GODDELIJKE BOUWKUNST

Welk een verwachting! Juist veer die aartsvader die heel zijn leven, na zijn uitgang uit Ur der Chaldeeën, in tenten geweend heeft.

Wat had Abraham verlaten?

De stad. De wereldstad, waar alles schijnbaar hecht en sterk, solide en vast was. Waar veiligheid, en beschutting, genot en vreugde was.

De stad waar Abraham vandaan kwam had stevige fundamenten. De opgravingen hebben wel duidelijk gemaakt dat de Chaldeeën al vroeg machtige, kunstige steden bouwden, middelpunten van het wereldleven.

En toch, cndar.ks alle vastheid, zijn die steden in puin gelegd. En al zijn er, diep ender de grend, neg de fundamenten, boven de grond is het afbraak en verwoesting. Abraham verliet dat alles terwijl het nog blonk van sieraad en vertoning. En waarom? Omdat hij door het gele of een andere stad verwachtte, de stad die fundamenten heeft, welker Kunstenaar en Bouwmeester God is.

Letterlijk staat er: de stad die dé fundamenten heeft, d.w.z. fundamenten die eeuwig vast liggen en nooit te gronde gaan.

De wereldstad, de stad van de mens, heeft fundamenten, die eeuwen trotseren, maar ze zijn tenslotte niet bestand tegen de tijd die alles schendt.

De stad Gods echter heeft fundamenten die onverwoestbaar zijn, want haar Kunstenaar, haar Architekt is Gcd. En Hij is er cok de Bouwmeester, de Uitvoerder van.

Zo is het nooit in de wereldstad. Een ander is de arohitekt en oen ander is de bouwer. Bij de stacl Gods is dat één, een wondere harmenie.

En weet je wat deze Kunstenaar cck doet?

Hij zorgt er Zélf voor dat er mensen in die stad komen wonen!

Mannen en vrouwen, jcrigens en meisjes, die Hij door Geest en Wcord de armoe en leegheid laat zien van de wereldstad en het leven binnen haar muren, en daar tegenover de heerlijkheid en de rijkdom van de stad Gods, van de Kunstenaar en Bcuwmeester van die stad.

Abraham verwachtte die stad! Hij wachtte niet af, maar hij vérwachtte! Wij óók, jongens en meisjes?

Kennen we iets in ens leven van dat heimwee naar God, Zijn Wcord en Zijn dienst? We zijn zo druk bezig met van alles en nog wat, en misschien wel het meest met de wereldstad en ihet leven binnen haar muren.

Maar wee ens, als dat alles ons leven nog vult en we opgaan in hetgeen de stad van de mens geeft.

Want als dat zo blijft, als we voor niets anders warm Iepen, dan zullen we onherroepelijk met die wereldstad omkomen.

Wij hebben Hém nodig, Die door de wereldstad werd uitgeworpen, en door haar aan een vlcekhcut genageld werd.

En Die zo voor al de Zijnen verwierf de stad die fundamenten heeft.

Daarcm heeft cck Jezus, opdat Hij door Zijn eigen bloed het volk zou heiligen, buiten de pcort geleden.

Zo laat ens dan tot Hem uitgaan, buiten de legerplaats, Zijn smaadheid dragende. Want wij hebben hier geen blijvende stad, maar wij zoeken de toekomende, welker Kunstenaar en Bcuwmeester God is.

Wéét jij dat ook en zóék jij die ook?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen