De vijvertuin van Nieske en Dirk de Winter

Toen de grond achter hun woning vrij kwam, besloten Nieske en Dirk hun ideaal te verwezenlijken. De tuin zou een parkachtige uitstraling krijgen, met als centrum een grote natuurvijver. Met de uitgegraven grond is een wal opgeworpen rond het terrein. Daarop staan nu bomen, struiken en heesters, met op de voorgrond prachtig beplante borders. Het geheel vormt een schitterend decor voor een juweel van een vijver. Maar waar ik echt door getroffen ben, is de ijzersterke formule: vaste planten met toeven bijzondere eenjarigen, die als een luchtige krans de vijver omlijsten. Tussen de bloemenweelde in lieflijke, zachte tinten trekt het water de aandacht. Eendjes kuieren gemoedelijk tussen de beplanting van zwanebloemen, veronicas en snoekkruid.

Bellenblazen
Plakkaten waterlelies rukken op in de richting van de lissen, waartussen het eendenhuisje drijft. Het is vaak verbazend wat tuiniers tot stand kunnen brengen en hoe creatief ze zijn. Ik volg het paadje langs de vijver. Aan de landkant pronken papavers, salvias en diascias. Het leuke is dat je tussen de bloemen door steeds de prachtige borders en mooie bomen ziet. De oever is begroeid met moerasplanten, waar het pad als een geheimzinnig lint langs slingert. Gele wederik, kattestaarten, moerasspirea en vlinders soezen in de zon. Dagpauwogen plunderen nectar uit de bloempjes van het koninginnekruid. Ik krijg het gevoel te zijn beland in een excursie natuur-kijken, terwijl elegante libellen langs me heen zweven en vlak voor me op een stengel neerstrijken. Ik zou ze zo kunnen aanraken... Het enige geluid –zeg maar gerust lawaai– maken tientallen kikkers die een wedstrijd bellenblazen houden.

Noaberschap
„Toen de kraanwagen weg was, kwamen we erachter dat de vijver niet diep genoeg uitgegraven was. Het jaar daarop zeiden we tegen elkaar: kom op, we graven hem verder uit. Met de hand, ja! Zo gezegd, zo gedaan. Uiteindelijk heeft de hele buurt meegeholpen want noaberschap is bij ons gewoon, vertelt Dirk. „Het grondwater is hier erg laag. In de zomer zakt het water meestal behoorlijk. Daarom hebben we een pomp geslagen om de waterspiegel op peil te houden. Tegen de schuine kant kwam een beschoeiing, maar naar verloop van tijd ging de boel toch zakken. Moest de hele zaak weer op de schop. De vijver werd ondertussen al wel heel mooi. Dat gaf ons moed om door te gaan. Samen met onze zoons hebben we rijshout achter de dijk weggehaald en een tweede beschoeiing gemaakt. En dat werkt perfect, zegt Dirk. „We zijn heel tevreden met het resultaat. En moet je zien hoe helder het water is, bijna als glas, terwijl de totale diepte vanaf het maaiveld ruim drie meter is.

Vaste kostgangers
„In het moeras hebben we wilde inheemse planten gezet die we zelf zaaiden, legt Nieske uit. „Trouwens, we zaaien, stekken en vermeerderen alles zelf. Dat vinden we leuk. In het diepe gedijen plompen en natuurlijk waterlelies. Wit en roze. Grootbloemig en grootbladig. Tja, denk ik bij mezelf: wat wil je, alles is hier groot, diep en vooral mooi. Vaste kostgangers zijn goudwindes, voorntjes, kikkers en eenden. Dat is op zich al bijzonder. „In tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd, gaan vijvers en eenden heel goed samen. Maar dan moet de vijver wel ruim van afmeting zijn en de eendenfamilie niet al te groot. Anders krijg je te veel verontreiniging. In het voorjaar vertrappen de eenden wel eens wat jonge plantjes, maar ach, dat valt nauwelijks op. En Dirk voert ze, dat scheelt, lacht Nieske. „Ik heb misschien voor andere vijverbezitters nog een tip, meent Dirk. „Wij maken de vijver in de herfst niet schoon. Wij laten de boel de boel. Daardoor blijft er lucht in de stengels zitten. Bij vorst is er dan nog voldoende zuurstof, zodat dieren daarin kunnen overleven. We schonen de vijver pas in het voorjaar. Dan gaan Nieske en ik te water. Met de zeis. Jazeker, met zon messcherpe ouderwetse zeis!

De tuin van Nieske en Dirk de Winter biedt nog veel meer fraais. Zoals een aantal bijzondere bomen, waaronder een Liriodendron tulpifera, Liquidambar, Gingko biloba en zelfs een Metasequoia. Voorts pergolas met klimplanten, rozen en beeldschoon beplante hangmanden. Bij de ingang staat een bijzondere verzameling kuipplanten uitgestald.
Terdege-lezers zijn van mei tot oktober hartelijk welkom bij Nieske en Dirk. Voor blinden en slechtzienden is het mogelijk te worden rondgeleid en de tuin is tevens toegankelijk voor rolstoelers. De tuin is gratis te bezoeken en staat beschreven in het boekje Het Tuinpad Op. Dit is verkrijgbaar bij de VVVs in de provincie Groningen.
Adres: Dirk en Nieske de Winter, Talmaweg 39, Uithuizen, tel. 0595-431.722.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen