dodelijk venijn. Wie daar aan ontdekt wordt, heeft over een ander niet zoveel meer te zeggen en leert het Christinne nastamelen: ‘Hier zijn inderdaad meer spinnen…’.

Tot bemoediging

Dan spreekt Uitlegger opnieuw. Het onderwijs is nog niet klaar. Er valt van die lelijke spin nog wel wat meer te leren. Uitlegger brengt zijn leerlingen bij de Schrift. ‘De spinnekop grijpt met de handen en is in de paleizen der koningen’. Uit de mond van Uitlegger komen nu ‘woorden des levens’. Deze spin leert dat, hoe vol dodelijk venijn en zonden u ook mag zijn, u door de hand des geloof s mag vastgrijpen om te komen tot in de binnenste kamer van de Koning. Christinne moet bekennen dat ze dit onderwijs van de spin niet kende. Dat we van een spin nog kunnen leren hoe het geloof werkt, was voor Christinne een nieuwe les op de leerschool. Tot bemoediging van allen die het horen.

Hoe Bijbels en duidelijk wordt hier iedere zondaar onderwezen in de weg van het ware zaligmakende geloof. Een ziel die zichzelf leert kennen als een mens vol zonden en schuld, leert zich onwaardig en rechteloos kennen. Maar vanuit het levend Godsgemis gaat hij ‘grijpend met de handen’, dat wil zeggen biddend, zuchtend en tastend zijn weg om te zoeken. Hij benut alle naden en kieren die hij vinden kan om zo dicht mogelijk bij de laagste plaats in ‘s Konings paleis te komen.
We vinden er in de Bijbel zo’n helder voorbeeld van in de geschiedenis van de bloedvloeiende vrouw. Ontdekt aan de kwaal van haar leven had ze veel medicijnmeesters bezocht. Bij allen slechts schade geleden, bleef ze arm en ellendig over. Op het gerucht van de enige Medicijnmeester ging ze uit, al had ze Gods wet, recht en de kwaal van haar leven tegen. Ze kreeg een plaats aan de zoom van Zijn kleed om daar onderwezen te worden in het wonder van de genezing.

Wel, zo worden in het Huis van Uitlegger verloren zondaren, die zichzelf in het beeld van die grote spin leren kennen, onderwezen in de tere weg van het gebed. Ze leren een dierbaar geloofswerk beoefenen in het ‘grijpen met de handen’. Zo worden ze gebracht, soms tot onder de troon van de Koning in Zijn paleis. En hoe meer dat volk ontdekt wordt aan haar hart vol dodelijk venijn, des te groter is het wonder dat er voor zulke beesten nog een plaats is in ‘s Konings paleis. Daar zingt zo’n ziel, die zich als een spin leerde kennen: ‘Bij U mijn Koning en mijn God, verwacht mijn ziel een heilrijk lot’.
Geen wonder dat Christinne en haar gezelschap met tranen in de ogen staan en zich ootmoedig buigen voor Uitlegger. Zijn er onder de lezers die zich ook onder dit gezelschap bevinden?
(wordt vervolgd)

ds. B.J. van Boven, De Valk-Wekerom

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen