Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Kleine Kroniek

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kleine Kroniek

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Samenwonen of trouwen?

De christelijke visie op huwelijk en gez staat onder zware maatschappelijke druk. de politiek wordt gewerkt aan het zogenaam „homo-huwelijk". Allerlei alternatieve relatie vormen moeten op hetzelfde niveau geste worden als het huwelijk. Gehuwden en ong huwd samenwonenden zullen dan voor de w volledig gelijk behandeld worden.

Vorige week werden de cijfers bekend maakt van een onderzoek naar de beleving de seksualiteit onder jongeren. Wat te verm den was, werd door dit onderzoek bevestigd Al op zeer jeugdige leeftijd - soms 13 jaar! hebben jongens en meisjes seksuele kontakte Het wordt heel normaal geacht wanneer ee meisje van 16 al aan haar derde vriendje to waarmee ze dan ook regelmatig gemeensch heeft.

In deze tijd en in deze maatschappij wille bijbelgetrouwe christenen handhaven dat seksuele gemeenschap tot binnen het huweli beperkt moet blijven. Hoe dragen we deze v over op de jeugd? Op catechisatie wordt b voorbeeld door de meeste jongelui kritisch reageerd op het afwijzen van , , samenwone als alternatief voor, , trouwen". Het is niet a in tijd zo gemakkelijk hen de motieven voor d In afwijzing duidelijk te maken. Voor ouder jeugdwerkleiders de en catecheten kan het vol - de artikel van ds. P. Groenenberg uit Amer d foort een handreiking zijn. Het is het derde e-een serie artikelen, die verschijnt in het (vr et maakt) Gereformeerd Kerkblad voor Utrec Noord-Holland. ge-

van oe-Huwelijkssluiting in de bijbel

. , , Dr. J. Rinzema schreef een boek onder de - titel , , Huwelijk en echtscheiding in bijbel en n. moderne samenleving" (1961). Op p. 79 wordt n gezegd, dat de huwelijkssluiting in de oude be-e deling is. bestaat uit drie elementen.

ap Het eerste is: de betaling van de bruidsschat. Dat gebeurde door de vader van de bruidegom n (of door de bruidegom zelO aan de vader van de de bruid. Citaat: , , Door het betalen van de jk bruidsprijs werd de verloving of ondertrouw visie aangegaan. De verloving is in het O.T. een nog ij-niet voltrokken huwelijk. Verbreking hiervan gestond gelijk met echtscheiding, verleiding van n" een verloofd meisje met echtbreuk...".

l-Het tweede element: e overdracht van de ie bruid. Op de huwelijksdag gaat de bruidegom, s, vergezeld door zijn vrienden, naar het huis van gen-de bruid. Dan wordt de bruid door haar famislie overgedragen aan de bruidegom (via de uit , , vriend" van de bruidegom, vergelijk Johan-ijge-nes 3 : 28, 29).

ht - Het derde element is de , , consummatie" van het huwelijk, die plaatsvond in de sexuele gemeenschap. Daarvoor gebruikte woorden zijn , , bekennen" (Statenvertaling, o.m. Genesis 4 : I), „tot iemand gaan" (Genesis 6 : 24) en „tot vrouw worden" (Ruth 1 : 12). Uit deze dingen blijkt, dat het gaan samenleven als man en vrouw in de zin van een hechte gemeenschap vormen, een zaak is, waarbij anderen zijn betrokken. Als Boaz met Ruth trouwt, is de

dorpsgemeenschap getuige (Ruth 4 : 7 e.v.). Voordat sprake is van een totale levensgemeenschap, worden beloften afgelegd en verplichtingen aangegaan ten overstaan van God en van mensen. Heel mooi schrijft prof. dr. J. Douma: „Het vormen van een nieuwe eenheid ligt ingebed binnen het leven van de gemeenschap, die daarom als getuige te hulp kan worden geroepen wanneer beloften en verplichtingen niet worden nagekomen" (De tien geboden III, Kampen 1987, p. 40).

In deze tijd worden geen beloften afgelegd tegen over de ouders of de dorpsgemeenschap. Maar waar het om gaat, is: er wordt een belofte afgelegd. Deze wordt nu gegeven ten overstaan van de overheid, die dienaresse van God is. Deze wordt gegeven in de kerk, als het huwelijk kerkelijk wordt bevestigd. Wie deze beloften niet aflegt, mag niet komen tot een totale levensgemeenschap. Daarvoor is de huwelijksband nodig.

Levenslang

Als mensen gaan samenwonen, wordt geen belofte afgelegd, dat hij aan haar en zij aan hem altijd verbonden zal blijven. Maar het samenleven van man en vrouw is toch een verbintenis voor heel het leven („totdat de dood u scheiden zal")? Zeker, degenen, die gaan samenwonen, zullen zich voornemen hun leven lang bij elkaar te blijven. Maar ze kunnen als ze dat willen, zonder enig probleem uit elkaar gaan. Er is geen belofte afgelegd, waarin uitgesproken is, dat ze elkaar zullen betalen, wat ze elkaar schuldig zijn, namelijk liefde. Wie zonder trouwbrief begint, kan ook zonder scheidbrief het huwelijk beëindigen.

Dat het samenleven als man en vrouw een verbintenis is voor heel het leven, blijkt heel mooi uit Efeziërs 5. Daar vergelijkt Paulus het huwelijk - als totale levensgemeenschap - met de band tussen Christus en de gemeente. Die laatste band is blijvend. Dat is geen los-vaste verhouding, maar deze berust op beloftewoorden en aangegane verplichtingen.

J. Douma schrijft (De tien geboden III, p. 41): „De componenten van liefde en totale levensgemeenschap tussen man en vrouw vragen naar hun aard om een belofte van trouw voor heel het leven."

Deze belofte moet publiek worden uitgesproken. Ten overstaan van de overheid. In de kerk. Deze belofte is veelomvattend. Maar ze wordt uiteindelijk uitgesproken ten overstaan van God, die het huwelijk heeft ingesteld. Die God geeft op het gebed kracht om vanuit de gegeven belofte samen te leven.

De overheid vraagt niet meer, dat die belofte wordt afgelegd. Samenwonen, zonder getrouwd te zijn, is nu een wettige samenlevingsvorm. Dat ontslaat christenen echter niet van hun plicht zich te laten leiden door de orde van God, die de totale levensgemeenschap verbindt aan het huwelijk, dat een beeld is van de blijvende band tussen Christus en zijn aardse bruid.

Lichtende sterren

Christenen, die gaan samenwonen zonder sexuele gemeenschap te hebben, moeten ook eens denken aan hun belangrijke taak een licht te zijn in hun omgeving. De Here beveelt ons anders te zijn dan de mensen die niet geloven (Efeziërs 4 : 20). Wij moeten onbesproken kinderen zijn temidden van een ontaard en ver-

keerd geslacht, waaronder wij moeten schijnen als lichtende sterren (Filippenzen 2 : 15). We moeten aan de mensen onze goede werken laten zien, opdat ook anderen de Vader in de hemel gaan verheerlijken (Mattheüs 5 : 16). Christenen zijn door hun doop onderscheiden van de kinderen van de ongelovigen en hebben de taak dat te laten zien in hun dagelijkse leven.

Als wij nu uiterlijk hetzelfde doen als de ongelovigen, dan onderscheiden we ons niet meer van hen. Dan kunnen we aan onze ongelovige buren wel vertellen, dat ons samenwonen anders is dan dat van vele onkerkelijke jongelui, omdat wij samenwonen zonder sexuele gemeenschap te hebben, maar... dat zal men niet geloven.

Mensen die samenwonen, zijn in de ogen van de overheid mensen, die een totale levensgemeenschap vormen, of ze nu getrouwd zijn of niet. Dat blijkt uit allerlei wettelijke bepalingen.

Ook al hebben samenwonenden geen sexuele gemeenschap, ze worden door buitenstaanders allen over één kam geschoren. Dat betekent dus, dat onze levenshouding niet meer anders is en geen appél meer is op hen, die zonder God leven. Dan zijn we een sta-in-de-weg voor God, die immers mede door onze christelijke levenswandel wil komen tot de volwording van het door Hem bepaalde getal.

Het zal duidelijk zijn, dat samenwonen vóór het huwelijk de evangelieverkondiging in de weg staat. Ik bedoel dan de evangelieverkondiging, waartoe iedere christen geroepen is.

Bovendien: we hebben niet alleen een taak naar buiten, maar ook naar binnen.

Geen aanstoot

Degenen, die gaan samenwonen vóór het huwelijk, ook al zeggen ze geen sexuele gemeenschap te hebben, geven in de kerkelijke gemeente, waartoe ze behoren aanstoot. Medekerkleden zullen aanstoot aan hen nemen. Nu hoeft dat niet altijd een reden te zijn om dingen na te laten of te doen. Er bestaat zo iets als christelijke vrijheid.

Maar in dit geval geldt, dat samenwonenden tenminste de schijn op zich laden te leven als getrouwden. Naar buiten toe vormen ze een totale levensgemeenschap. Men komt ongeloofwaardig over bij medekerkleden, als men zegt geen geslachtsgemeenschap te hebben. Terecht wordt dan aanstoot genomen aan een levenshouding, die strijdt met de orde van God.

Zeker, er is verschil tussen degene, die niet in de kerk komt, omdat hij aanstoot neemt aan God en degene, die de kerkgang achterwege laat, omdat hij aanstoot neemt aan z'n predikant, maar van beide geldt, dat ze zondigen. Toegepast op het samenwonen: er is verschil tussen degenen, die samenwonen en samenleven en degenen, die samenwonen zonder sexuele gemeenschap, maar in beide gevallen geldt: het is zonde tegen Gods gebod.

Laat de totale levensgemeenschap geoefend worden daar waar deze thuishoort: in het door God ingestelde heilige huwelijk."

We zijn ds. Groenenberg dankbaar dat hij op deze heldere en aansprekende wijze de argumenten tegen „samenwonen" op een rij heeft gezet.

V.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 november 1990

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's

Kleine Kroniek

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 november 1990

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's