RECENSIE

Dr. P. de Vries, Christus Die ons leven is. Over de verkondiging en doorleving van het heil. Uitg. Den Hertog, Houten 2013, 154 blz., € 18,90.

De schrijver, hersteld hervormd predikant en docent aan het seminarie van dit kerkverband, gaat in dit boek in op onderwerpen die de gereformeerde gezindte altijd wel zullen blijven bezighouden: de verhouding van Wet en Evangelie en de toeëigening van het heil, en hoe deze dingen in prediking en beleving een plaats (behoren te) hebben. Dat is per definitie voor een schrijver balanceren op het scherp van de snede.

Ds. De Vries geeft in dit boek goede geestelijke leiding. Twee uitersten wijst hij af: een prediking en beleving waarin de noodzaak van de ontdekking aan zonde en schuld niet functioneert enerzijds, maar anderzijds ook een ‘beschrijvende’ prediking waarin soms de wonderlijkste dingen verkondigd worden zonder een ruim aanbod van genade en een hartelijk appel tot geloof en bekering.

Eén opmerking: op blz. 21 ontkent de schrijver dat zondekennis geloofskennis is. Op blz. 31 zegt hij dat schuldbesef zonder geloof geen zaligmakende waarde heeft. Hoe verhouden die twee opmerkingen zich tot elkaar? Het blijkt dat dr. De Vries zich verzet tegen de gedachte dat het in het eerste deel van de catechismus gaat om iemand die de kennis van de ellende in het geloof beleeft. Ik ben het met hem eens dat zondekennis op zich niet zaligmakend is. Maar andersom: het zaligmakend geloof bevat de kennis van de ellende toch mede in zich? Het geloof leert immers alles voor waarachtig houden wat God ons in Zijn Woord geopenbaard heeft (Zondag 7)?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen