Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Twee benen in de maatschappij (2)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Twee benen in de maatschappij (2)

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

SGP-raadsleden zijn – net als alle andere SGP-politici – goud waard. Zij vormen in de lokale politiek het gezicht van de partij en staan met beide voeten in de modder. Ze durven de confrontatie met anderen aan te gaan en helder en duidelijk de boodschap van Bijbels genormeerde politiek te laten horen. En kiesverenigingen? Zij lijken in de plaatselijke samenleving de grote afwezigen. Maar daar kan verandering in komen!

In de vorige aflevering stond de relatie tussen fractie en kiesvereniging centraal. Dat betrof de eerste helft van de tweede pijler: het zichtbaar invloed uitoefenen op de maatschappij en participeren in de plaatselijke (netwerk)samenleving. In deze aflevering gaat het over de laatste helft van de tweede pijler. Nu ligt de nadruk op wat de kiesvereniging – de fractie buiten beschouwing latend – kan doen om present te zijn in haar omgeving. Zodat ze echt met twee benen in de maatschappij staat.

Verantwoordelijkheid

Afschuiven van taken is niet moeilijk. Leden geven graag het kiesverenigingsbestuur de volmacht om bezig te zijn met de SGP. En besturen wijzen graag naar fracties om de boodschap van Bijbels genormeerde politiek uit te dragen in de maatschappij.

Toch moet de kiesvereniging die haar statuten kent beter weten. Niet de fractie “stelt zich ten doel de beginselen van Gods Woord op staatkundig terrein tot meerdere erkenning te brengen in den lande” (artikel 3 modelstatuten pkv.), maar “de kiesvereniging”. Wie is de kiesvereniging? De leden! Zij vaardigen vertegenwoordigers af in het bestuur om het doel te realiseren. Uiteraard ontslaat dat leden niet van de plicht om ook hun steentje bij te dragen.

Veranderende overheid

Wat kunt u als bestuur samen met uw leden doen om invloed uit te oefenen op de maatschappij en te participeren in de plaatselijke (netwerk)samenleving? Dr. M.W. van Buuren geeft daar in het boekje Tussen stemmen en sturen; besluitvorming en burgerschap in de netwerksamenleving aanwijzingen voor. De publicatie kan u bekend voorkomen: op de partijdag in 2006 is er uitgebreid aandacht aan besteed. Hier volgen enkele hoofdlijnen, om daaruit vervolgens acties naar voren te laten komen.

Overheidsbeleid komt de laatste decennia steeds meer in netwerken tot stand. Het primaat van de politiek verdwijnt. Beleid wordt gevormd door de samenwerking van maatschappelijke, private en publieke partijen. De verschillende overheden in Nederland erkennen dit en weten zich in sterke mate afhankelijk van belangengroepen, bedrijven en burgers. Resultaat is dat gemeenten investeren in interactieve beleidsvorming.

Van Buuren stelt in de nota de vraag of dit wel aanvaardbaar is voor SGP’ers. De overheid – lokaal en landelijk – is er toch van Godswege en dient toch gehoorzaamd te worden? Er volgt een evenwichtig antwoord. Burgerparticipatie moet voor de SGP aan drie eisen voldoen:

1. Ze moet toegestaan zijn door de overheid als Gods dienares. Bij de overheid ligt het primaire gezag, maar als zij toestemming geeft voor actieve burgerparticipatie mag de burger hier gebruik van maken.

2. Ze moet uit goede motieven voortkomen. Niet eigenbelang, maar “dienstbaarheid als uiting van liefde tot God en de naaste” moet het uitgangspunt zijn.

3. Gehoorzaamheid is een randvoorwaarde. De mogelijkheden om beslissingen aan te vechten zijn eindeloos, maar principieel zijn er grenzen. De overheid dient gehoorzaamd te worden.

Als de overheid toestemming geeft om beleid in netwerken tot stand te laten komen, mág de SGP hier niet alleen gebruik van maken, maar móét ze er ook gebruik van maken. Juist als de christelke vertegenwoordiging in de politiek geminimaliseerd wordt, moeten christenen van zich laten horen. Laat individuen en christelijke organisaties de Bijbelse boodschap in het publieke domein verbreiden.

Vandaar dat Van Buuren kiesverenigingen oproept om de verbindende schakel te zijn tussen belangenorganisaties en gemeentebestuur. Veel wat politieke partijen niet kunnen, kunnen maatschappelijke organisaties via andere kanalen wel. Mobiliseer de achterban. Wijs belangenorganisaties en burgers op mogelijkheden om hun stem in de beleidsvorming te laten horen. Vervul een coördinerende en ondersteunende rol!

Vier momenten

Concreet vertaald naar acties, wat kunnen kiesverenigingen doen? Van Buuren onderscheidt vier momenten van participatie:

1. Agendavorming: plaats een probleem in de lokale gemeenschap op de agenda. De SGP in Veenendaal deed dit door middel van een onderzoek naar veiligheid en leefbaarheid in de gemeente. Aan de hand van de uitkomsten ondernam de gemeente stappen om de veiligheid te laten toenemen en het punt staat regelmatig op de politieke agenda.

2. Beleidsvorming: als een probleem op tafel ligt, mogen de burgers meedenken over de vorming van beleid. De SGP in Alphen aan den Rijn (zonder vertegenwoordiging in de raad) deed dit toen een lokale politieke partij de winkels op zondag wilde openen. Door actief het SGP-standpunt in de publiciteit te brengen en leden in te schakelen, kwam er een brede discussie op gang.

3. Besluitvorming: burgers mogen hun mening laten horen voordat de gemeenteraad een besluit neemt. Dit kan in hoorzittingen, rondetafelgesprekken, internetfora, handtekeningenacties en inspraakprocedures. Een voorbeeld is de inspraak van reformatorische kerken in Den Haag enkele weken geleden rondom het besluit om gewetensbezwaarde trouwambtenaren te weren.

4. Bezwaar en beroep: een laatste mogelijkheid is het aantekenen van bezwaar en beroep. Dit is de geëigende weg om genomen beslissingen te heroverwegen, net als deelnemen aan evaluaties, buurtmonitoren en enquêtes. Denk hierbij aan het bezwaar dat de SGP in Leiderdorp (zonder raadslid) aantekende tegen zondagsopenstelling van WOOON (zie hiervoor de rubriek ‘Plaatselijk actief’ in De Banier nr. 12, 24 juni 2011).

Kiesverenigingen kunnen dus op vier momenten in het politieke besluitvormingsproces op allerlei wijzen van zich laten horen. Let wel: een christen past daarbij bescheidenheid en grijpt de mogelijkheden niet aan om besluiten te traineren. Gehoorzaamheid is immers vereist. Wel mogen de mogelijkheden die de overheid geeft, gebruikt worden om mee te helpen aan totstandkoming van beleid.

De vertaling van de genoemde mogelijkheden ligt in handen van het bestuur. Stelt het PR-functionarissen aan om een standpunt te agenderen (agendavorming)? Stelt het een commissie in die af en toe onderzoek doet (beleidsvorming)? Roept het zijn leden regelmatig op om in te spreken (besluitvorming)? Of tekent het zelf bezwaar aan (bezwaar en beroep)? Wees creatief en schakel de leden hiervoor in.

Individu

Over leden gesproken: het kan goed zijn om als kiesvereniging eens na te vragen in welke groepen, besturen, commissies en andere organen leden participeren. Roep vervolgens de leden op zoveel mogelijk als christen present te zijn in de samenleving. Van Buuren onderscheidt twee soorten participatie:

• Direct: een individuele burger probeert rechtstreeks en persoonlijk zijn invloed aan te wenden om de publieke besluitvorming te beïnvloeden. Dit is vaak informeel, zoals het spreekuur van een wethouder, het bezoek aan een praatsessie van de raad, het deelnemen aan een klankbordgroep in de regio en het meedoen aan een burgerpanel in de provincie.

• Indirect: een individuele burger tracht zijn invloed aan te wenden door deel te nemen aan een maatschappelijke organisatie. Dit is vaak heel eenvoudig, zoals het bestuurslidmaatschap van een speeltuin of een bibliotheek. Een bestuurslid van een speeltuin kan veel makkelijker dan de SGP-fractie voorkomen dat de speeltuin op zondag opengaat. En een bestuurslid van een openbare bibliotheek heeft meer invloed op het aanschafbeleid dan de SGP-fractie die alleen maar tegen subsidie kan stemmen.

Een gedeelte van de leden zal al uit zichzelf hiermee bezig zijn. Een ander deel echter niet. Grijp als kiesvereniging de gelegenheid aan om uw leden in te schakelen en actief te laten zijn in besturen, wijkplatforms en andere organen. Maak uw leden hiervan bewust.

Suggesties

Nog twee suggesties om als kiesvereniging invloed uit te oefenen op de maatschappij en te participeren in de (netwerk) samenleving. Vaak zijn we gewend om bijeenkomsten voor eigen publiek te houden. Wie echter om zich heen kijkt, ziet bij zijn medemens onnoemelijk veel vragen over zekerheid. De euro, in hoeverre kunnen we daarop vertrouwen? Abortus, vindt Nederland dat echt humaan? Wat gaat er van ons land worden als dit zo doorgaat?

Een unieke kans voor de SGP om op deze vragen in te spelen. Beleg een openbare bijeenkomst voor de hele gemeenschap. Communiceer deze naar alle inwoners en richt de bijeenkomst hierop in. Zorg voor sprekers die mensen echt weten te raken. Geef antwoord op de vragen die leven. En laat uiteindelijk de Bijbelse boodschap de hoogste toon aangeven, door een predikant te vragen met een treffende meditatie te sluiten. Omdat immers alleen in God zekerheid te vinden is.

Een laatste suggestie: breng als kiesvereniging alle kerken in uw woonplaats eens om de tafel. Zij zijn er niet alleen voor hun leden, ook zij staan in de maatschappij. Wat zijn hun zorgen? Wat zien zij graag veranderd? Waar kunnen christelijke partijen, kerken en maatschappelijke organisaties de handen ineenslaan om van betekenis te zijn voor de lokale samenleving? Initieer als SGP – de interkerkelijke partij bij uitstek – dit gesprek en geef er een vervolg aan.

Tot slot

Kiesverenigingsbesturen hebben een belangrijke taak: de knoopfunctie die ze hebben volop benutten. Laat ze christenen wijzen op open vallende posten bij besturen en verenigingen. Laat ze organisaties en burgers wijzen op participatiemogelijkheden. Ze hebben daarnaast ook een ombudsfunctie: door burgers hun stem te laten horen, spreekuren te organiseren om ontwikkelingen te constateren en ondersteuning te geven aan levensbeschouwelijke organisaties.

Is dit allemaal nodig? Ja! De SGP is het aan haar theocratisch beginsel verplicht om samenlevingsgericht te zijn. Inmiddels oud-parlementariër ir. B.J. van der Vlies verwoordde dit eens treffend: “Naarmate Nederland minder behoefte zegt te hebben aan Gods Woord, moeten wij dat Woord met nog meer overtuigingskracht doorgeven en voorhouden.” Daarom is het nodig als SGP met twee benen in de maatschappij te staan.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 25 november 2011

De Banier | 24 Pagina's

Twee benen in de maatschappij (2)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 25 november 2011

De Banier | 24 Pagina's