CADEAUTJES UIT DE HEMEL

De classis benoemde een commissie om te bezien of er nog een uitweg was. Om een lang verhaal kort te maken: de gemeente realiseerde zich dat ze naar binnen gericht was. Zaandam werd in 2004 zendingsgemeente, met de blik gericht op de Zaankanter. We zijn nu tweeënhalf jaar verder:

• het kerkgebouw is verruild voor een aula van een school;

• er zijn ‘s zondags meer dan honderd mensen aanwezig, overal vandaan;

• er is een kindercrèche;

• er zijn twee kinderkringen;

• er is een grote Rock Solid groep (11–15 jaar; het merendeel van ‘buiten’);

• naast het orgel beschikken we over twee (bijna drie) muziekgroepen;

• we hebben een beamistenteam;

• er is een commissie die van alles rond de sport-en-evangelieprojecten regelt;

• er is een maandelijks gebedsuur;

• er is een introductiecursus;

• er zijn vijf groeigroepen;

• elke zondag is er koffie en thee voorafgaand èn na afloop van de samenkomst;

• iedereen wordt welkom geheten en zonodig wegwijs gemaakt; • er zijn vier ploegen voor het inrichten en opruimen van de aula;

• er is een team dat voor het geluid en de opnames van de samenkomsten zorgt;

• er is een denktank;

• er is een projectcommissie voor het diaconale werk in Hofwijk; • er is een boekentafel waar goed gebruik van wordt gemaakt.

Deze lijst is niet compleet en er is nog genoeg onontgonnen terrein. Maar wat we nu al ontvangen hebben is ontzettend veel. Ontvangen. Inderdaad. Want we zien duidelijk Gods hand in alles. De jarenlange gebeden van zo velen in de Zaanstreek zijn niet onbeantwoord gebleven; er is geestelijke groei.

Natuurlijk weten we dat onze God alle mogelijke middelen en wegen gebruikt om zijn werk te realiseren. Hieronder een lijstje. Maar eerst een waarschuwing: God werkt op zijn eigen soevereine manier. Als iets op dit moment in Zaandam werkt of toepasbaar is, dan wil dat niet zeggen dat je dat dan maar overal zo moet doen.

1. God doet het

Hier is het woord afhankelijkheid op z’n plaats. De regie ligt bij God en niet bij ons. Alle plannen, modellen, mogelijkheden, kansen, kunde en wat ook maar moeten hieraan ondergeschikt zijn. En dat moet zo blijven.

2. Gebed

Onze afhankelijkheid brengt ons tot gebed. We vragen God of Hij het wil doen. Heel concreet hebben we dat ook gedaan rond de verkoop van het kerkgebouw. We hebben gebeden voor de verkoop van de kerk, want het was een geestelijke zaak. De netto-opbrengst van de kerkverkoop hebben wij nodig voor de plannen om Gods goede boodschap door te geven aan zo velen die Hem nog niet kennen. God gaf ons veel: een boven verwachting goede prijs en een geschikt moment van overdracht. Konden we Hem ook danken!

3. ‘Naar buiten’ en ‘naar binnen’ gaan hand in hand

In alle onderdelen van ons gemeente zijn richten we ons op de eigen gemeente en meteen op hen die er niet toe behoren.

Voorbeeld: een project van Athletes in Action (sport en evangelisatie) brengt de kerkgangers vanzelf in contact met de mensen die in die wijk wonen. Er ontstaat meer en meer een ‘zendingshart’. Ook zien ze de sporters permanent bezig met gebed en de grote plaats die de Bijbel bij hen inneemt. Dan gaan mensen vanzelf naar zichzelf kijken en verlangen meer en meer naar geestelijke groei.

4. Doelen stellen

Voorbeeld: Nadat we in het eerste jaar drie keer een introductiecursus hadden gehouden, zijn we in het tweede jaar met groeigroepen gestart. Het jaar erop wilde ik dat graag verdubbelen. De groeigroepen zijn zelf gaan werven en het werden vijf groepen; nog een klein zetje en de zesde is geboren. Voor volgend jaar is onze doelstelling: 70% van het aantal bezoekers is onderdeel van een groeigroep. Het is stimulerend om doelen te stellen en achterafheb je een hart vol dankbaarheid!

5. Alles op z’n kop zetten en dingen op durven geven

Een mens neigt er gauw naar om terug te keren in de vertrouwde sporen. Daarom hebben we van het begin af aan alles over een nieuwe boeg gegooid. Voorbeeld: de kerkenraad komt nu van 17.30–20.00 uur bij elkaar bij een van de deelnemers thuis en we beginnen met een gezamenlijke maaltijd. Daarna volgt het overleg (het woord vergadering hebben we in de ban gedaan).

6. Laat de kinderen tot Mij komen…

Vanaf het begin hebben we sterk ingezet op de kinderen. Er was er niet één meer, maar op de eerste zondag na de omschakeling waren er liefst veertien! We waren er op voorbereid. En: kinderen blij, ouders blij.

7. Vormgeving samenkomst

Je kunt het nooit iedereen naar de zin maken. Maar je kunt wel je best doen om aan iedereen te denken. Wat het zingen betreft doen we het zo: minstens één ‘traditionele’ psalm, een gezang uit het Liedboek, een lied dat jongeren mooi vinden en een lied dat kinderen mooi vinden. Ook variëren we de onderdelen van de samenkomst. Nu eens is de collecte in het eerste deel van de samenkomst, en dan weer in het tweede deel. Je kunt je afhankelijkheid van God belijden door het Onze hulp…, maar ook met een lied. Na de Woordverkondiging kun je bidden, samen zingen, of een meditatief muzikaal moment hebben enz. Voordeel: je voorkomt zoveel mogelijk sleur en bevordert de betrokkenheid.

8. Iedereen inzetten

Wij maken geen onderscheid tussen leden of belangstellenden. Iedereen mag meedoen met iets dat bij hem of haar past. Zo zijn we Rock Solid begonnen met twee mensen die toen net lid waren geworden en drie anderen die dat nog niet waren. Op een na zijn ze inmiddels allemaal lid. Maar wat hadden ze wel? Een hart voor het Evangelie van Jezus Christus; een goede ondergrond; creativiteit; en een hart voor jongeren. Dát hadden we nu net nodig.

Meedoen geeft betrokkenheid. Voorbeeld: iemand die geen lid is bij ons, speelde onlangs mee met haar saxofoon. Ze was amper of nooit bij ons in de samenkomst geweest. Ze zei: ‘nu had ik geen reden om op zondagmorgen in mijn bed te blijven liggen.’ En haar vriend had ze meegenomen…

9. Slagvaardigheid

Korte lijnen in de organisatie zijn heel belangrijk. Als iemand met een goed idee komt, is het fijn en goed voor iedereen, dat er zo snel mogelijk wat mee gedaan wordt. Zorg ervoor dat dat kan. Geef voldoende mandaat aan personen en commissies en waak ervoor dat een kerkenraad over alle dingen ook nog eens een oordeel moet vellen. Doodt het enthousiasme niet! En mensen die blij de ruimte krijgen halen er enthousiast weer anderen bij…

10. Eén Heer, één kerk

Zo snel als maar mogelijk was hebben we Hart voor Zaanstad in het leven geroepen. Een netwerk van kerken, christenen en christelijke organisaties. Je versterkt elkaar, je bidt samen, je stimuleert elkaar, doet samen dingen en treedt als een eenheid naar buiten. Daardoor doen er dit jaar vijf kerken mee met een project van Athletes in Action tegen twee vorig jaar. En samen stimuleer je weer andere kerken en christenen.

11. Laat het proeven

Hoe goed je ook van te voren vertelt wat je gaat doen, het is en blijft theorie. Durf dus gewoon met iets te beginnen als het draagvlak eigenlijk nog onvoldoende is. We hebben dat met de groeigroepen en Athletes in Action gezien. En als mensen het meemaken, dan zie je het enthousiasme — en daarmee het draagvlak — groeien.

Ds. P.J. den Hertog (1958) is sinds 2004 predikant van de gemeente Zaandam.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen