Mooie titel, beschamende inhoud

De Raad van de Evangelische Kirche in Deutschland (EKD) gaf op 19 juni 2013 een geschrift uit met een mooie titel, die te vertalen is als: “Tussen autonomie en afhankelijkheid. (Het) gezin als betrouwbare gemeenschap versterken.”
Maar behalve de titel is er niet veel ‘moois’ in deze uitgebreide publicatie (160 pagina’s), die bedoeld is als een ‘oriënteringshulp’ te vinden. De samenstelling ervan, die drie jaren in beslag nam, was in handen van een commissie ad-hoc van de genoemde raad. Zij telde veertien leden, tien vrouwen en vier mannen.
Een bekwaam exegeet ontbrak in dit gezelschap, evenals een ethicus. Voorzitter was mevrouw Christine Bergmann die namens de SPD van 1998 tot 2002 in de Bondsregering minister van gezinszaken was.
Kenmerkend voor dit stuk is dat men bekende, bestaande begrippen als ‘huwelijk’ en ‘gezin’ eerst heeft leeggezogen en daarna opnieuw gevuld met een andere inhoud.
Iedere vorm van samenleven van op zijn minst twee personen, die verbondenheid kennen, betrouwbaarheid en wederzijdse verantwoordelijkheid, kan gelden als een huwelijk.
Gezin is die vorm van samenleven waarin generaties met elkaar verbonden zijn en mensen voor elkaar verantwoordelijkheid op zich nemen.
Mevrouw Bergmann verklaarde bij de presentatie van het kerkelijk document in Berlijn dat de vorm waarin gezin en partnerschap beleefd worden er niet toe doet. “Het gaat erom de belofte van vrijheid en gelijkheid van alle mensen ernstig te nemen en gerechtigheid ook in het gezin om te zetten.”
Ook is een hoofdstuk gewijd aan het geweld in het gezin. Dit is, nog altijd volgens de oriënteringshulp, de meest voorkomende vorm van geweld.
Met een vals beroep op Luther wordt het huwelijk (tussen man en vrouw) als eigenlijk niet zo uniek afgedaan, want hij noemde het een ‘weltlich Ding’. Dat zou dan nu de mogelijkheid bieden om er te midden van maatschappelijke veranderingen in vrijheid mee om te gaan.
Luther bedoelde echter dat het huwelijk geen sacrament is, maar wel een goddelijke instelling, wat later ‘een scheppingsorde’ genoemd werd. Dat is blijkbaar tot de veertien dames en heren niet doorgedrongen. En wanneer zij met Bonhoeffer bekend waren geweest, zouden zij geweten hebben van de goddelijke ‘mandaten’.
Deze kerkelijke handreiking doet de deur open voor allerlei vormen van samenleven die met hetgeen de Bijbel over huwelijk en gezin leert niets meer te maken hebben.
De geest van deze tijd is in dit kerkelijk document niet alleen nadrukkelijk aanwezig, hij is er ook leidinggevend aan.
De EKD heeft misschien een stevig applaus verwacht. Maar dat is tegengevallen. Vanuit de landskerken zijn de nodige bezwaren tegen deze on-Bijbelse handreiking naar voren gekomen. Er is een stevige discussie begonnen.
En de pers? De Frankfurter Allgemeine (te vergelijken met bij ons NRC Handelsblad) schreef bij voorbeeld: “Verbazingwekkend is de slappe wijze waarop de EKD in deze ‘oriënteringshulp’ omgaat met de Bijbel.”
Het dagblad Die Welt: “Levenslang moet niet meer onvoorwaardelijk zijn. De Evangelische Kerk ondermijnt het ideaal van de trouw in het huwelijk.”
Wel heel beschamend voor de EKD zijn de commentaren vanuit de Rooms Katholieke Kerk. De wijbisschop van Keulen noemde het stuk in een radio-interview een breuk met de eigen evangelische (protestantse) traditie en een breuk met het christelijke beeld van de mens en van het huwelijk.
De bisschop van het Duitse Limburg F.P. Tebartz van Elst sprak uit dat de Duitse bisschoppen heel bezorgd zijn dat in deze officiële tekst de levenslange trouw in het huwelijk gerelativeerd wordt.
Een derde stem: Dit papier is een volgende stap van de EKD in de richting van willekeur en daarmee van waardeloosheid.
De bisschop van Regenburg, dr. Rudolf Vorderholzer, ziet hierin een verandering van koers en afkeer van het Bijbelse zicht op man en vrouw.
Hij roep de evangelische christenen op terug te keren op de bodem van de Heilige Schrift. En hij stelt de vraag wat oecumene nog te betekenen heeft wanneer de Heilige Schrift niet het gemeenschappelijk fundament is.
Zo is dus de EKD op weg naar 2017 …

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen