HET CHRISTELIJKE GEZIN IN ONZE TIJD

Met het Woord op weg naar het Rijk

In de gemeente hebben we als ambtsdragers in de regel met gezinnen te maken. Ook alleenwonenden resp. alleenstaanden behoorden in elk geval eens tot een gezin, werden doorgaans in een gezin - al of niet ‘volledig’ - geboren en groeiden in een gezin op, hebben hun herinnering aan, mogelijk heimwee naar een gezin. Het leek de redactie goed eens een nummer speciaal aan het gezin te wijden, een ‘themanummer’ dus.

Immers voor velen is heden ten dage met het huwelijk ook het gezin ‘uit de tijd’. Maar ook al is het argument ‘uit de tijd’ voor hen zo doorslaggevend dat zij zonder meer van verdere argumentatie afzien, toch is de mens in tegenstelling tot verreweg de meeste schepselen aangewezen op een ànder mens, heeft jarenlang hulp van een medemens nodig om te leven en te overleven, hulp die niet ‘uit de tijd’ geëlimineerd kan worden dan ten koste van eigen lééftijd. Die hulp wordt op de meest natuurlijke wijze verleend in het gezin, de gemeenschap van vader en moeder en kind(eren), een gemeenschap die een beroep op de liefde doet, vooral in de vorm van zorg en trouw, berustend op keuze - man en vrouw kiezen voor gezinsvorming - maar ook op leiding - de mens wordt in een gezin geboren.

Het gezin is wel de eel genoemd waaruit de hele menselijke samenleving is opgebouwd. Men spreekt ook wel over hoeksteen van de samenleving. Beide benamingen typeren de betekenis en waarde van het fenomeen gezin. Alle in feite onwezenlijke theorieën over de samenleving en de ‘maakbaarheid’ ervan ten spijt gaat het in de samenleving om het antwoord op de eenvoudige vraag uit de bergrede van de Here Jezus: ‘Wat zullen we eten, of wat zullen wij drinken, of waarmee zullen we ons kleden?’ (Matt. 6:31). Bij de reële beantwoording van die vraag laat de samenleving, economisch, sociaal, politiek en ook cultureel, constateren dat mensen elkaar, hoe gecompliceerd ook, onontkoombaar nodig hebben, op elkaar zijn aangewezen. Alle levensbetrekkingen, bepaald door de genoemde vraag naar voeding en kleding, komen in het gezin als in een samenleving in het klein aan de orde waarin duurzaamheid en trouw essentieel en fundamenteel zijn. Of het nu gaat om het gezin in zijn volledigheid van ouders en kinderen (voorheen ook ‘dienstbaren’ inbegrepen), of om een gezin zonder kinderen, of om het zogenaamde éénouder- of onvolledig gezin, het gezin is de meest eenvoudige en natuurlijke gemeenschap, want het beantwoordt aan de meest elementaire behoeften en verlangens van de mens, waarin het aankomt op besef van solidariteit en verantwoordelijkheid.

De val van de mens die als God wilde zijn (Gen. 3) en zichzelf teen als de maat van alle dingen steide, heeft de samenleving in het groot én de samenleving in het klein aan de ontwrichting en de ontbinding prijsgegeven. Hoe de situatie de eeuwen door ook varieerde, het ‘zoeken van de heidenen’ (Matt. 6:32) is via renaissance en humanisme (16de eeuw), via Verlichting en revolutie (18de eeuw), via modernisme en marxisme (19de eeuw) in individualisering en nihilisme terechtgekomen: alle idealen en normen van humane en morele aard - hoogstens nog als folklore gedoogd - zijn in dat proces meegesleept, al sterker naarmate de camouflerende laag van christelijke tradities uitsleet. Dit ontwrichtingsen ontbindingsproces is een realiteit die de gemeente niet onberoerd laat en dus ambtsdragers niet onverschillig mag laten.

Ook al kunnen in het kader van een ‘themanummer’ niet alle aspecten aan de orde worden gesteld, de genoemde realiteit motiveerde de redactie vanuit het ‘zoekt eerst Zijn Koninkrijk en Zijn gerechtigheid’ (Matt. 6:33) dit nummer samen te stellen waarin een achttal auteurs elk een bepaald facet belicht ten dienste van het pastoraat met betrekking tot de ‘cel’ alsook de ‘hoeksteen’ van de samenleving zoals die in de gemeente gestalte ontvangt: het gezin als schepping van God beleden en beleefd!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen