Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De skate-baan

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De skate-baan

deel 2

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

"Ga eens even aan de kant!", zegt Henk ongeduldig.

't Is een beetje dringen op de grond, nu ze met z'n zessen rond het grote vel papier zitten, hurken of staan. Allerlei ideeën worden geopperd, getekend en weer uitgegumd.

"Ik snap er nog niet veel van", moppert Annemiek. "Wat willen jullie nou? Wel een halfpipe, geen halfpipe, hoog, laag, lang, kort. Elke keer zeggen jullie wat anders."

Wilbert gaat boven op het papier staan. "Stop! Nu moeten we echt wat gaan afspreken. Dit lukt niet."

Een beetje sullig kijken ze elkaar aan. Veel hebben ze er nog niet van terecht gebracht.

Mark schraapt zijn keel, het klinkt wel wat meesterachtig als hij gaat praten: "Met hout kun je niet zoveel als met metaal. |e kunt geen

halfronde dingen maken. Dus Alleen maar halfpipe. rechte of schuine dingen." "Dat bedoel ik ou", zegt Henk, "het kan eigenlijk niet."

Maar daar is niet iedereen het mee eens. Ivar zit alweer op de grond. Hij tekent een mooie springplank.

"Kijk, je skate hier schuin omhoog en dan kun je stoppen op de platte bovenkant. Of snel keren en weer terug skaten."

"En als je heel hard omhoog skate, spring je aan de andere kant naar beneden", komt Wilbert enthousiast. "Een soort springschans."

Dianne ziet dat laatste niet zo zitten.

"Maar het is wel leuk bedacht", vindt ze.

"Kunnen we dat zelf maken? ", vraagt Annemiek.

Henk kijkt ook bedenkelijk. Hij heeft er niet veel vertrouwen in. Wilbert komt met het plan om vanavond eens te gaan kijken wat voor hout er allemaal is.

"Vanavond? ", klinkt opeens een verbaasde stem. "Wat hebben jullie voor wilde plannen? "

Ivars moeder is binnengekomen en kijkt de kamer eens rond.

"Gezellige boel hier!"

Verlegen schuifelen ze wat heen en weer. Ze komen niet zo vaak bij Ivar, omdat zijn moeder altijd werkt. Maar Ivar doet het verhaal al. Hij vertelt en wijst naar de tekening en al gauw heeft zijn moeder door waar het om gaat. "Maar het is nu al vijf uur. Is het niet slimmer om morgen verder te gaan? "

Die grote mensen altijd met hun wijze woorden. Ze kijken elkaar eens aan. Wie zegt er het eerst wat?

Wilbert: "Mark woont toch vlak bij mij. Wij zoeken wel wat uit en dan kunnen we morgen uit school gelijk aan de gang."

Om tien over half vier zijn ze bij Mark in de schuur.

"Moeten we hier wat van maken? ",

komt Henk, als hij ziet wat voor hout er ligt.

"Nee, er is nog meer", zegt Mark, "maar dat moeten we met z'n allen halen."

Dat wordt leuk, want ze zijn allemaal op hun skates. Dianne en Annemiek moeten zo verschrikkelijk lachen, dat ze midden op de stoep terecht komen met twee planken tussen hen in. Ivar, die net aan komt rijden met wat losse paaltjes, botst tegen hen op en zit dan ook op de stoep met de paaltjes om hem heen verspreid. Uiteindelijk hebben ze zoveel hout en andere materialen verzameld dat ze kunnen beginnen.

"Geef die brede planken eens aan", commandeert Mark. "Kijk, die kun je zo in elkaar schuiven. Dat is mooi voor de zijkanten."

"Maar het moet wel schuin, natuurlijk", bromt Henk, "dus je moet zagen."

Henk is niet zo'n technicus. Mopperend zegt hij: "We kunnen het beter onze vaders laten doen."

"O, die van mij wil dat wel", zegt Dianne.

Mark en Wilbert schudden tegelijk hun hoofd, '"t Is onze skatebaan. We doen het eerst zelf. Als het niet lukt, kunnen we het altijd nog vragen."

Ivar bukt zich en rommelt wat op de grond. Zomaar je vader even vragen. Dat wil hij ook wel. Maar hij mag maar eens in de maand naar zijn vader toe. En als het aan zijn moeder lag, nog minder. De tranen springen in zijn ogen. Waarom heeft iedereen gewoon een vader en moeder thuis en moesten zijn ouders zo nodig scheiden? Kwaad gooit hij de hamer in de hoek van de schuur. Verschrikt houden de anderen op met praten. Annemiek heeft het eerst door wat er aan de hand is.

"Natuurlijk kunnen we het best zonder vaders. Wat geeft het nou als het een paar dagen langer duurt."

Opgelucht knikken de anderen, 't Is altijd moeilijk als het over Ivars vader gaat. Annemiek heeft gelijk. Ze doen het gewoon zelf!

(Wordt vervolgd)

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 januari 1998

Daniel | 32 Pagina's

De skate-baan

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 januari 1998

Daniel | 32 Pagina's