Van het Zendingsveld

(50.)

Judson. Tot nu toe naar wens.

Het werk voor Judson stapelde zich op. Hoe moest hij er dóórkomen? Er zat niets anders op dan werken, terwijl het dag was, in de letterlijke zin van het woord, vanaf het ogenblik dat cle zon aan de oosterkim verscheen, totdat het avondrood zichtbaar werd. Het éne blad na het andere werd vol geschreven. Nu en dan moest de pen rusten, want de zinswending was moeilijk en sommige woorden waren haast niet te vertalen. Bijgestaan door twee helpers stapelden de papieren zich op, zodat de Brief aan de Efeziërs, het Evangelie van Johannes en een gedeelte van de Handelingen klaar kwamen.

't Was voor Adoniram echter goed, dat hij zo naarstig moest werken. Dan konden zijn gedachten niet dwalen naar het verre Amerika. Daar vei'toefde zijn vrouw. Ze was weer ziek geworden en de ziekte was van die aard, dat alleen een verblijf in het vaderland genezing kon brengen. Aan Ann maar niet te veel denken, want dan ging het verkeerd. Vertalen dus maar, vertalen! Zes maanden is lang. Hoe moest Judson die tijd dóórkomen, zonder Ann? Werken maar, werken!

Zo schoot de tijd op en het werk vorderde goed. En gelukkig, het mocht voor de ijverige zendeling toch ook Wel eens meevallen, daar kwam Price, een geneesheerzendeling uit Amerika, naar Judsons terrein. Bovendien verscheen op zekere dag Hough, de Amerikaan die destijds was gevlucht. En zowaar, cle drukpers, die toen was meegenomen, had hij meegebracht. Wat een vreugde! Zo spoedig mogelijk werden nu de Evangeliën van Marcus en Lucas gedrukt en ook een gedeelte van de Romeinenbrief werd ter perse gelegd.

Doktor Price had vanaf zijn aankomst al dadelijk werk. Hoeveel zieke mensen waren er in dc omgeving! De resultaten, die de dokter op zijn werk had, waren Verbluffend. Mensen met allerhande kwalen kwamen naar de blanke geneesheer. Heel Rangoon wist spoedig wie Dr Price was. Maar niet alleen in de stad, ook daarbuiten werd dokters naam genoemd. Zelfs in Ava. waar de koning woonde, werd over de dokter gesproken. En wat was het gevolg? Price ontving een uitnodiging om bij „de Heer van de Witte Olifanten" te komen. Dadelijk was de dokter besloten te gaan, maar... Adoniram moest met hem meegaan als tolk. De zendeling had er niet veel zin in. Hij was al meer bij de verschrikkelijke man geweest en zonder resultaat. Price hield echter aan, zodat Judson bezweek en samen gingen ze op weg.

De koning werd bezocht en Price moest op vele vragen antwoorden. Judson was de taalman.

Ook déAr was werk in overvloed voor Price. Wat liepen er mensen met zieke ogen rond! Wat hadden velen verschrikkelijke huidziekten, zweren en puisten!

van ko-De koning zag spoedig de grote bekwaamheid de nieuwe dokter. Vaak moest Price aan het hof men, vergezeld van Judson.

Tot nu toe had de koning nog nooit één woord gezegd tot de zendeling. Maar op zekere dag sprak hij hom aan met deze woorden:

„En gij, man in 't zwart, zijt gij ook een dokter? "

„Geen dokter, Heer van de Witte Olifanten, ik ben een godsdienstleraar, " was Judsons antwoord.

Spottend vervolgde de koning:

„Volgt iemand uw godsdienst, leraar? "

„Hier niet, maar enkelen in Rangoon zijn Christenen geworden."

„Weet ge iets van sterrenkunde af? " vroeg de koning verder.

Een wonderlijke vraag, dacht Judson. Wat bedoelt hij hiermee ? Wat moest hij zeggen ? Lang nadenken deed hij niet, maar op boeiende wijze ging hij spreken over de onmetelijke hemelen, over de millioenen sterren, over de kracht van de zon en de schoonheid van de maan.

De koning luisterde met aandacht. Glimlachend zei hij: „We zullen nog wel eens verder spreken, leraar."

Dr Price bleef in Ava. Hij kwam bij de koning in een goed blaadje te staan. Toestemming ontving hij om grond aan te kopen voor een kliniek.

Judson keerde naar Rangoon terug en zag daar tot zijn blijdschap, dat zijn helpers de zaak zonder hem naar wens hadden behartigd. En in December kwam Ann uit Amerika terug, stralend van gezondheid. Het verblijf in het vaderland had haar goed gedaan.

Beiden reisden nu naar de residentie Ava. Dr Price had al een nieuw huis en in dat huis preekte Judson in de landstaal, terwijl de dokter zich bemoeide met de ongestelden. En wat deed Ann ? Ze werd uitgenodigd om bij de hofdames te komen. Spoedig was de verstandhouding best. De Amerikaanse leerde de prinsessen naaien en frivolité (de lezeressen van deze rubriek weten wel hoe fraai dit werk is). Maar ze deed meer. Ze dacht aan het Schriftwoord: Zaait aan alle wateren. Terwijl een twaalftal prinsessen en hofdames handwerkte, vertelde Judsons vrouw op eenvoudige wijze over het leven van Jezus.

't Ging een tijdlang in Ava naar wens. Judson kon van de koning ook veel gedaan krijgen. Er mocht een huis voor hem gebouwd worden en na enige tijd werd zelfs een meisjesschool geopend, waar Ann lezen en handwerken onderwees.

Wat moesten ze nog meer verlangen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen