Tragedie van de opstand

Niet lang geleden zag ik in een landelijk ochtendblad een paginagrote advertentie waarin vette, kapitale letters met de volgende tekst om de aandacht vroegen: „Elke dood is een tragedie. Maar ik geloof in wederopstanding. U ook?"

Mijn eerste gedachte was dat de een of andere religieuze beweging een boodschap de wereld in wilde sturen om mensen te attenderen op het eeuwige leven. M'n adem stokte echter in de keel, toen ik bemerkte dat een bureau voor "electronic publishing" op deze wijze aan de klanten bekend wilde maken na een faillissement opnieuw, in andere vorm, verder te gaan.

De rest van de tekst speelde ook met de bijbelse boodschap. Hier nog enkele zinnen: „De Eduard Bos Groep ging ten onder, maar stond onmiddellijk weer op. Want niet te doden was de ziel. En gelouterd nam die alleen de beste eigenschappen van de Groep mee naar een nieuw leven." En: „Door euthanasie, met welwillende medewerking van enkele faillissementsrechters, kwam het einde. Maar bruisend van energie en kwaliteit staan wij in de jeugd van een nieuw leven. Met door het sterven en de wederopstanding verrijkte inzichten. Klanten zullen ons weer herkennen. Er is dus leven na de goot."

Een goeie?
Ongelooflijk! De jongens (en/of: dames) van het reclamebureau die deze tekst opgesteld hebben, hebben wellicht elkaar een klap op de schouders gegeven. „Da's een goeie!" Het waren in ieder geval jongens met een "goeie" opvoeding. Om zo'n tekst te kunnen bedenken moet je in de schaduw van de bijbelse boodschap opgegroeid zijn.

Anderzijds moet je wel, om zoiets te durven, met je kerkelijke achtergrond gebroken hebben, omdat je op deze wijze met ex-gereformeerde schrijvers als Jan Wolkers en Maarten 't Hart de indruk wekt dat je nog steeds worstelt met je eigen verleden. Is het gebrek aan inspiratie om zo te spelen met de geïnspireerde woorden Gods? Het getuigt in ieder geval niet van respecteren van dat deel van onze bevolking dat zich rekent tot de christenheid.

Tegelijk komt er een gebrek aan intelligentie of kennis openbaar. Terwijl de jongens elkaar mogelijk lachend op de schouder sloegen, kwam er waarschijnlijk geen van hen op de gedachte de vraag te stellen: „Maar welke wederopstanding bedoel je?" Die persoon had dan zonder meer uit kunnen leggen dat de Bijbel over tweeërlei opstanding spreekt: één tot heerlijkheid en één tot een eeuwig afgrijzen. In het licht hiervan is die "hele goeie" niet anders dan een "hele kwalijke".

Apple/appel
Het valt mij trouwens toch op, dat in de reclamewereld veel gespeeld wordt met bijbelwoorden. Zo moet ik bij de slogan van V&D, "Altijd wat nieuws onder de zon", steeds weer denken aan het woord van Salomo in Prediker 1:9. Een ander heel duidelijk voorbeeld ontdekte ik een tiental jaren geleden op mijn eerste speurtocht voor de aanschaf van een computer. Een Applecomputer trok mij erg aan vanwege de vele mogelijkheden.

Het vignet van een appel met een rondje eruit zei mij niet zo veel, totdat ik bij een zaak in Utrecht in een vitrine een advertentie zag hangen met ongeveer de volgende tekst: „Wij zijn verstandiger geweest dan Adam en Eva." Het vignet van de Apple bleek een directe relatie te hebben met de geschiedenis van Genesis 3. Toen ik dat zag, durfde ik niet meer een computer van dat merk aan te schaffen.

Nog niet zo lang geleden heb ik in een preek over Noach gezegd dat hij waarschijnlijk het felst bespot werd door "de zonen van God die de dochters van de mensen aanzagen dat zij schoon waren" (Gen. 6:2a). Hoe kwam ik op die gedachte? Omdat alleen mensen die van huisuit erbij opgevoed zijn, zo venijnig kunnen spotten. Zij móeten ook spotten om hun eigen geweten tot rust te brengen. Het feit dat deze slogans opkomen, verraadt immers dat deze gedachten nog steeds door het hoofd spoken.

Opstand
Dat laat ook de bewuste advertentie van de Bos Groep zien. En zo moest ik met een variatie op de reclametekst denken aan de tragedie van de opstand. De bedenker van de tekst ageert tegen zijn verleden. Zijn of haar geweten is niet bij machte afstand te doen en leeft daarom herkenbaar in opstand. De tragiek van de ver-Woord-ing is, dat het een spotten is met datgene wat de bedenker zelf eenmaal mee zal maken en het aangrijpende is dat er alsdan geen spot zal zijn.

Bij de beschrijving van het laatste oordeel in Openbaring 20 moet het opvallen, dat van allen die voor God staan er niemand is die spot of zich excuseert. Dat kan ook niet, want het oordeel zet in met de mededeling dat de boeken geopend worden. De Nederlandse Geloofsbelijdenis zegt dat deze boeken de gewetens van de mensen zijn (artikel 37). Een ieder zal haarfijn weten waar het om gaat.

Wie los van God de dood is ingegaan zal dan weten dat zulk een dood een eeuwige tragedie is voor de betrokkene zelf vanwege het feit dat hij of zij de weg wel geweten, maar niet bewandeld heeft.

Een/de opstanding
Degene die in dit leven anderen geholpen heeft met "beeldmanipulatie" en met een "esthetisch programma" (om maar twee specialiteiten van de bewuste firma te noemen) zal dan weten wat het verschil is tussen degenen die met Christus opstaan in eeuwige heerlijkheid en degenen die verloren gaan. De spot lijkt op de belijdenis van de Kerk, maar verschilt er tegelijk zo radicaal van.

De Kerk belijdt immers: „Ik geloofde wederopstanding van het vlees", terwijl de reclameschrijver neerpende: „Maar ik geloof in wederopstanding." Het is het verschil tussen het onbepaalde "een" en het speciale "de". En daar blijkt dat hij/zij de inspiratie miste. Ik hoop dat de Bos Groep dat bijtijds opmerkt. Ik zal hen een kopie toesturen, voordat zij de hele groep het bos insturen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen