Onderscheiden dooppraktijk vertraagt SoW

De hervormde classis Alblasserdam nam als eerste het besluit. Harderwijk volgde. Beide keerden zich tegen classicale herindeling. Wat was hun motief? Van groot belang bij die afwijzing was dat de 'noodzaak' van herindeling vooral ingegeven is door de begeerte om het Samen-op-Wegproces te bevorderen. Als de classes van de Gereformeerde Kerken en die van de Hervormde Kerk dezelfde grenzen zouden hebben, zou het ideaal van de ene kerk weer wat dichterbij gekomen zijn. Maar (het verzet tegen) die aanpassing vormt niet het enige knelpunt. Er zijn ook problemen van theologische aard. Ik bedoel de onderscheiden dooppraktijk in beide kerken.