Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Samen onderweg

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Samen onderweg

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

"Van harte hoop ik dat in de andere kerken degenen die God vrezen het SoW-proces niet volgen als toeschouwers, maar als broeders en zusters die meeworstelen om Gods ontferming over Sions gruis." Zó besloot mijn Beurtelings-collega ds. R. van Kooten zijn bijdrage in Terdege van 7 februari 1996. Welnu, hij kan daarover gerust zijn. Ach, gerust is het woord niet. Laat ik zeggen, hij kan van dit meeleven verzekerd zijn. De hele gereformeerde gezindte houdt de adem in als zij ziet wat er de eerstkomende jaren staat te gebeuren in ons land. En dat niet alleen in het hervormde deel van die gezindte, maar ook bij de afgescheidenen. Althans in de gemeente waartoe ik behoor, wordt daarom de zaak van het SoW-proces expliciet de Heere opgedragen in de zondagse ambtelijke gebeden op de kansel en naar ik hoop ook aan tafel en in de binnenkamer. Zal de vaderlandse kerk, die planting Gods in ons vaderland, waarheen wij altijd nog eens hoopten terug te keren, dan werkelijk ophouden te bestaan? Als dat werkelijk gebeurt, is ook het opgeven van onze noodwoningen onmogelijk geworden, want waarheen moeten wij dan terugkeren? Quo vadis? 't Is waar, Hendrik de Cock sprak van "Afscheiding en Wederkeer". Maar ook de zuiver historisch denkenden onder zijn volgelingen zullen een zeker heimwee naar de dagen van weleer nooit helemaal hebben kunnen onderdrukken, dunkt me. Voor de Ledeboerianen is de zaak nog meer opgebonden. De weg terug is het, waar zij generaties lang naar uitzagen.

Heilig geld
Zou het zo kunnen zijn dat de Heere de crisis, waarin Neêrlands kerk nu is geraakt, aan de hele Kerk van Christus in ons land zal heiligen? Dat wij nu zullen zien gebeuren wat zelfs in de bange jaren van de Tweede Wereldoorlog niet mogelijk bleek? Namelijk dat Zijn verdeelde kerk dichter opeen gaat schuilen in bange barensweeën? Soms denk ik daar tekenen van te zien en droom ik dat er meer en meer een heren erkennen van elkaar zal komen. Wat verblijden wij afgescheidenen ons hartelijk als wij in de vaderlandse kerk de schriftuurlijk-bevindelijke prediking op ongedachte plaatsen tot bloei zien komen. Hoe verdiepen we ons in doorwrochte krantenartikelen van kerkjuristen waarin de schier niet te ontwaren ins en outs van centraal toezicht, oud beheer, , vrije kerke en vrij goed ons wordt uitgelegd. Degenen onder ons die wat meer gelezen hebben, weten wel dat het zo'n anderhalve eeuw geleden juist de liberalen waren, die wel geld en goed van de kerk in hun macht wilden hebben, maar verder lak hadden aan de leer en die daarom kerkvoogdijen in stand hielden buiten het lichaam van Christus om. Zij hebben er daarom best wat moeite mee als zij uit wat zij lezen begrijpen dat vandaag de dag het juist hun bevindelijke broeders zijn die dat heilige geld in niet-ambtelijke handen willen geven. Maar anderzijds zal het waar zijn dat de SoW-beleidmakers zo'n vaart maken met het afdwingen van de figuur van ouderlingkerkvoogd teneinde te voorkomen dat de kerkelijke goederen hun grijpgrage handen ontglippen. Kerkelijke goederen! Hebben niet Abraham van de Velde enjacobus Koelman daar strijd over gevoerd in de tijd toen nog stadhouders ons land regeerden? Hebben De Cock en Scholte daarom gemaald toen zij in de benauwdheid zaten? Hoe is het afgelopen met de paneelzagers van de Nieuwe Kerk in Amsterdam van het jaar 1886? Waar is het boek dat mij alles vertelt over het bezit van de kerkelijke goederen door de eeuwen heen? In de brandkast van mijn kerkje ligt een notariële akte van eigendom, compleet met kadastrale aanduiding en wat verder nodig is, om aan te tonen dat die grond en dat gebouw van niemand anders is dan van de Oud gereformeerde gemeente in Den Helder. Maar beschikt de hervormde gemeente van, zeg maar, Giessen Oudekerk ook over zo'n document inzake haar eeuwenoud bedehuis? Wat verschrikkelijk ingewikkeld allemaal! Ja, wij voelen ons heel nauw betrokken bij de strijd van onze broeders op het voorvaderlijk erf De dagen dat wij onze gemeenten leerden dat wij onszelf zien als de „wettige voortzetting van de kerke Christi in ons vaderland, de andere latend voor wat ze zijn" ligt ver achter ons. We laten de anderen helemaal niet meer voor wat ze zijn, maar wij verblijden ons met de blijden en wenen met de wenenden.

Broeders
En 't is zo gelukkig dat de liefde niet van één kant komt. Wat zijn de broeders in de Bond en elders oprecht verblijd geweest toen de Commissie van Onderzoek van de Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland onlangs een broeder uit een van de gemeenten preekconsent verleende. En hoe hopen en bidden we met z'n allen mee met de broeders in de Gereformeerde Gemeenten in Nederland of ook daar de twee overgebleven leraars nog eens een broeder in de bediening van Woord en sacrament mochten ontvangen. Hoe leven we mee in het beroepingswerk in de Gereformeerde Gemeenten en hoe hebben we met z'n allen uitgezien naar de namen van de mannen die de vacatures aan de Chr. geref theologische universiteit in Apeldoorn moesten gaan vervullen. Wat zijn we bezorgd als we horen hoe de stem van ds. J.H. Velema aan helderheid heeft ingeboet na zijn laatste ziekte. Dwars door alle verschil en verdriet om de verdeeldheid heen weten wij ons in ons kleine land toch één familie. En scharen ons rondom onze Oudste Broeder.

Preek van Luther
In de dagen dat ik op dit stukje liep te broeden viel een zondag. Het was de 450e sterfdag van Maarten Luther. Laat nu de diaken die die morgen de preek zou lezen op de proppen komen met een preekje van de grote hervormer zelf! In een oud, flinterdun oranje omslagje gestoken. Dat was pas echt overjarig koren! Maar een heerlijke preek over Handelingen 13:38. En 's avonds hadden we uit de catechismus van ds. A. Vergunst zondag 19. „Het Hoofd Zijner christelijke kerk" en: „In alle droefenis en vervolging". Ook zo kostelijk. Het SoW-proces werd niet genoemd, maar je kon er de preek wel op toepassen. Je zou bijna vergeten dat je in een noodwoning zit!

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 6 maart 1996

Terdege | 96 Pagina's

Samen onderweg

Bekijk de hele uitgave van woensdag 6 maart 1996

Terdege | 96 Pagina's