De Griekse afgod pan

„Dat ieder schaamrood zij, Die, onbeschroomd en vrij. Een beeld heeft durft eer bewijzen."

De dichter van Psalm 97 wil hiermee zeggen, clat het beschamend is, den waren God, de Schepper van alle dingen te miskennen en cle stomme afgodsbeelden te dienen.

Hoe vergankelijk deze afgoden in de loop der eeuwen waren, zal ons blijken uit de geschiedenis van de oude Griekse afgod Pan.

Volgens de Griekse mythologie was Pan de zoon van Hermes, de god van de handel. Hij werd geboren met hoorns, baard, staart en bokkepoten. Hij was zo lelijk, clat zijn moeder van schrik wegliep.

Op de Peloponnesus hoedde hij grote kudden vee en hielp dikwijls andere herders, wanneer zij in moeilijkheden geraakt waren.

De Grieken wisten niet zeker, of Pan nu een boze god was, of een gocl clie hun genegen was. Om zeker te zijn en hem niet te verbitteren stelden zij een eredienst in, die zich later over geheel Griekenland zou uitbreiden.

Toen in 490 v. Chr. de Grieken aangevallen werden door de Perzen, kwam plotseling Pan te voorschijn om de Grieken te helpen. De Perzen schrokken zo geweldig van dit angstaanjagend wezen, clat zij op de vlucht sloegen. Nu de Grieken zagen, dat Pan het voor hen opgenomen had, aanvaardden zij hem geheel als hun gocl. Zij begonnen holen in cle bergen te houwen. In deze holen werden altaren geplaatst, waarop de offers gebracht werden. Deze offers bestonden meestal uit bokken.

Eeuwen en eeuwen later.

In een steengroeve waren arbeiders bezig met dynamiet een stuk rots op te blazen. Na de ontploffing zagen de arbeiders tot hun grote verbazing een grot. Op de grond lagen allerlei voorwerpen, zoals oude potten en beeldjes, verspreid.

Volgens de oudheidkundigen was dit een van de grotten, die eenmaal gewijd waren aan cle god Pan.

Bij nadere onderzoekingen vond men tassen, die gevuld waren met honderden kleine voorwerpen, die aan de god Pan geofferd waren. De gevonden beeldjes stelden meestal Pan zelf voor, de overige minder belangrijke goden. Zij zijn allemaal van klei gemaakt.

Aan de oude kannen, die gevonden werden is een merkwaar

dige geschiedenis verbonden. Deze kannen werden geofferd door jonge meisjes, voordat zij in het huwelijk traden. Dit deden zij om hun god gunstig te stemmen, opdat zij een gelukkig huwelijk zouden hebben.

Doch dit is niet de enige grot clie gevonden is. In geheel Griekenland heeft men dergelijke grotten, gewijd aan Pan, gevonden.

Zo ziet n, dat er niets meer, dan wat potjes en beeldjes overgebleven is van deze afgodendienst.

Hier was geen Elia die het hun aan kwam zeggen. Wat was Israël dan eertijds toch een bevoorrecht volk. Zij kenden de ware God, Die hen met een wolkkolom en een vuurkolom, uit Egypte in het land der belofte gebracht had. Toch keerden zij zich Hem af en gingen cle heidenen in hun god-dienst navolgen. Dat zien wij duidelijk, toen de goddeloze koning Aehab het bewind voerde over Israël.

Maar, omdat God dat volk verkoren had, gebruikte Hij de profeet Elia om voor Zijn Eer op te komen. Wat riepen de kinderen Israëls, toen Baal niet wilde horen en de Heere, Elia's offer aannam?

, , De Heere is God, de Heere is God."

Zie nu het verschil tussen twee volken, allebei dienden zij de afgoden. Het ene volk ging er mee ten onder, het andere werd teruggebracht naar de dienst des Heeren.

Toch zal het voor de heidenen, de Grieken en alle andere heidenvolken, verdraaglijker zijn in de dag des Oordeels, dan degene, die de weg wel geweten hebben, doch niet bewandeld hebben.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen